Ten eerste: Gelukkig Nieuwjaar! … moge het jaar 2021 goed nieuws brengen en gelukkigere en minder angstaanjagende momenten dan die veroorzaakt door de Covid-19-wereldcrisis in 2020!
We openen het nieuwe jaar met een interview met de jonge Milanese kunstenaar Gianluca Somaschi, een oude vriendin (bijna een decennium), en zijn werken met een expressionistische en boeiende artistieke taal ontwikkeld tijdens zijn academische jaren bij Brera en tijdens zijn professionele leven in de bioscoop, het theater en de televisie. Zijn doeken zijn een theatrale achtergrond, rijk aan materie, voor stadslandschappen en gezichten van het dagelijks leven: de werkelijkheid wordt getransfigureerd en de energie van de persoonlijkheid van de schilder bereikt het publiek zonder remmingen. Gianluca Somaschi creëert een kunst die doordrongen is van oprechtheid, een kunst vol conflicten tussen vrede en rusteloosheid, een uiterst hedendaagse kunst die met ironische oneerbiedigheid de hedendaagse beschaving in al haar facetten onderzoekt. Met het project “Hedendaagse Italiaanse Kunst in Nederland” wil de kunstenaar zijn artistieke visie en zijn poëzie buiten zijn kring van Italiaanse verzamelaars exporteren, om zo de woordvoerder van de Milanese culturele antropologie in het buitenland te worden.
Shit Coronavirus, acryl op ingelijst papier, 2020, 70×100 cm. 
Geen seks, acryl en foto op doek, 2019, 100×70 cm. 
In een kooi, acryl op ingelijst papier, 2020, 70×100cm. 
Terug naar Kleur, acryl op doek, 2020, 150×100 cm. 
Heropening, acryl op doek, 2020, 100×70 cm. 
RIPRESA, acryl op doek, 2020, 120×100 cm. 
Huiselijke Eenzaamheid, acryl op doek, 2020, 120×100 cm. 
Covid matrijs, acryl op doek, 2020, 150×100 cm. 
Portret, acryl op doek, 2020, 100×70 cm. 
Nieuwe kleur, acryl op doek, 2020, 140×100 cm.
Maar laten we eindelijk tot de kern van het interview komen:
Ik had het genoegen u vele jaren geleden te ontmoeten en toen maakte u grote informele en abstracte doeken. Hoewel je het abstracte niet definitief hebt opgegeven, ben je nu meer gericht op het figuratieve. Hoe, wanneer en waarom heb je besloten om de koers naar een expressionistische figuratieve stijl om te keren?
De grote doeken zijn nooit opgehouden in mij te zitten. In deze laatste periode ben ik teruggegaan naar het abstracte pad op grote doeken 150×150 en meer. De richting die ik was ingeslagen in de richting van figuratief/burger, was een verlangen naar verandering gedicteerd door het feit dat ik kleine doeken had (100×80, 50×70) die me geen manier zouden geven om kleur te gooien zoals ik dat wilde, zonder grenzen, omdat alleen ik op grote oppervlakken kan komen. Maar ik blijf zowel abstract als figuratief doen volgens de stemmingen.
Als je naar je werk kijkt, heb je het gevoel dat je een verhalend pad hebt, vind je ook niet? Denk je dat je door het combineren van al je doeken met stedelijke thema’s een verhaallijn van een hedendaagse Zondestad kunt creëren?
In feite kun je een pad van realisatie, in de zin dat de eerste werken “stad” waren meer vlekken van kleur die deed denken aan straten en gebouwen en schilderen na het schilderen, de straten en gebouwen, nam meer en meer vorm en definitie bijna maniakaal, op zoek naar detail en detail.
Waar haal je inspiratie uit, zowel voor abstracte als voor figuratieve werken? En hoe gaat u te werk tijdens uw creatieve proces?
Ik haal inspiratie uit alles om me heen en op het moment dat ik ga schilderen, word ik overweldigd door de gebeurtenissen. Het moment van creativiteit is als het moment van seks. Passie, zweet, geur, verlangen, allemaal geïmproviseerd en genoten, zonder regels, geïnspireerd door de snelle streken, de kleur, de druppels verf tot aan de voltooiing, als in een overweldigend orgasme.
“Leg jezelf bloot”: waar denk je aan als je voor het lege doek staat?
Soms weet ik precies wat ik wil doen, soms niet. Soms daagt het blanco doek me uit tot wie er wint. Soms komt alles naar mij toe met grote snelheid, vastberadenheid en natuurlijkheid. Soms zuig ik aan het eindresultaat, maar maak ik er gebruik van om dat gebottelde doek opnieuw te gebruiken als basis voor een nieuwe start. Ik schilder alsof ik seks heb. Ik word overweldigd en stop niet tot ik uitgeput ben.
Wat voorziet u voor de nabije toekomst? Hoe ziet Gianluca Somaschi, de kunstenaar, zichzelf na 2020, zo’n rampzalig jaar, in relatie tot kunst en het kunstcircuit?
2020 was een kans voor nieuwe creativiteit. Ik heb de kans gehad om mezelf meer te isoleren en meer te denken… wat naar voren is gekomen is de woede en het bewustzijn van de kleur op het doek, om de harmonie in de ruimtes te herstellen. In 2021 ga ik met mijn passie op pad, om het bekend te maken en om mensen te laten weten wie ik ben….
Ik dank Gianluca Somaschi echt voor zijn medewerking en voor de tijd die hij aan ons heeft besteed. Voor een visie op de werken die hier in Nederland worden tentoongesteld, nodig ik u uit om de pagina gewijd aan de Milanese kunstenaar te lezen: Gianluca Somaschi – Italian art by ELisa Manzoni (criticoarte.org)
