Vraag aan de kunstenaar: Laura Zani

We hebben eindelijk de grote hitte achter ons gelaten (tenminste hier in Nederland) en kunnen ons concentreren op nieuwe projecten, nieuwe samenwerkingen, nieuwe tentoonstellingen, en de terugkeer van de rubriek Vraag aan de Kunstenaar (ik moet zeggen dat ik die gemist had en ik ben blij hem weer aan u te kunnen presenteren) ter gelegenheid van de opname van twee nieuwe kunstenaars in het project Hedendaagse Italiaanse Kunst in Nederland. Vandaag wil ik u officieel kennis laten maken met de Bresciaanse schilderes Laura Zani, die sinds april 2022 in de Manzoni Kunst Galerie in Oosterwolde is voor de portrettentoonstelling Het portreit van de ziel. Bekend door een wederzijdse vriendschap in Milaan (je vindt altijd de beste bij Milonga Cornici in het centrum van Milaan), heeft Laura’s poëtica mij onmiddellijk gegrepen en verliefd gemaakt op haar lieflijkheid en elegantie in het combineren van de kind-dier-plant wereld met een diep surrealistische en symbolische wereld dankzij het gebruik van delicate inkten met grote achtergronden. De werken van Laura Zani geven innerlijke kalmte en sereniteit en juist daarom worden ze zo gewaardeerd en gezocht door Amerikaanse, Egyptische, Italiaanse, Belgische, Duitse, Chinese en Nederlandse verzamelaars. Maar ik wil niet langer treuzelen en wil het woord doorgeven aan de artiest.

Vertel ons over jezelf: wanneer begon Laura Zani zich een kunstenares te voelen?

Ik heb een zeer romantisch beeld van de kunstenaar, die ik me voorstel als een individu dat volledig bezeten is door een persoonlijke visie op de werkelijkheid en dat altijd origineel is, zowel in de artistieke produktie als in het leven. Als ik mijzelf vergelijk met deze geïdealiseerde figuur, kan ik mij geen kunstenaar voelen : mijn leven is gewoon en mijn gedachten overpeinzen elk aspect van het dagelijks leven. Er zijn echter momenten waarop ik me los kan maken van de werkelijkheid: wanneer ik op zoek ben naar ideeën, wanneer ik verrukt ben door een bepaalde situatie of opgewonden door een succes, zeer intense momenten waarop ik mijn werk creëer. In die uren verandert mijn perceptie van mezelf en kan ik mezelf als artiest zien.  Maar omdat mijn romantische visie meestal de overhand heeft, noem ik mezelf liever een schilder.

Waar verlangt de artiest in jou naar? Heb je het al door?

De kunstenaar in mij wil positieve emoties overbrengen op de toeschouwer. Maar dat niet alleen: hij zoekt troost en vreugde in de gebaren die het werk maken, in de stroom van ideeën die het voortbrengt.

Ik ontken niet dat ik denk aan het krijgen van meer en meer feedback en waardering van het publiek en de critici, maar het zijn zeker niet mijn prioriteiten.

Ik denk dat mijn wens elke keer uitkomt als ik vreugde en serene nieuwsgierigheid zie in de ogen van de kijker, of als ik woorden van dankbaarheid hoor of lees voor de positieve emoties die mijn werk oproept.

Waar haal je de meeste inspiratie uit? Waarom?

Ik haal mijn inspiratie uit de dingen waar ik van houd: boeiende gezichten en uitdrukkingen die je latente emoties doen verbeelden; de ongeëvenaarde schoonheid van de creaties van de natuur – zowel van de planten- als van de dierenwereld; kunstwerken van meesters in de schilderkunst en de illustratie.

En dat allemaal omdat ik het gevoel heb dat ze tot mijn verbeelding behoren en mijn innerlijk welzijn erop berust.

Kunt u de lezers iets vertellen over uw schildertechniek: van het oorspronkelijke werk tot de uitwerking die een nieuw origineel wordt?

Het ontstaan van mijn artistieke produktie verloopt langs twee verschillende wegen: de ene komt geheel uit de verbeelding voort, zonder gebruik te maken van reële beelden – dit is specifiek illustratiewerk: nadat ik het idee voor het paneel heb gevonden, maak ik talrijke schetsen en kleurproeven om tot het uiteindelijke werk te komen.

De andere is beïnvloed door fotografische beelden. In deze gevallen gebruik ik foto’s om de vormen en de lichtcontrasten weer te geven, terwijl ik de neiging heb de context uit te vinden en de kleuren te veranderen om mijn persoonlijk palet te gebruiken.

