Claudio Caporaso – Italian&Dutch Art by Elisa Manzoni

Dialoog tussen twee culturen: ITALIË en het dsg

Posted on April 27, 2023May 11, 2023 by criticoarte in Blog, Blog ing, Blog ita, blog-nl

Al in de 15e eeuw hadden de Nederlandse en Italiaanse kunst intense en interessante culturele uitwisselingen die het verloop van hun artistieke evolutie veranderden. Vandaag hebben hedendaagse Italiaanse kunst en hedendaagse Nederlandse kunst de grote kans om opnieuw met elkaar in dialoog te gaan in deze groepstentoonstelling die wordt gerealiseerd door de DSG Galerie in Assen in samenwerking met de Manzoni Kunst Galerie in Oosterwolde. Een doelgerichte en open dialoog waarin twee eeuwenoude culturen mijlpalen in de ontwikkeling van hun cultureel-artistieke geschiedenis kunnen vergelijken en elkaar kunnen inspireren voor toekomstige poëtica. Een kans dus om de basis te leggen voor een moderne wederzijdse kennis en begrip waarin de kunst, voorbij de verscheidenheid van haar stilistische en thematische manifestaties, een nieuwe verenigde visie op de hedendaagse samenleving toont die de menselijke wereld met de goddelijke wereld wil bemiddelen.

Wat is dan het uiteindelijke doel van Kunst en de dialoog tussen deze twee culturen? Het doel van KUNST is de waarnemer de smaak van persoonlijke ontdekking bij te brengen en zijn eigen maatstaf te ontwikkelen. Dat betekent zien, empathisch voelen, vrij denken en handelen. Elke kunstenaar heeft een boodschap over te brengen en leert ons door zijn of haar werken vragen te stellen om het heden te begrijpen en ons eigen perspectief te verruimen, zelfs tot het punt dat het een gevoel van transcendentie stimuleert. Hoe meer KUNST de toeschouwer ertoe brengt zichzelf vragen te stellen, hoe meer hij een nieuw mens zal worden omdat hij in staat zal zijn kritisch te denken zonder de massa te volgen, wat resulteert in een aangenaam gevoel van persoonlijke groei en innerlijke rijkdom.

KUNST spreekt voor zich en is een levensoefening, een levensproject dat de mens onsterfelijkheid geeft en de menselijke wil toont om tot transcendentie te komen. Om de werken op hun best waar te nemen, heeft de toeschouwer een kwalitatieve tijd nodig om zijn eigen mening te vormen, zoals Kandinsky (1866 – 1944) zei “kunst gaat voorbij de grenzen waarin de tijd haar zou willen samenpersen en geeft de inhoud van de toekomst aan”: voorbij de oppervlakkigheid en onoplettendheid als gevolg van het hedendaagse massamediale bombardement, leert de verlengde tijd van bloei de mens de werken te voelen als een kostbaar geschenk. Uitgaande van de zintuiglijke gegevens en via emoties, kritische analyse en oriëntatie van acties, leert de kunst ons bezit te nemen van onze tijd om deze in het diepste innerlijk te ontmoeten.

De artistieke dialoog die hier op de tentoonstelling wordt ontwikkeld, is dus van fundamenteel belang voor de ontwikkeling van relaties tussen mensen, landen en culturen: hij bevordert de persoonlijke groei omdat hij vrijheid en het vermogen om zich uit te drukken vereist, evenals de bereidheid en het vermogen om naar anderen te luisteren en hen te leren kennen.

Exposerende kunstenaars: Leonardo Vecchiarino, Annemarie de Groot, Giorgio Riva, Nicole v.d. Veen-kerssies, Maurizio Brambilla, Klaas Koops, Gianluca Somaschi, Gerke Procee, Ilaria Sperotto, Saskia Dingelstad, Marina De Carlo, Emy Noya, Luca Azzurro, Gianluca Cremonesi, Gianni Depaoli, Giulio Pettinato, Susanna Maccari, Laura Zani, Helma v.d. Water, Claudio Caporaso e Wikje Schoon.

Internationale groepstentoonstelling
29 april tot 1 juli 2023
Opening 28 april 2023 om 16.00 uur.
DSG Galerie
Koopmansplein 16, Assen
Warenhuis Vanderveen
http://www.drentsschildersgenootschap.nl

Helma v.d. Water, Z.t. keramiek gedraaid aardewerk, 30×19 cm.

Dialogo tra due culture: Italia e la DSG

Già a partire dal XV secolo l’arte olandese e l’arte italiana intrattennero scambi culturali intensi ed interessanti che cambiarono il corso della loro evoluzione artistica. Oggi l’arte contemporanea italiana e l’arte contemporanea olandese hanno la grande opportunità di dialogare nuovamente tra loro in questa mostra collettiva realizzata dalla DSG Galerie di Assen in collaborazione con la Manzoni Kunst Galerie di Oosterwolde. Un dialogo propositivo ed aperto in cui due culture secolari potranno confrontare i traguardi dell’evoluzione della propria storia culturale-artistica nonché ispirarsi a vicenda per future poetiche. Un’occasione quindi per gettare le basi per una moderna conoscenza e comprensione reciproca in cui, al di là della varietà delle sue manifestazioni stilistiche e tematiche, l’arte mostra una nuova visione unitaria della società contemporanea che cerca di mediare il mondo umano con il mondo divino.

Qual è allora lo scopo ultimo dell’Arte ed il dialogo tra queste due culture? L’ARTE ha il fine di educare l’osservatore al gusto della scoperta personale e di sviluppare il proprio metro di valutazione. Il che significa vedere, sentire empaticamente, pensare ed agire in modo libero. Ogni artista ha un messaggio da comunicare e grazie alle sue opere insegna a porsi delle domande per capire il presente e per ampliare una propria prospettiva, sino a stimolare il senso della trascendenza. Più l’ARTE porterà l’osservatore a farsi delle domande e più questo diventerà una persona nuova in quanto saprà pensare criticamente senza seguire le masse, ottenendo una piacevole sensazione di crescita personale e ricchezza interiore.

L’ARTE parla da sola ed è un esercizio di vita, un progetto di vita che dà immortalità all’uomo e mostra la volontà umana di raggiungere la trascendenza. Per percepire al meglio le opere, l’osservatore ha bisogno di un tempo qualitativamente valido per creare una propria opinione, come disse Kandinskij (1866 – 1944) “l’arte oltrepassa i limiti nei quali il tempo vorrebbe comprimerla ed indica il contenuto del futuro”: andando oltre la superficialità e la disattenzione dovuta al bombardamento massmediatico contemporaneo, il tempo prolungato della fruizione insegna alle persone a sentire le opere come dono prezioso. Partendo dal dato sensoriale e passando attraverso le emozioni, l’analisi critica e l’orientamento delle azioni, l’arte ci insegna a prendere possesso del nostro tempo per incontrarla nell’interiorità più profonda.

Il dialogo artistico sviluppato qui alla mostra è quindi fondamentale per lo sviluppo delle relazioni tra persone, dei paesi delle culture: favorisce la crescita personale perché richiede libertà e abilità nell’esprimere sé stessi, così come volontà e capacità di ascoltare e conoscere gli altri.

Artisti in mostra: Leonardo Vecchiarino, Annemarie de Groot, Giorgio Riva, Nicole v.d. Veen-kerssies, Maurizio Brambilla, Klaas Koops, Gianluca Somaschi, Gerke Procee, Ilaria Sperotto, Saskia Dingelstad, Marina De Carlo, Emy Noya, Luca Azzurro, Gianluca Cremonesi, Gianni Depaoli, Giulio Pettinato, Susanna Maccari, Laura Zani, Helma v.d. Water, Claudio Caporaso e Wikje Schoon.

