Vraag aan de kustenaar: Giuliano Giuggioli

Ik volg en bestudeer de artistieke poëtica van Meester Giuliano Giuggioli al vele jaren. Ik herinner me nog goed met hoeveel bewondering ik zijn doeken voor het eerst zag op een kunstbeurs die ik bezocht toen ik nog maar een student kunstgeschiedenis was: het was een echte donderslag bij heldere hemel, een artistieke slag. De expressieve finesse van de kunst van de Toscaanse meester bereikt zelfs het meest onoplettende publiek dankzij de intelligente en goed bestudeerde surrealistische en metafysische spelletjes die op het doek worden opgevoerd. Het is dan ook een bron van grote trots hem in Nederland te mogen vertegenwoordigen met het project Hedendaagse Italiaanse Kunst in Nederland.

Maestro Giuliano Giuggioli, geboren in Vetulonia en nu woonachtig in Follonica, in de provincie Grosseto in Toscane, heeft sinds zijn kindertijd blijk gegeven van zijn artistieke talent en dankzij een gevarieerde opleiding varieert zijn produktie van grote olieverfschilderijen tot sanguine, van technieken op papier en hout tot fresco’s en muurschilderingen, via keramiek, etsen, zeefdrukken, litho’s en beeldhouwwerken. Sinds zijn debuut in 1972 is Meester Giuliano Giuggioli aanwezig en actief op de Italiaanse en internationale kunstscène en zijn werken bevinden zich in talrijke openbare en privécollecties in Italië, Amerika, China, Zwitserland en Portugal; bovendien worden zijn doeken permanent tentoongesteld in de galerie die hij sinds vele jaren in Follonica heeft, in de Galerie Zabbeni van Vevey in Zwitserland, in de Dennis Rae Fine Art van San Francisco, en vanaf 2020 in de Manzoni Kunst Galerie van Oosterwolde in Nederland.

Maar laten we nu naar de kern van het interview gaan om dieper te begrijpen wat de Maestro ervan vindt:

Als eerste vraag zou ik u willen stellen: Wat is ART voor Giuliano Giuggioli? Ik weet dat het een simpele en complexe vraag is, dus neem gerust de tijd om te antwoorden…

Ik kan u heel eenvoudig antwoorden: “KUNST IS MIJN LEVEN”. Ik leef van kunst en voor kunst. Ik droom, denk, studeer, raak opgewonden en produceer kunst. Het is een totaliserend iets.

U bent een kunstenaar die leeft van zijn kunst, een zeer gecultiveerd kunstenaar, bedachtzaam maar ook speels: hoe komt het dat u de weg van het surrealisme bent ingeslagen? Welk doel heeft je schilderij? Ik denk dat u diepe boodschappen wilt brengen, maar denkt u dat het publiek, in een wereld waar oppervlakkigheid de overhand neemt, de cryptische en verborgen “spelletjes” in uw kunstwerken kan ontcijferen? Leg uit.

Ik ben net als kinderen die heel serieus en betrokken zijn als ze spelen en net als kinderen probeer ik al spelend te leren. Ik gebruik “ironie”, wat mij intrigeert omdat het onder metaforen, vaak schertsend, zeer ernstige begrippen doet passeren. Ik ben veel minder geïnteresseerd in “provocatie” als een doel op zich. Surrealisme leent zich voor mijn verhalen die vaak grenzen aan het metafysische. Ik pretendeer niet begrepen te worden, ik stel mij tevreden met het opwekken van twijfels en mysteries in de hoop dat deze de waarnemer zullen aanzetten tot het maken van zijn eigen overwegingen. Als dat gebeurt ben ik blij.

Wanneer men uw kunstcatalogi uit het verleden bekijkt en dus de werken die nu “gedateerd” zijn observeert, kan men zien hoe actueel en eigentijds ze nog steeds zijn (het is dankzij deze eigenschap dat u naast de grote meesters deel zult gaan uitmaken van de kunstgeschiedenis). Hoe kun je de toekomst voorspellen?

Ik pretendeer “tijdloze” werken te maken (daarom ren ik vaak achter Myth aan) die mij in staat stellen een soort “circulaire tijd” te vertellen waarin alle dingen die gebeurd zijn cyclisch gebeuren. Verleden – heden – toekomst, worden een enkel ding, makkelijk te voorspellen.

Hoe ervaart u deze historische periode als gevolg van de pandemie? Heeft kunst u een manier gegeven om te ontsnappen aan de beperkingen die u in 2020 ondervond? Zijn er toekomstige projecten of schildercycli waar je aan werkt?

Ik probeer de pandemie zo goed mogelijk te doorstaan. Het heeft veel van ons gevergd, maar het heeft ons ook meer tijd gegeven om na te denken, het heeft ons gedwongen te vertragen en onszelf in vraag te stellen. Ik gebruik deze tijd om me te concentreren met minder afleiding en werk te produceren zonder haast en… zonder Tijd.

Dit is een vraag die ik kunstenaars graag stel, omdat ik als kunsthistoricus bijzonder verbonden ben met de geschiedenis: als je de kans had om te reïncarneren als een kunstenaar uit het verleden, welke zou je dan kiezen en waarom?

Deze vraag is moeilijk te beantwoorden! Ik ben een kunst-omnivoor en voed mij met de werken van zoveel kunstenaars uit het verleden! Kies er een… is een onderneming! Maar ik wil niet aarzelen om een antwoord te geven en dan… kies ik Rembrandt Harmenszoon van Rijn. Naast het feit dat zijn prachtige schildertechniek mij fascineerde, heb ik altijd mijn geweten geschud over zijn vastberadenheid in het experimentele onderzoek van het opstellen van kleuren en synthese, waarbij ik hem betaalde met de minachting van de publieke opinie die de evolutie van zijn werken van rijpheid niet begreep. Rijk en beroemd als jonge man en arm en vergeten als oude man door zijn tijdgenoten. Er is veel moed voor nodig om af te zien van rijkdom en eer om tot het uiterste te gaan met het picturale onderzoek alleen maar om hun expressieve behoeften te bevredigen. Zijn meesterwerken zijn groot omdat Rembrandt de man groot is.

Ik dank meester Giuliano Giuggioli voor de tijd die hij voor ons vrijmaakt. Ik herinner u eraan dat zijn werken te zien zijn op de website criticoarte.org (Giuliano Giuggioli – Italiaanse kunst van ELisa Manzoni (criticoarte.org) ) en dat u ze persoonlijk kunt zien in de Manzoni Kunst Galerie in Nederland, na reservering in verband met Covid-19 beperkingen. Voor het maken van een afspraak kunt u schrijven naar: elisavosmanzoni@gmail.com

Leave a Reply