Waarom de beslissing om fine art prints te maken? Heb je andere projecten om je nog dichter bij het publiek te brengen?

Ik besloot fine art prints van mijn werken te maken om mijn werk toegankelijker te maken voor een breed publiek. Door het afdrukken van bestanden, verkregen door het scannen of fotograferen van de originele werken, kan ik kopieën van hoge kwaliteit maken in verschillende formaten, zelfs afwijkend van de originelen, en dat tegen voordelige prijzen.

Ik denk dat om het publiek te benaderen zichtbaarheid onontbeerlijk is, die ik op dit moment zoek via de sociale media – Facebook en Instagram – en de steun van kunstgalerijen. Ik ben van plan, en dit is een primeur, om binnenkort een atelier met ramen te openen in het historische centrum van Brescia, mijn stad.

Ik wil Laura Zani uit de grond van mijn hart bedanken voor haar oneindige beschikbaarheid. Uit zo’n prachtig mens als zij kan niets anders dan prachtige kunst voortkomen.

Om de kunstenares te volgen bied ik u haar Instagram profiel en haar website aan, daarnaast nodig ik u persoonlijk uit in de Manzoni Kunst Galerie in Oosterwolde en op haar Facebook en Instagram pagina’s.

Het portreit van de ziel

“De animatie van het doek is een van de moeilijkste problemen van de schilderkunst.”

(Alfred Sisley)

De evolutie van het portret in de kunstgeschiedenis kan worden gelijkgesteld met de evolutie van de weergave van de beeltenis van de kindertijd naar de volwassenheid. De impuls om portretten te schilderen is een spontane en primordiale noodzaak: vertrekkend van een opzettelijk portret komen we, dankzij de persoonlijke groei van de kunstenaar, tot het fysionomische portret dat niet alleen concrete somatische kenmerken heeft, maar ook het psychologische karakter, de spiritualiteit en het morele oordeel van de geportretteerde analyseert. Ook al werd het in de oudheid beschouwd als een genre dat inferieur is aan het historische tafereel, voor sommige historici is het portret het oudste en meest verbreide artistieke genre dat de ontwikkeling van de cultuur van de samenleving tastbaar volgt: er zijn maar weinig historische tijdperken en beschavingen waarin het portret niet aan bod komt.

De tentoonstelling Het portreit van de ziel wil dus de hedendaagse situatie documenteren van dit genre dat altijd een grote aantrekkingskracht heeft gehad. De zes aanwezige kunstenaars hebben het doel van Alfred Sisley (1839-1899) bereikt: zij hebben een ontwikkelingsstadium bereikt waarin zij in staat zijn het onderwerp van het werk te animeren, dat wil zeggen dat zij ziel en geest in het materiaal brengen door er hun persoonlijke artistieke en creatieve toets aan toe te voegen. Laten we ze beter leren kennen.

Sinds 2015 concentreert de Milanese kunstenares Susanna Maccari zich op de analyse van de vrouwelijke figuur in aquarellen: haar vitale en waterige toetsen zijn elegant en delicaat, en tonen de innerlijke kracht, schoonheid en intelligentie van de vrouw met pasteltinten van uiterste verfijning.

Met een heel andere techniek onderzoekt de kunstenaar Leonardo Vecchiarino uit Foggia ook de schoonheid van de hedendaagse vrouw: fascinerende moderne nimfen met een prerafaëlitische inslag (19e eeuw), geschilderd in olieverf met bleke, koude kleuren, worden geplaatst in volkomen surrealistische symbolische contexten die bestaan uit collages met fragmenten uit het dagelijks leven.

Een andere belangrijke exponent van de hedendaagse Lombardische portretkunst is ongetwijfeld de kunstenaar Giorgio Riva, die ons met zijn werken op hout ertoe aanzet de vrouwenfiguur te interpreteren in een dromerige, symbolische en transcendente versie die doet denken aan de Art Nouveau (1890-1910): de ruimten worden in de tijd opgeschort en stralen rust en harmonie uit dankzij de kleur en de grafische oogjes die het beeld creëren.

