Vraag aan de kunstenaar: Susanna Maccari

Het is een genoegen om als eerste kunstenaar die zich bij het project “Hedendaagse Italiaanse Kunst in Nederland” aansloot de Milanese schilderes Susanna Maccari te presenteren die, ondanks haar afstuderen in Moderne Vreemde Talen en Literatuur, de weg van de kunst is ingeslagen. Na verschillende ateliers van illustere kunstmeesters te hebben bezocht, werd Susanna Maccari bekend door haar olie- en aquarellenschilderkunst waarin de zoektocht naar kleur en licht romantische en impressionistische tinten heeft. De Italiaanse kunstenares heeft haar werk tentoongesteld in talrijke solo- en groepstentoonstellingen in heel Italië (Milaan, Napels, Venetië, Bologna, Assisi, Sirmione, Portovenere, Turijn, Lodi, Tirano, Cesenatico, Novara, Vieste, Santa Margherita Ligure, Udine, Arona, Pietra Ligure) in Frankrijk (Nice, Cannes, Mandelieu La Napoule) en in het Vorstendom Monaco (Montecarlo), waarbij ze talrijke prijzen en onderscheidingen heeft ontvangen. Zijn grootste verzamelaars zijn te vinden in Italië, Frankrijk, Zwitserland en Duitsland, en sinds 2012 staan zijn schilderijen op het podium van het Milanese theatergezelschap Cà Nostra. Tot slot is Susanna Maccari lid van internationale en nationale culturele verenigingen zoals de Associazione Culturale Milano Arte, de Accademia Gentilizia il Marzocco in Florence en de Accademia internazionale Greci-Marino.

Maar laten we het nu over de echte vragen hebben.

Wat inspireert de kunstenares Susanna Maccari in haar artistieke productie en wat is het thema dat haar het meest dierbaar is?
Mijn muze is de natuur in haar totaliteit en complexiteit. Zoals Seneca zegt: “Alle kunst is een imitatie van de natuur”. Er is de kunstenaar die het getrouw reproduceert, de kunstenaar die het schildert volgens zijn eigen persoonlijke interpretatie en de kunstenaar die het transformeert en synthetiseert vanuit zijn eigen innerlijke wereld. Ik probeer in de omgeving alles wat me opwindt vast te leggen en op een persoonlijke manier te reproduceren op het doek. In de natuur zie ik licht, duisternis, liefde, geweld, vrede, lijden. Ik vind empathie tussen mens en natuur, maar waar dat ontbreekt, vernietigt de mens de natuur en de natuur de mens. In de seizoenen grijp ik de onverbiddelijke cyclus van het leven aan, evenals in de zonsopgang en -ondergang. Bomen zijn mij zeer dierbaar: ze zijn het symbool van kracht, van doorzettingsvermogen, van onmogelijke uitdagingen. De zee en de boten zijn twee andere thema’s die vaak terugkomen in mijn schilderijen. De zee is een symbool van het leven, van de wedergeboorte, maar ook van gewelddadige stormen die op ons bestaan neerstorten. Een sterke boot kan ons helpen onze onzekerheden en moeilijkheden te overwinnen.

Kunt u ons wat geheimen vertellen over uw executietechniek?
Ik zou zeggen dat er geen specifiek geheim is over mijn executietechniek. Wat betreft de olieverfschilderijen kies ik een onderwerp, de studie in de diepte en probeer me voor te stellen dat het op doek is afgewerkt. Ik ga altijd uit van een eerste veld om beter te definiëren wat ik heb besloten te schilderen, daarna ga ik verder met de volgende ontwerpen. Ik hou van de beslissende kleuren en de materiële uitvoering verkregen met behulp van een spatel. Voor waterverf kun je in de meeste gevallen niet voorspellen hoe het eindresultaat zal zijn, omdat het water voor jou werkt en fantastische en onverwachte effecten creëert.

Wat is het meest bevredigende moment in je hele artistieke carrière? Heb je zin om het te vertellen?
Eerlijk gezegd moet ik zeggen dat ik veel bevredigingen heb gehad die verband houden met de periode van mijn artistieke activiteit. Vooral momenten waarin ik mijn artistieke ader heb gezien die zowel door het publiek als door de critici waarmee ik de kans had om mezelf te confronteren, werd herkend.
Maar het meest bevredigende moment was toen ze me vroegen om een cursus olieverfschilderen te houden, met volwassen studenten, die deze prachtige techniek wilden leren en verdiepen. Eindelijk kon ik al mijn passie voor de schilderkunst doorgeven aan andere mensen. Het waren prachtige momenten van werken, studeren en vergelijken. Iedereen met zijn eigen stijl en emoties. Momenten samen culmineerde, aan het einde van de cursussen, in een prachtige collectieve tentoonstelling. Helaas heeft het jaar 2020 mij niet in staat gesteld om deze fantastische ervaring, die naar ik hoop zo snel mogelijk zal worden hervat, voort te zetten.

Welke kunstenaar of welk schilderij inspireert je het meest? Was er een bepaalde meester die je de eerste impuls gaf om te schilderen?
Ik heb de ateliers van verschillende kunstmeesters bezocht, maar het was de Milanese meester Aurelio Pedrazzini die me aanspoorde, ondersteunde en me leidde naar dat artistieke pad dat ik vandaag de dag nog steeds met grote passie volg. In zijn kunst herkende ik mezelf: dezelfde liefde voor intense kleuren, voor de natuur en voor de zoektocht naar licht. Zijn schilderijen zijn voor mij altijd een bron van inspiratie en sterke emoties geweest. Ik heb veel geleden voor zijn verlies, maar wat hij aan mij overdroeg zal nooit sterven.
Voor de aquareltechniek was ik erg onder de indruk van de stijl van Jean Haines: een vrije, expressieve en opvallende stijl. Zijn kleuren zijn mijn kleuren! In zijn werken zie je de combinatie van water en kleur. Pure emotie!

Laten we het hebben over dromen: als je een hele dag met een kunstenaar (zelfs een gehistoriseerde) zou kunnen doorbrengen, met wie zou je die dan doorbrengen en waarom?
Sinds ik een meisje was heb ik sterke emoties gevoeld in het bewonderen van de schilderijen van impressionistische schilders die altijd op zoek zijn naar optische effecten. Het zou een droom zijn om een hele dag door te brengen met een van de oprichters van het impressionisme: Claude Monet. Het schilderen van “en plein air”, het verdiepen van de studie van licht, wind en schaduwen op verschillende tijdstippen van de dag of de seizoenen zoals Monet deed om de essentie en de vergankelijkheid van de natuur vast te leggen. “Ik volg de natuur zonder het te kunnen begrijpen.” Een droom om de tuin van Giverny, de schoven, de waterlelies, de kathedralen van Rouen…

Dank aan Susanna Maccari voor de elegantie van haar antwoorden, ik nodig u uit om een kijkje te nemen op de pagina gewijd aan haar op de website criticarte.org waar u de werken op Nederlands grondgebied kunt vinden: Susanna Maccari – Italian art by ELisa Manzoni (criticoarte.org)

Leave a Reply