Mostra collettiva internazionale
Dal 29 aprile al 1 luglio 2023
opening il 28 aprile 2023 alle ore 16.00
DSG Galerie
Koopmansplein 16, Assen
Warenhuis Vanderveen
http://www.drentsschildersgenootschap.nl

Digitale catalogus: scan, open link and download catalogue

English Version

Dialogue between two cultures: Italy and the DSG

As early as the 15th century, Dutch and Italian art had intense and interesting cultural exchanges that changed the course of their artistic evolution. Today, contemporary Italian art and contemporary Dutch art have the great opportunity to dialogue with each other again in this group exhibition realised by the DSG Galerie in Assen in collaboration with the Manzoni Kunst Galerie in Oosterwolde. A purposeful and open dialogue in which two centuries-old cultures will be able to compare milestones in the evolution of their cultural-artistic history as well as inspire each other for future poetics. An opportunity, therefore, to lay the foundations for modern mutual knowledge and understanding in which, beyond the variety of its stylistic and thematic manifestations, art displays a new unified vision of contemporary society that seeks to mediate the human world with the divine world.

What then is the ultimate purpose of Art and the dialogue between these two cultures? The purpose of ART is to educate the observer in the taste for personal discovery and to develop his own yardstick. Which means seeing, feeling empathically, thinking and acting freely. Every artist has a message to communicate and through his or her works teaches us to ask questions in order to understand the present and to broaden our own perspective, even to the point of stimulating a sense of transcendence. The more ART will lead the observer to ask himself questions, the more he will become a new person as he will be able to think critically without following the masses, resulting in a pleasant feeling of personal growth and inner richness.

ART speaks for itself and is an exercise in life, a life project that gives man immortality and shows the human will to achieve transcendence. In order to perceive the works at their best, the observer needs a qualitative time to create his own opinion, as Kandinsky (1866 – 1944) said “art goes beyond the limits in which time would like to compress it and indicates the content of the future”: going beyond the superficiality and inattention due to the contemporary mass media bombardment, the prolonged time of fruition teaches people to feel the works as a precious gift. Starting from the sensory datum and passing through emotions, critical analysis and orientation of actions, art teaches us to take possession of our time in order to meet it in the deepest interiority.

The artistic dialogue developed here at the exhibition is therefore fundamental for the development of relationships between people, countries and cultures: it promotes personal growth because it requires freedom and the ability to express oneself, as well as a willingness and ability to listen to and get to know others.

Artists in the exhibition: Leonardo Vecchiarino, Annemarie de Groot, Giorgio Riva, Nicole v.d. Veen-kerssies, Maurizio Brambilla, Klaas Koops, Gianluca Somaschi, Gerke Procee, Ilaria Sperotto, Saskia Dingelstad, Marina De Carlo, Emy Noya, Luca Azzurro, Gianluca Cremonesi, Gianni Depaoli, Giulio Pettinato, Susanna Maccari, Laura Zani, Helma v.d. Water, Claudio Caporaso and Wikje Schoon.

International group exhibition
29 April to 1 July 2023
opening on 28 April 2023 at 4 p.m.
DSG Galerie
Koopmansplein 16, Assen
Warenhuis Vanderveen
http://www.drentsschildersgenootschap.nl

Het portreit van de ziel

Posted on April 30, 2022May 27, 2022 by criticoarte in Blog, blog-nl

“De animatie van het doek is een van de moeilijkste problemen van de schilderkunst.”

(Alfred Sisley)

De evolutie van het portret in de kunstgeschiedenis kan worden gelijkgesteld met de evolutie van de weergave van de beeltenis van de kindertijd naar de volwassenheid. De impuls om portretten te schilderen is een spontane en primordiale noodzaak: vertrekkend van een opzettelijk portret komen we, dankzij de persoonlijke groei van de kunstenaar, tot het fysionomische portret dat niet alleen concrete somatische kenmerken heeft, maar ook het psychologische karakter, de spiritualiteit en het morele oordeel van de geportretteerde analyseert. Ook al werd het in de oudheid beschouwd als een genre dat inferieur is aan het historische tafereel, voor sommige historici is het portret het oudste en meest verbreide artistieke genre dat de ontwikkeling van de cultuur van de samenleving tastbaar volgt: er zijn maar weinig historische tijdperken en beschavingen waarin het portret niet aan bod komt.

De tentoonstelling Het portreit van de ziel wil dus de hedendaagse situatie documenteren van dit genre dat altijd een grote aantrekkingskracht heeft gehad. De zes aanwezige kunstenaars hebben het doel van Alfred Sisley (1839-1899) bereikt: zij hebben een ontwikkelingsstadium bereikt waarin zij in staat zijn het onderwerp van het werk te animeren, dat wil zeggen dat zij ziel en geest in het materiaal brengen door er hun persoonlijke artistieke en creatieve toets aan toe te voegen. Laten we ze beter leren kennen.

Sinds 2015 concentreert de Milanese kunstenares Susanna Maccari zich op de analyse van de vrouwelijke figuur in aquarellen: haar vitale en waterige toetsen zijn elegant en delicaat, en tonen de innerlijke kracht, schoonheid en intelligentie van de vrouw met pasteltinten van uiterste verfijning.

Met een heel andere techniek onderzoekt de kunstenaar Leonardo Vecchiarino uit Foggia ook de schoonheid van de hedendaagse vrouw: fascinerende moderne nimfen met een prerafaëlitische inslag (19e eeuw), geschilderd in olieverf met bleke, koude kleuren, worden geplaatst in volkomen surrealistische symbolische contexten die bestaan uit collages met fragmenten uit het dagelijks leven.

Een andere belangrijke exponent van de hedendaagse Lombardische portretkunst is ongetwijfeld de kunstenaar Giorgio Riva, die ons met zijn werken op hout ertoe aanzet de vrouwenfiguur te interpreteren in een dromerige, symbolische en transcendente versie die doet denken aan de Art Nouveau (1890-1910): de ruimten worden in de tijd opgeschort en stralen rust en harmonie uit dankzij de kleur en de grafische oogjes die het beeld creëren.

De jonge Bresciaanse kunstenares Laura Zani, een nieuwkomer in het project Hedendaagse Italiaanse Kunst in Nederland dat door Manzoni Kunst Galerie wordt gesteund, is bij verzamelaars ook bekend om haar inktwerken en fine art prints met kinderportretten. Dankzij het spel van het licht en de transparantie van de gebruikte media creëert de kunstenares een zuiver universum waarin gratie natuurlijk is en, zoals ze zelf zegt, “waar je nog kunt hopen dat alles mogelijk is en waar je toevallig zeemeerminnen ontmoet”.

De enige Nederlandse portrettiste in de tentoonstelling is de Brabantse Marieke Samuels, die dankzij haar artistieke poëtica de geportretteerde vrouw uit het abstracte doek laat oprijzen als ware het een visioen uit een droom: de toeschouwer krijgt zo de gedachte en de essentie van de protagoniste te pakken.

Wat de beeldhouwkunst betreft, is de enige beeldhouwer in de galerie Claudio Caporaso uit Ligurië, die zich concentreert op de diepgaande en voortdurend veranderende identiteiten van de onderwerpen in brons. De geportretteerde lijdende zielen zijn geïdealiseerd en schetsen met grote gevoeligheid de hedendaagse geest van de mens.

De tentoonstelling Het portreit va de ziel geeft zo een volledig beeld van de hedendaagse maatschappij, realistisch in haar fenomenale kant, voortdurend op zoek naar een ontsnapping uit de dagelijkse angsten door middel van symboliek, dromen, emoties en illusies.

29 april – 26 juni 2022

Manzoni Kunst Galerie (Snellingerdijk 122, Oosterwolde)

English version

The portrait of the soul

“The animation of the canvas is one of the most difficult problems of painting.”

(Alfred Sisley)

The evolution of the portrait in the history of art can be equated with the evolution of the reproduction of the image from childhood to adulthood. The impulse to paint portraits is a spontaneous and primordial necessity: starting from an intentional portrait we arrive, thanks to the personal growth of the artist, at the physiognomic portrait that not only has concrete somatic features but also analyses the psychological character, spirituality and moral judgement of the subject. Even though in ancient times it was considered an inferior genre to the historical scene, for some historians the portrait is the oldest and most widespread artistic genre that tangibly follows the development of society’s culture: there are very few historical epochs and civilisations in which the portrait is not taken into consideration.

The exhibition Het portreit van de ziel thus aims to document the contemporary situation of this genre that has always had great appeal. The six artists present have achieved Alfred Sisley’s (1839-1899) goal: they have reached a stage of evolution where they are able to animate the subject of the work, that is to say, they infuse soul and spirit into the material by adding their personal artistic and creative touch. Let’s get to know them better.

Since 2015, Milanese artist Susanna Maccari has been concentrating on analysing the female figure in watercolours: her vital and watery touches are elegant and delicate, and show the inner strength, beauty and intelligence of women with pastel tones of extreme refinement.

With an extremely different technique, the artist Leonardo Vecchiarino from Foggia also investigates the Beauty of contemporary women: fascinating modern nymphs with a Pre-Raphaelite flavour (19th century), painted in oils with pale, cold colours, are set in completely surreal symbolic contexts made of collages showing fragments of everyday life.

Another important exponent of contemporary Lombard portraiture is certainly the artist Giorgio Riva who, with his works on wood, encourages us to interpret the female figure in a dreamlike, symbolic and transcendental version reminiscent of Art Nouveau (1890-1910): the spaces are suspended in time and convey calm and harmony thanks to the colour and graphic eyelets that create the image.

The young Brescian artist Laura Zani, a newcomer to the Contemporary Italian Art in the Netherlands project supported by Manzoni Kunst Galerie, is also well known to collectors for her ink works and fine art prints featuring portraits of children. Thanks to the play of light and the transparency of the media used, the artist creates a pure universe in which grace is natural and, as she herself says, “where you can still hope that anything is possible and where you happen to meet mermaids”.

The only Dutch portraitist in the exhibition is Marieke Samuels from Brabant who, thanks to her artistic poetics, makes the portrayed female subject emerge from the abstract canvas as if it were a vision from a dream: the spectator thus grasps the thought and essence of the protagonist.

As far as sculpture is concerned, the only sculptor in the gallery is Claudio Caporaso from Liguria, who concentrates on the profound and constantly changing identities of his bronze subjects. The suffering souls portrayed are idealised and sketch the contemporary spirit of the human being with great sensitivity.

The exhibition Het portreit va de ziel thus fully captures today’s contemporary society, realistic in its phenomenal side, constantly searching for an escape from everyday anxieties through symbolism, dreams, emotions and illusions.

Il ritratto dell’anima

Posted on April 29, 2022April 29, 2022 by criticoarte in Blog, Blog ing, Blog ita

“L’animazione della tela è uno dei più difficili problemi della pittura.”

(Alfred Sisley)

L’evoluzione del ritratto nella storia dell’arte può essere equiparata all’evoluzione della riproduzione dell’immagine dall’età infantile all’età adulta. L’impulso al ritratto è una necessità spontanea e primordiale: partendo da un ritratto intenzionale si arriva, grazie alla crescita personale dell’artista, al ritratto fisiognomico che oltre ad avere tratti somatici concreti analizza anche il carattere psicologico, la spiritualità e il giudizio morale del soggetto. Anche se anticamente è stato considerato un genere inferiore alla scena storica, per alcuni storici il ritratto è il genere artistico più antico e diffuso che segue tangibilmente lo sviluppo della cultura della società: sono davvero rare le epoche storiche e le civiltà in cui il ritratto non viene preso in considerazione.

La mostra Het portreit van de ziel vuole così documentare la situazione contemporanea di questo genere che ha sempre avuto grande fascino. I sei artisti presenti hanno raggiunto l’obiettivo che si prefiggeva Alfred Sisley (1839-1899): sono giunti a uno stadio evolutivo in cui riescono ad animare il soggetto dell’opera, ossia, infondono anima e spirito alla materia aggiungendo il loro personale tocco artistico-creativo. Andiamo a conoscerli meglio.

L’artista milanese Susanna Maccari dal 2015 si sta concentrando nell’analisi della figura femminile ad acquarello: i suoi tocchi vitali ed acquosi sono eleganti e delicati, e mostrano la forza interiore, la bellezza, l’intelligenza della donna con toni pastello di un’estrema raffinatezza.

Con una tecnica estremamente diversa, anche l’artista foggiano Leonardo Vecchiarino indaga la Bellezza della donna contemporanea: affascinanti ninfe moderne dal sapore Preraffaelitico (XIX secolo), dipinte ad olio con colori pallidi e freddi, sono inserite in contesti simbolici completamente surreali realizzati a collage che mostrano frammenti di quotidianità.

Un altro esponente importante per la ritrattistica lombarda contemporanea è certamente l’artista Giorgio Riva che, con le sue opere su legno, stimola ad interpretare la figura femminile in una versione onirica, simbolica e trascendentale che ricorda l’Art Nouveau (1890-1910): gli spazi sono sospesi nel tempo e trasmettono calma e armonia grazie al colore e agli occhielli grafici che creano l’immagine.

Anche la giovane artista bresciana Laura Zani, new entry del progetto Arte italiana contemporanea in Olanda sostenuto dalla Manzoni Kunst Galerie, è ormai conosciuta ai collezionisti per le sue opere ad inchiostro e per le stampe fine art che hanno per soggetto i ritratti di bambini. Grazie ai giochi di luce e alla trasparenza del media usato, l’artista crea un universo puro in un cui la grazia è naturale e, come dice lei stessa “dove si può ancora sperare che tutto sia possibile e dove capita di incontrare le sirene”.

Unica ritrattista olandese in mostra è Marieke Samuels dal Brabante che, grazie alla sua poetica artistica fa fuoriuscire dalla tela astratta il soggetto femminile ritratto come se fosse una visione di un sogno: lo spettatore coglie così il pensiero e l’essenza della protagonista.

Per quanto riguarda la scultura, l’unico scultore presente in galleria è il ligure Claudio Caporaso che si concentra sulle identità profonde in continuo mutamento dei soggetti realizzati in bronzo. Le anime sofferenti ritratte vengono idealizzate e tratteggiano con grande sensibilità lo spirito contemporaneo dell’essere umano.

La mostra Het portreit va de ziel coglie quindi in pieno la società contemporanea odierna, realista nella sua parte fenomenica, alla constante ricerca di una via di fuga dalle inquietudini quotidiane tramite le simbologie, i sogni, le emozioni e le illusioni.

29 aprile – 26 giugno 2022

Manzoni Kunst Galerie (Snellingerdijk 122, Oosterwolde)

English version

The portrait of the soul

“The animation of the canvas is one of the most difficult problems of painting.”

(Alfred Sisley)

Woord aan de kunst!

Posted on December 22, 2021January 24, 2022 by criticoarte in Blog, blog-nl

Heb je je ooit afgevraagd wat de functie van Kunst is? Zoals bij deze gelegenheid, telkens wanneer wij de gelegenheid hebben kunst te ontmoeten, hebben wij een aangenaam gevoel van welzijn en verbetering, een echte innerlijke verrijking: actieve toeschouwers worden beeldhouwers en schilders tegelijk met de kunstenaars die het werk hebben gemaakt en, zoals Klimt (1862 – 1918) aan het begin van de 20e eeuw zei, “wij noemen kunstenaars niet alleen de scheppers, maar ook degenen die van kunst genieten, dat wil zeggen, die in staat zijn artistieke creaties met hun ontvankelijke zintuigen te herbeleven en te evalueren”.

Het doel van kunst en cultuur is de waarnemer zowel de smaak voor persoonlijke ontdekking bij te brengen als zijn eigen maatstaf voor evaluatie te ontwikkelen. Dit betekent niet alleen ‘het is mooi, ik vind het mooi’ of ‘het is lelijk, ik vind het niet mooi’, maar vrij zien, invoelen, denken en handelen. Door hun verborgen boodschappen leren kunstwerken ons vragen te stellen om het heden te begrijpen en een steeds ruimer perspectief te krijgen, zelfs tot het punt dat ze een gevoel van transcendentie stimuleren. Hoe meer ART de kijker ertoe brengt zichzelf in vraag te stellen, hoe meer hij een betere burger zal worden omdat hij in staat zal zijn kritisch na te denken zonder de massa te volgen.

KUNST is geen nutteloze en ijdele bezigheid, maar een levensoefening, een levensproject dat de mens onsterfelijkheid geeft en de menselijke wil toont om tot transcendentie te komen. Om de werken zo goed mogelijk te kunnen waarnemen, heeft de toeschouwer een kwalitatief geldige tijd nodig om zijn eigen mening te vormen, zoals Kandinskij (1866 – 1944) zei “kunst overschrijdt de grenzen waarin de tijd haar zou willen comprimeren en geeft de inhoud van de toekomst aan”: voorbijgaand aan de oppervlakkigheid en onoplettendheid als gevolg van het hedendaagse massamediale bombardement, leert de verlengde tijd van bloei de mensen de werken te voelen als een kostbaar geschenk. Uitgaande van de zintuiglijke gegevens en overgaand in emoties, kritische analyse en oriëntatie van handelingen, leert de kunst ons bezit te nemen van onze tijd om haar te ontmoeten in de diepste innerlijkheid.

1 december 2021 – 14 Februari 2022

www.kunstcafeappelscha.nl

Participating artists:

Maurizio Brambilla, painter, Italy

Claudio Caporaso, sculptor, Italy

Gianluca Cremonesi, painter, Italy

Marina De Carlo, painter, Italy

Gianni Depaoli, conceptual artist, Italy

Sonja Hooglander, painter, Netherlands

Rob Koedijk, painter, Netherlands

Susanna Maccari, painter, Italy

Giulio Pettinato, painter, Italy

Helga Renders, sculptress, Germany

Giorgio Riva, painter, Italy

Marieke Samuels, painter, The Netherlands

Gianluca Somaschi, painter, Italy

Fabrizio Spadini, painter, Italy

Ilaria Sperotto, painter, Italy

Helma Van De Water, ceramist, Netherlands

Leonardo Vecchiarino, painter, Italy

Frank Vincent, sculptor, Netherlands

English version:

Have you ever asked yourself what the role of Art is? As on this occasion, every time we have the opportunity to meet art we have a pleasant sensation of well-being and improvement, a real inner wealth: active spectators become sculptors and painters at the same time as the artists who created the work and, as Klimt (1862 – 1918) said at the beginning of the 20th century, one “calls artists not only the creators, but also those who enjoy art, that is, who are able to relive and value artistic creations with their receptive senses”.

The purpose of ART and culture is to educate the observer both to a taste for personal discovery and to develop his own yardstick of judgement. This does not mean just ‘it’s beautiful, I like it’ or ‘it’s ugly, I don’t like it’ but to see, feel empathically, think and act freely. Thanks to their hidden messages, works of art teach us to ask questions in order to understand the present and to have an increasingly broader perspective, even to the point of stimulating a sense of transcendence. The more ART leads the viewer to question himself, the more he will become a better citizen because he will be able to think critically without following the masses.

ART is not a futile and idle activity, but an exercise in life, a life project that gives immortality to man and shows the human will to reach transcendence. In order to best understand the works of art, the observer needs a qualitative amount of time to create his or her own opinion. As Kandinskij (1866 – 1944) said, “art goes beyond the limits in which time would like to compress it and indicates the content of the future”: going behind the superficiality and inattention due to the contemporary mass media bombardment, the extended time of viewing teaches people to feel the works of art as a precious gift. Starting from the sensory data and passing through emotions, critical analysis and the orientation of actions, art teaches us to take possession of our time to meet it in the deepest interiority.

Vraag aan de kunstenaar: Claudio Caporaso

Posted on April 12, 2021April 12, 2021 by criticoarte in Blog, blog-nl

Het is nu iets meer dan een jaar geleden dat ik de getalenteerde Ligurische beeldhouwer Claudio Caporaso ontmoette. Onze kennismaking ontstond bij toeval op social eind 2019, vlak voor het uitbreken van deze pandemie en mijn verhuizing naar Nederland: we waren allebei op zoek naar een professional in de kunstsector die geloofde in onze projecten en we waren het vanaf het begin eens. Het is moeilijk om bekwame beeldhouwers te vinden en daarom is in het project Hedendaagse Italiaanse Kunst in Nederland op het ogenblik alleen hij aanwezig: zijn artistieke poëtica is figuratief en reëel, gevoelig en emotioneel, zonder vormveranderingen om zijn diepe boodschap te tonen waarin alle vrouwelijkheid van het lichaam wordt verheven in een voortdurend zoeken naar ruimtelijke dynamiek. Zijn werken kennen een opmerkelijk succes in Italiaanse galeries en in particuliere en openbare, Italiaanse en Duitse collecties.

Identity III, patinated and polished bronze, 2021, 30x30x60 cm.
Identity III, patinated and polished bronze, 2021, 30x30x60 cm.
Identity III, patinated and polished bronze, 2021, 30x30x60 cm.
Identity III, patinated and polished bronze, 2021, 30x30x60 cm.
Identity III, patinated and polished bronze, 2021, 30x30x60 cm. Detail.
Identity III, patinated and polished bronze, 2021, 30x30x60 cm. Detail
Identity III, patinated and polished bronze, 2021, 30x30x60 cm. Detail
Identity III, patinated and polished bronze, 2021, 30x30x60 cm. Detail

Project -DND- DO NOT DISTURB, patinated and polished bronze on rough stone, 2021, 42x20x22 cm.
Project -DND- DO NOT DISTURB, patinated and polished bronze on rough stone, 2021, 42x20x22 cm.
Project -DND- DO NOT DISTURB, patinated and polished bronze on rough stone, 2021, 42x20x22 cm.
Project -DND- DO NOT DISTURB, patinated and polished bronze on rough stone, 2021, 42x20x22 cm.
Project -DND- DO NOT DISTURB, patinated and polished bronze on rough stone, 2021, 42x20x22 cm.
Project -DND- DO NOT DISTURB, patinated and polished bronze on rough stone, 2021, 42x20x22 cm.
Project -DND- DO NOT DISTURB, patinated and polished bronze on rough stone, 2021, 42x20x22 cm.
Project -DND- DO NOT DISTURB, patinated and polished bronze on rough stone, 2021, 42x20x22 cm.

Laten we nu overgaan tot het interview met Claudio Caporaso en hem beter leren kennen:

Hoe en wanneer werd beeldhouwer Claudio Caporaso geboren: wat inspireert u het meest en wat zou u aan het nageslacht willen doorgeven?

Mijn passie werd geboren toen ik een kind was. Ik stond daar altijd alleen met een “pennemes” en maakte mijn “beeldjes”. Het gaf me voldoening. Langzaam veranderde wat een hobby leek in een project voor de toekomst: ik schreef me in aan de kunstacademie in Massa en werd volwassen. Mijn inspiratiebron is altijd de natuur geweest: ik zie haar als de Moeder van ons allen, volmaaktheid en absolute schoonheid. De natuur heeft perfecte canons: zelfs iets lelijks, als je het goed bekijkt, heeft uiteindelijk een zekere schoonheid of blijkt op zijn minst nuttig te zijn. Wat mij beweegt is passie en gevoel: daar draait mijn kunst om. Ik wil het nageslacht de hoop nalaten dat kunst zal blijven leven. Ik wil dat ze begrijpen dat kunstenaar zijn zowel een beroep als een roeping is en dat men als kunstenaar dus niet kan improviseren. Het vergt inzet en toewijding, maar bovenal technische en expressieve vaardigheid. Kunst is vol betekenis en moet worden doorgegeven zonder dat woorden nodig zijn om het te vertellen. Hier, dit is wat ik hoop.

Kunt u het creatieve proces van uw werken beschrijven: hoeveel tijd verstrijkt er tussen het idee en de uitvoering?

Mijn werken ontstaan in de eerste plaats uit een gevoel, dat een emotie of een concept is, uit alles wat mij in elk geval heeft getekend. Nauwelijks een schets neergegooid, baant het idee zich een weg in mijn hoofd, eerst verward en geleidelijk meer en meer gestructureerd. Na dagen van mistige gedachten waarbij ik in een bijna angstige toestand geraak, wordt de tekening duidelijk. Op dat moment zie ik mijn werk al. Ik ben klaar om het laboratorium binnen te gaan en aan het werk te gaan. Ik begin direct met klei of was. En tot ik het afgewerkt zie ben ik in een roes en verlaat ik de studio niet. Elk werk heeft een andere tijdschaal, het kan dagen of weken duren alleen al voor het model, dan maak ik het rubber en ga het in brons gieten.

U beeldhouwt realistische figuratieve werken in zowel hout als brons, maar met welk van de twee materialen hebt u meer affiniteit en wat brengen ze u bij? Hoe kiest u het een of het ander voor uw hoofdthema’s?

Hoewel het materiaal dat ik het meest gebruik voor mijn beelden brons is, geef ik eigenlijk verreweg de voorkeur aan hout: het is een levend, natuurlijk materiaal en als je eraan werkt, weet je nooit wat je kunt verwachten, misschien een knoest, een nerf, een element dat je doet afwijken van het oorspronkelijke ontwerp. Werken met hout is een verrassing, je breekt je handen, het atelier vult zich met spaanders, net als mijn haar, en alles wordt één met mijn kunstwerk. Brons daarentegen is duidelijk statischer, maar vooral met het patina krijgt het een zeker levend iets. Ik gebruik hout voor delicatere thema’s, terwijl ik brons gebruik voor thema’s met een sterkere inhoud.

Laten we het eens hebben over een thema dat je na aan het hart ligt: vrouwen. Tussen eind 2019 en begin 2020 heeft u het project -DND- DO NOT DISTURB opgericht om geweld tegen vrouwen te bestrijden: zou u de lezers willen vertellen waar het project uit bestaat en hoe het wordt verwoord? Wat zijn de vooruitzichten voor 2021?

Het thema “vrouwen” is mij altijd dierbaar geweest. In de loop der jaren ben ik omschreven als de beeldhouwer van de vrouw, juist omdat mijn favoriete onderwerpen vrouwelijke voorstellingen zijn, opgesmukt met naturalistische elementen. De vrouw is voor mij een superieur wezen, verbonden met de volmaaktheid van de natuur. Het idee dat ze misbruikt of onderdrukt kan worden, maakt me kapot. Het idee dat zij in de loop der eeuwen nog geen volledige macht en gelijkheid met het mannelijk geslacht heeft bereikt, is onaanvaardbaar. Het project is geboren uit woede, uit de machteloosheid die je elke dag ervaart, zelfs na een TG. Kunst heeft altijd in dienst gestaan van de mensheid en toen bedacht ik dat DND een echt symbool van vrouwelijke verlossing kon worden. Met mijn vrouw, die altijd mijn curator en mijn muze is geweest, hebben wij DND opgericht: zij is de denker, degene die met woorden weet om te gaan, ik ben de werker, maar dan degene die mensen door hun handen laat dromen. Het project werd omarmd door grote mensen uit de wereld van cultuur, tv en sport en kwam geweldig van de grond, tot de vergrendeling in 2019. We waren van plan het in heel Italië te verspreiden, door middel van reizende tentoonstellingen en conferenties, we planden een inzamelingsactie om monumenten op te richten om mensen bewust te maken van de kwestie, en opnieuw de donatie van geld aan verenigingen die strijden voor vrouwenrechten over de hele wereld. Het is duidelijk dat het nu allemaal gestopt is, of liever gezegd, zo lijkt het, maar het belangrijkste is erin te geloven en de strijd niet op te geven. Het is waar dat er nu niets kan worden gedaan, maar DND gaat door, en alles wordt alleen maar uitgesteld. De productie groeit, evenals de belangstelling van galeries en verzamelaars. Velen hebben deze werken in hun privé-collectie willen opnemen, omdat zij het potentieel ervan inzien. Zodra de situatie zich voordoet, zal het project van start gaan.

U bent onlangs begonnen met de sculpturale cyclus genaamd IDENTITY, bronzen maskers met natuurlijke lijnen in voortdurende verandering: hoeveel sculpturen heeft u in gedachten voor deze cyclus met een diepe filosofische betekenis? Vertel ons…

Identiteit is een zeer groot en omvangrijk project, waarvan het onmogelijk is een getal te bepalen. Het staat nog in de kinderschoenen en moet nog volledig worden ontwikkeld. Het is een prachtig en conceptueel uitdagend project. Ik weet dat het een thema is dat al veel behandeld is in de filosofie, kunst en literatuur, maar ik vind het altijd zeer actueel. Zelfs onze identiteit lijdt onder het verstrijken van de tijd. Twee thema’s maken wezenlijk deel uit van het project: het Masker en het bijbehorende Sentiment. Masker heeft kleinere afmetingen en is de typische klassieke structuur, geluk, droefheid, woede, enz. Identiteit is in plaats daarvan groter en rijker aan details. In Identity is het het gezicht van de vrouw zelf dat verandert en zich ontvouwt, en verschillende vormen en betekenissen aanneemt. Zelfs de verwerking van de materialen is voor elk werk verschillend, coating, glans, mat effect, zijn ontworpen om de meest uiteenlopende reacties van het publiek op te roepen. Gerenommeerde Italiaanse galerijen hebben contact met mij opgenomen om ten minste één stuk van deze collectie in hun zalen te hebben.

Project -DND- DO NOT DISTURB, patinated and polished bronze on rough stone, 2021, 54x18x20 cm.
Project -DND- DO NOT DISTURB, patinated and polished bronze on rough stone, 2021, 54x18x20 cm.
Project -DND- DO NOT DISTURB, patinated and polished bronze on rough stone, 2021, 54x18x20 cm.
Project -DND- DO NOT DISTURB, patinated and polished bronze on rough stone, 2021, 54x18x20 cm.
Project -DND- DO NOT DISTURB, patinated and polished bronze on rough stone, 2021, 54x18x20 cm.
Project -DND- DO NOT DISTURB, patinated and polished bronze on rough stone, 2021, 54x18x20 cm.
Project -DND- DO NOT DISTURB, patinated and polished bronze on rough stone, 2021, 54x18x20 cm.
Project -DND- DO NOT DISTURB, patinated and polished bronze on rough stone, 2021, 54x18x20 cm.
Project -DND- DO NOT DISTURB, patinated and polished bronze on rough stone, 2021, 54x18x20 cm.

Project -DND- DO NOT DISTURB, patinated and polished bronze on rough stone, 2021, 41,5x17x13 cm.
Project -DND- DO NOT DISTURB, patinated and polished bronze on rough stone, 2021, 41,5x17x13 cm.
Project -DND- DO NOT DISTURB, patinated and polished bronze on rough stone, 2021, 41,5x17x13 cm.
Project -DND- DO NOT DISTURB, patinated and polished bronze on rough stone, 2021, 41,5x17x13 cm.
Project -DND- DO NOT DISTURB, patinated and polished bronze on rough stone, 2021, 41,5x17x13 cm.
Project -DND- DO NOT DISTURB, patinated and polished bronze on rough stone, 2021, 41,5x17x13 cm.
Project -DND- DO NOT DISTURB, patinated and polished bronze on rough stone, 2021, 41,5x17x13 cm.

Claudio Caporaso dankend voor de tijd die hij aan ons heeft gewijd, herinner ik eraan dat u meer informatie kunt vinden op de aan hem gewijde pagina Claudio Caporaso – Italiaanse kunst van ELisa Manzoni (criticoarte.org).

Ask the artist: Claudio Caporaso

Posted on April 12, 2021April 12, 2021 by criticoarte in Blog, Blog ing

It is now just over a year since I met the talented Ligurian sculptor Claudio Caporaso. Our acquaintance came about by chance on social media at the end of 2019, just before the outbreak of this pandemic and my move to the Netherlands: we were both looking for an art professional who believed in our projects and we agreed from the start. It is difficult to find skilled sculptors and that is why in the Contemporary Italian Art project in the Netherlands only he is currently present: his artistic poetics is figurative and real, sensitive and emotional, without alterations of form to show his profound message in which all the femininity of the body is exalted in a constant search for spatial dynamism. His works are enjoying considerable success in Italian galleries and in private and public collections in Italy and Germany.

Identity III, patinated and polished bronze, 2021, 30x30x60 cm.
Identity III, patinated and polished bronze, 2021, 30x30x60 cm.
Identity III, patinated and polished bronze, 2021, 30x30x60 cm.
Identity III, patinated and polished bronze, 2021, 30x30x60 cm.
Identity III, patinated and polished bronze, 2021, 30x30x60 cm. Detail.
Identity III, patinated and polished bronze, 2021, 30x30x60 cm. Detail
Identity III, patinated and polished bronze, 2021, 30x30x60 cm. Detail
Identity III, patinated and polished bronze, 2021, 30x30x60 cm. Detail

Project -DND- DO NOT DISTURB, patinated and polished bronze on rough stone, 2021, 42x20x22 cm.
Project -DND- DO NOT DISTURB, patinated and polished bronze on rough stone, 2021, 42x20x22 cm.
Project -DND- DO NOT DISTURB, patinated and polished bronze on rough stone, 2021, 42x20x22 cm.
Project -DND- DO NOT DISTURB, patinated and polished bronze on rough stone, 2021, 42x20x22 cm.
Project -DND- DO NOT DISTURB, patinated and polished bronze on rough stone, 2021, 42x20x22 cm.
Project -DND- DO NOT DISTURB, patinated and polished bronze on rough stone, 2021, 42x20x22 cm.
Project -DND- DO NOT DISTURB, patinated and polished bronze on rough stone, 2021, 42x20x22 cm.
Project -DND- DO NOT DISTURB, patinated and polished bronze on rough stone, 2021, 42x20x22 cm.

Let us now move on to the interview with Claudio Caporaso and get to know him better:

How and when was sculptor Claudio Caporaso born: what inspires you most and what would you like to pass on to posterity?

My passion started when I was a child. I used to stand there alone with a “penknife” and make my “statuettes”. It gave me satisfaction. Little by little, what might have seemed like a hobby turned into a project for the future: I enrolled in art school in Massa and grew up. My inspiration has always been Nature: I see her as the Mother of us all, perfection and absolute beauty. Nature has perfect canons: even something ugly, if you look at it carefully, in the end it is beautiful or at least useful. What moves me instead is passion and feeling: my art gravitates around this. I want to leave posterity with the hope that art will live on. I want them to understand that being an artist is a job as well as a vocation and that, as such, you cannot improvise as an artist. You need commitment and dedication, but above all you need technical and expressive skills. Art is full of meaning and should be passed on without the need for words to describe it. This is my hope.

Would you describe the creative process of your works: how long does it take from idea to realisation?

My works are born first of all from a feeling, whether it is an emotion or a concept, from anything that has marked me in any case. I hardly ever write down a sketch, the idea makes its way through my mind, at first in a confused way and gradually becoming more and more structured. After days of foggy thoughts during which I get into an almost anxious state, the drawing becomes clear. At that point I can already see my work. I am ready to enter the workshop and start working. I start directly from clay or wax. And until I see it finished, I’m itching to get out of the studio. Each work has different timescales, it can take days or weeks just for the model, then I create the rubber and go and cast it in bronze.

You sculpt realistic figurative works in both wood and bronze, but which of the two materials do you have more affinity with and what do they convey to you? How do you choose one or the other for your key themes?

Although the material I use most for my statues is bronze, I actually much prefer wood: it is a living, natural material and, when you work with it, you never know what you can expect, maybe a knot, a grain, an element that makes you deviate from the initial design. Working with wood is a surprise, you break your hands, the studio fills with shavings, as does my hair, and everything becomes one with my work of art. Bronze, on the other hand, is clearly more static, but especially with the patina it acquires a certain something alive. I use wood for more delicate themes, and bronze for stronger themes.

Let’s talk about a topic that is dear to you: women. Between the end of 2019 and the beginning of 2020, you founded the project -DND- DO NOT DISTURB to combat violence against women: would you tell readers what the project consists of and how it is being organised? What does it foresee for 2021?

the theme of Women has always been dear to me, it’s true. Over the years, I have been called the sculptor of women, precisely because my favourite subjects are depictions of women, adorned with naturalistic elements. Woman for me is a superior being, associated with the perfection of Nature. The idea that she can be abused or subjugated devastates me. The idea that over the centuries she has not yet achieved full power and equality with the male sex is unacceptable. The project was born out of anger, out of the impotence that one experiences every day, even after watching the news. Art has always been at the service of humanity, so I thought that DND could become a real symbol of female redemption. With my wife, who has always been my curator and my muse, we set up DND: she is the thinking part, the one who knows how to do with words, I am the worker, but the one who makes people dream through their hands. The project was embraced by big names in culture, TV and sport and was taking off in a big way, until the lockdown in 2019. We were planning to take it all over Italy, through travelling exhibitions and conferences, we were planning a fundraising campaign for monuments to raise awareness of the issue, and we were planning to donate money to associations fighting for women’s rights around the world. Clearly, everything is at a standstill now, or so it might seem, but the important thing is to believe in it and not to give up. It is true that nothing can be done now, but DND is moving forward, and everything is only delayed. Production is growing, as is the interest of galleries and collectors. Many have wanted these works in their private collections, realising their potential. As soon as the situation unfolds, the project will take off.

You have recently started the sculptural cycle called IDENTITY, bronze masks with natural lines that are constantly changing: how many sculptures did you have in mind for this cycle with its profound philosophical meaning? Tell us…

Identity is a very large and vast project, of which it is impossible to define a number. It is still in its infancy and needs to be fully developed. It is a wonderful and conceptually challenging project. I know it is a theme that has already been dealt with extensively in philosophy, art and literature, but I still find it very topical. Even our identities are affected by the passage of time. Two main themes are part of the project: Mask and the matching Sentiment. Mask is smaller in size and is the typical classic structure, happiness, sadness, anger, etc. Identity, on the other hand, is larger and richer in detail. In Identity it is the woman’s face itself that changes and unfolds, taking on different shapes and meanings. The processing of the materials is also different for each work, with a patina, a gloss, a matte effect, all designed to elicit the most varied reactions from the public. Renowned Italian galleries have contacted me to have at least one piece from this collection in their rooms.

Project -DND- DO NOT DISTURB, patinated and polished bronze on rough stone, 2021, 54x18x20 cm.
Project -DND- DO NOT DISTURB, patinated and polished bronze on rough stone, 2021, 54x18x20 cm.
Project -DND- DO NOT DISTURB, patinated and polished bronze on rough stone, 2021, 54x18x20 cm.
Project -DND- DO NOT DISTURB, patinated and polished bronze on rough stone, 2021, 54x18x20 cm.
Project -DND- DO NOT DISTURB, patinated and polished bronze on rough stone, 2021, 54x18x20 cm.
Project -DND- DO NOT DISTURB, patinated and polished bronze on rough stone, 2021, 54x18x20 cm.
Project -DND- DO NOT DISTURB, patinated and polished bronze on rough stone, 2021, 54x18x20 cm.
Project -DND- DO NOT DISTURB, patinated and polished bronze on rough stone, 2021, 54x18x20 cm.
Project -DND- DO NOT DISTURB, patinated and polished bronze on rough stone, 2021, 54x18x20 cm.

Project -DND- DO NOT DISTURB, patinated and polished bronze on rough stone, 2021, 41,5x17x13 cm.
Project -DND- DO NOT DISTURB, patinated and polished bronze on rough stone, 2021, 41,5x17x13 cm.
Project -DND- DO NOT DISTURB, patinated and polished bronze on rough stone, 2021, 41,5x17x13 cm.
Project -DND- DO NOT DISTURB, patinated and polished bronze on rough stone, 2021, 41,5x17x13 cm.
Project -DND- DO NOT DISTURB, patinated and polished bronze on rough stone, 2021, 41,5x17x13 cm.
Project -DND- DO NOT DISTURB, patinated and polished bronze on rough stone, 2021, 41,5x17x13 cm.
Project -DND- DO NOT DISTURB, patinated and polished bronze on rough stone, 2021, 41,5x17x13 cm.

With heartfelt thanks to Claudio Caporaso for the time he dedicated to us, I would like to remind you that you can find more information on the page dedicated to him Claudio Caporaso – Italian art by ELisa Manzoni (criticoarte.org).

Domanda all’artista: Claudio Caporaso

Posted on April 12, 2021April 12, 2021 by criticoarte in Blog, Blog ita

E’ ormai passato poco più di un anno da quando ho conosciuto il talentuoso scultore ligure Claudio Caporaso. La nostra conoscenza è nata per caso sui social a fine 2019, poco prima dello scoppio di questa pandemia e del mio trasferimento in Olanda: entrambi eravamo alla ricerca di un professionista del settore dell’arte che credeva nei nostri progetti e ci siamo trovati d’accordo sino dall’inizio. E’ difficile trovare degli abili scultori ed è per questo che nel progetto Arte Italiana Contemporanea in Olanda attualmente è presente solo lui: la sua poetica artistica è figurativa e reale, sensibile ed emozionale, senza alterazioni di forma per mostrare il suo profondo messaggio in cui tutta la femminilità del corpo viene esaltata in una costante ricerca di dinamismo spaziale. Le sue opere stanno ottenendo un notevole successo presso le gallerie italiane e nelle collezioni, private e pubbliche, italiane e tedesche.

Identity III, patinated and polished bronze, 2021, 30x30x60 cm.
Identity III, patinated and polished bronze, 2021, 30x30x60 cm.
Identity III, patinated and polished bronze, 2021, 30x30x60 cm.
Identity III, patinated and polished bronze, 2021, 30x30x60 cm.
Identity III, patinated and polished bronze, 2021, 30x30x60 cm. Detail.
Identity III, patinated and polished bronze, 2021, 30x30x60 cm. Detail
Identity III, patinated and polished bronze, 2021, 30x30x60 cm. Detail
Identity III, patinated and polished bronze, 2021, 30x30x60 cm. Detail

Project -DND- DO NOT DISTURB, patinated and polished bronze on rough stone, 2021, 42x20x22 cm.
Project -DND- DO NOT DISTURB, patinated and polished bronze on rough stone, 2021, 42x20x22 cm.
Project -DND- DO NOT DISTURB, patinated and polished bronze on rough stone, 2021, 42x20x22 cm.
Project -DND- DO NOT DISTURB, patinated and polished bronze on rough stone, 2021, 42x20x22 cm.
Project -DND- DO NOT DISTURB, patinated and polished bronze on rough stone, 2021, 42x20x22 cm.
Project -DND- DO NOT DISTURB, patinated and polished bronze on rough stone, 2021, 42x20x22 cm.
Project -DND- DO NOT DISTURB, patinated and polished bronze on rough stone, 2021, 42x20x22 cm.
Project -DND- DO NOT DISTURB, patinated and polished bronze on rough stone, 2021, 42x20x22 cm.

Passiamo ora all’intervista a Claudio Caporaso e conosciamolo meglio:

Come e quando è nato lo scultore Claudio Caporaso: cosa ti ispira maggiormente e cosa vorresti trasmettere ai posteri?

La mia passione è nata fin da quando ero bambino. Mi mettevo lì da solo con un “temperino” e facevo le mie “statuette”. Mi dava soddisfazione. Piano piano quello che poteva sembrare un hobby si è trasformato in un progetto per il futuro: mi sono iscritto alla scuola d’arte di Massa e sono cresciuto. La mia ispirazione è sempre stata la Natura: la vedo come la Madre di tutti noi, la perfezione e la bellezza assoluta. La Natura ha dei canoni perfetti: anche qualcosa di brutto, se lo guardi bene alla fine ha del bello o comunque si rivela utile. Quello che mi muove invece è la passione e il sentimento: la mia arte gravita attorno a questo. Ai posteri voglio lasciare la speranza che l’arte continui a vivere. Voglio che capiscano che essere un artista è un lavoro oltre che una vocazione e che, in quanto tale, non ci si può improvvisare artisti. Ci vuole impegno e dedizione, ma soprattutto ci vuole capacità tecnica ed espressiva. L’arte è piena di significato e va tramandata senza bisogno di parole che la raccontino. Ecco, questo auspico.

Ci descriveresti il processo creativo delle tue opere: quanto tempo passa dall’idea alla realizzazione?

Le mie opere nascono prima di tutto da una sensazione, che sia un’emozione o un concetto, da qualunque cosa che in ogni caso mi ha segnato. Difficilmente butto giù uno schizzo, l’idea si fa strada nella mia mente, dapprima in modo confuso e via via sempre più strutturato. Dopo giorni di pensieri fumosi durante i quali entro in uno stato quasi ansioso, ecco che il disegno diventa chiaro. A quel punto io vedo già la mia opera. Sono pronto per entrare in laboratorio e iniziare la lavorazione. Parto direttamente dalla creta o dalla cera. E finché non la vedo finita ho la smania addosso e non esco più dallo studio. Ogni opera ha tempistiche diverse, ci possono volere giorni o settimane solo per il modello, poi creo la gomma e vado fondere in bronzo.

Scolpisci opere figurative realistiche sia in legno sia in bronzo ma, con quale dei due materiali hai più affinità e cosa ti trasmettono? Come scegli l’uno o l’altro per i tuoi temi cardine?

Nonostante il materiale che utilizzo maggiormente per le mie statue sia il bronzo, effettivamente prediligo di gran lunga il legno: è un materiale vivo, naturale e, quando lo lavori, non sai mai cosa ti puoi aspettare, magari un nodo, una venatura, un elemento che ti fa deviare dal disegno iniziale. Lavorare il legno è una sorpresa, ti spacchi le mani, lo studio si riempie di trucioli, come anche i miei capelli, e tutto diventa un tutt’uno con la mia opera d’arte. Il bronzo invece è chiaramente più statico, però soprattutto con la patinatura acquisisce un non so ché di vivo. Il legno lo uso per temi più delicati, mentre il bronzo per i temi dai contenuti più forti.

Parliamo di un tema a te caro: la donna. Tra la fine del 2019 e l’inizio del 2020 hai fondato il progetto -DND- DO NOT DISTURB per combattere la violenza contro le donne: racconteresti ai lettori in che cosa consiste il progetto e come si sta articolando? Cosa prevede per il 2021?

il tema della Donna mi è sempre stato caro è vero. Nel corso degli anni sono stato definito lo scultore delle donne, proprio perché i soggetti da me prediletti sono raffigurazioni femminili, ornate da elementi naturalistici. La donna per me è un essere superiore, associato alla perfezione della Natura. L’idea che possa essere abusata o soggiogata mi devasta. L’idea che nei secoli non abbia ancora raggiunto il pieno potere e uguaglianza col sesso maschile è inammissibile. Il progetto nasce dalla rabbia, dall’impotenza che si vive ogni giorno anche solo dopo un TG. L’arte è sempre stata al servizio dell’umanità e allora ho pensato che DND potesse diventare un reale simbolo di riscatto femminile. Con mia moglie, che è da sempre stata la mia curatrice e la mia musa, abbiamo messo in piedi DND: lei è la parte pensante, quella che ci sa fare con le parole, io sono l’operaio, quello però che fa sognare attraverso le mani. Il progetto è stato abbracciato da grandi personaggi del mondo della cultura, della TV e dello sport e stava decollando alla grande, fino al lockdown del 2019. Avevamo in programma di portarlo in giro in tutta Italia, attraverso mostre itineranti e congressi, avevamo in programma una raccolta fondi per la messa in opera di monumenti che sensibilizzino sul tema, e ancora la donazione di denaro ad associazioni che si battono per i diritti delle donne in tutto il mondo. Chiaramente ora è tutto fermo, o meglio, così potrebbe sembrare, ma l’importante è crederci e non abbandonare la presa. È vero ora non si può far nulla, ma DND va avanti, e tutto è solo rimandato. La produzione cresce, come anche l’interesse delle Gallerie e dei collezionisti. Molti hanno voluto queste opere nelle loro collezioni private, capendone il potenziale. Non appena la situazione si sbloccherà, il progetto decollerà.

Hai iniziato da poco il ciclo scultoreo denominato IDENTITA’, maschere bronzee dalle linee naturali in continuo mutamento: quante sculture hai mente per questo ciclo dal profondo significato filosofico? Raccontaci…

Identità è un progetto molto ampio e vastissimo, di cui è impossibile definirne un numero. È ancora all’inizio tra l’altro e va sviluppato interamente. È un progetto meraviglioso e concettualmente impegnativo. So che è un tema già ampiamente trattato in filosofia, nell’arte e in letteratura, ma lo trovo sempre molto attuale. Persino le nostre Identità subiscono il passare del tempo. Del progetto fanno parte essenzialmente due temi: la Maschera e il Sentimento abbinato. Mask ha dimensioni più piccole ed è la tipica struttura classica, felicità, tristezza, rabbia, ecc. Identity invece è più grande e ricca di particolari. In Identity è il viso stesso della donna che muta e che si sfoglia prendendo forme e significati diversi. Anche le lavorazioni dei materiali sono diverse per ogni opera, patinatura, lucentezza, effetto mat, sono studiati per suscitare le più svariate reazioni del pubblico. Rinomate gallerie italiane mi hanno contattato per avere almeno un pezzo di questa collezione nelle proprie sale.

Project -DND- DO NOT DISTURB, patinated and polished bronze on rough stone, 2021, 54x18x20 cm.
Project -DND- DO NOT DISTURB, patinated and polished bronze on rough stone, 2021, 54x18x20 cm.
Project -DND- DO NOT DISTURB, patinated and polished bronze on rough stone, 2021, 54x18x20 cm.
Project -DND- DO NOT DISTURB, patinated and polished bronze on rough stone, 2021, 54x18x20 cm.
Project -DND- DO NOT DISTURB, patinated and polished bronze on rough stone, 2021, 54x18x20 cm.
Project -DND- DO NOT DISTURB, patinated and polished bronze on rough stone, 2021, 54x18x20 cm.
Project -DND- DO NOT DISTURB, patinated and polished bronze on rough stone, 2021, 54x18x20 cm.
Project -DND- DO NOT DISTURB, patinated and polished bronze on rough stone, 2021, 54x18x20 cm.
Project -DND- DO NOT DISTURB, patinated and polished bronze on rough stone, 2021, 54x18x20 cm.

Project -DND- DO NOT DISTURB, patinated and polished bronze on rough stone, 2021, 41,5x17x13 cm.
Project -DND- DO NOT DISTURB, patinated and polished bronze on rough stone, 2021, 41,5x17x13 cm.
Project -DND- DO NOT DISTURB, patinated and polished bronze on rough stone, 2021, 41,5x17x13 cm.
Project -DND- DO NOT DISTURB, patinated and polished bronze on rough stone, 2021, 41,5x17x13 cm.
Project -DND- DO NOT DISTURB, patinated and polished bronze on rough stone, 2021, 41,5x17x13 cm.
Project -DND- DO NOT DISTURB, patinated and polished bronze on rough stone, 2021, 41,5x17x13 cm.
Project -DND- DO NOT DISTURB, patinated and polished bronze on rough stone, 2021, 41,5x17x13 cm.

Ringraziando di cuore Claudio Caporaso per il tempo dedicatoci, ricordo che potrete trovare altre informazioni sulla pagina a lui dedicata Claudio Caporaso – Italian art by ELisa Manzoni (criticoarte.org).