De jonge Bresciaanse kunstenares Laura Zani, een nieuwkomer in het project Hedendaagse Italiaanse Kunst in Nederland dat door Manzoni Kunst Galerie wordt gesteund, is bij verzamelaars ook bekend om haar inktwerken en fine art prints met kinderportretten. Dankzij het spel van het licht en de transparantie van de gebruikte media creëert de kunstenares een zuiver universum waarin gratie natuurlijk is en, zoals ze zelf zegt, “waar je nog kunt hopen dat alles mogelijk is en waar je toevallig zeemeerminnen ontmoet”.

De enige Nederlandse portrettiste in de tentoonstelling is de Brabantse Marieke Samuels, die dankzij haar artistieke poëtica de geportretteerde vrouw uit het abstracte doek laat oprijzen als ware het een visioen uit een droom: de toeschouwer krijgt zo de gedachte en de essentie van de protagoniste te pakken.

Wat de beeldhouwkunst betreft, is de enige beeldhouwer in de galerie Claudio Caporaso uit Ligurië, die zich concentreert op de diepgaande en voortdurend veranderende identiteiten van de onderwerpen in brons. De geportretteerde lijdende zielen zijn geïdealiseerd en schetsen met grote gevoeligheid de hedendaagse geest van de mens.

De tentoonstelling Het portreit va de ziel geeft zo een volledig beeld van de hedendaagse maatschappij, realistisch in haar fenomenale kant, voortdurend op zoek naar een ontsnapping uit de dagelijkse angsten door middel van symboliek, dromen, emoties en illusies.

29 april – 26 juni 2022

Manzoni Kunst Galerie (Snellingerdijk 122, Oosterwolde)

English version

The portrait of the soul

“The animation of the canvas is one of the most difficult problems of painting.”

(Alfred Sisley)

The evolution of the portrait in the history of art can be equated with the evolution of the reproduction of the image from childhood to adulthood. The impulse to paint portraits is a spontaneous and primordial necessity: starting from an intentional portrait we arrive, thanks to the personal growth of the artist, at the physiognomic portrait that not only has concrete somatic features but also analyses the psychological character, spirituality and moral judgement of the subject. Even though in ancient times it was considered an inferior genre to the historical scene, for some historians the portrait is the oldest and most widespread artistic genre that tangibly follows the development of society’s culture: there are very few historical epochs and civilisations in which the portrait is not taken into consideration.

The exhibition Het portreit van de ziel thus aims to document the contemporary situation of this genre that has always had great appeal. The six artists present have achieved Alfred Sisley’s (1839-1899) goal: they have reached a stage of evolution where they are able to animate the subject of the work, that is to say, they infuse soul and spirit into the material by adding their personal artistic and creative touch. Let’s get to know them better.

Since 2015, Milanese artist Susanna Maccari has been concentrating on analysing the female figure in watercolours: her vital and watery touches are elegant and delicate, and show the inner strength, beauty and intelligence of women with pastel tones of extreme refinement.

With an extremely different technique, the artist Leonardo Vecchiarino from Foggia also investigates the Beauty of contemporary women: fascinating modern nymphs with a Pre-Raphaelite flavour (19th century), painted in oils with pale, cold colours, are set in completely surreal symbolic contexts made of collages showing fragments of everyday life.

Another important exponent of contemporary Lombard portraiture is certainly the artist Giorgio Riva who, with his works on wood, encourages us to interpret the female figure in a dreamlike, symbolic and transcendental version reminiscent of Art Nouveau (1890-1910): the spaces are suspended in time and convey calm and harmony thanks to the colour and graphic eyelets that create the image.

The young Brescian artist Laura Zani, a newcomer to the Contemporary Italian Art in the Netherlands project supported by Manzoni Kunst Galerie, is also well known to collectors for her ink works and fine art prints featuring portraits of children. Thanks to the play of light and the transparency of the media used, the artist creates a pure universe in which grace is natural and, as she herself says, “where you can still hope that anything is possible and where you happen to meet mermaids”.

The only Dutch portraitist in the exhibition is Marieke Samuels from Brabant who, thanks to her artistic poetics, makes the portrayed female subject emerge from the abstract canvas as if it were a vision from a dream: the spectator thus grasps the thought and essence of the protagonist.

As far as sculpture is concerned, the only sculptor in the gallery is Claudio Caporaso from Liguria, who concentrates on the profound and constantly changing identities of his bronze subjects. The suffering souls portrayed are idealised and sketch the contemporary spirit of the human being with great sensitivity.

The exhibition Het portreit va de ziel thus fully captures today’s contemporary society, realistic in its phenomenal side, constantly searching for an escape from everyday anxieties through symbolism, dreams, emotions and illusions.

Vraag aan de kunstenaar: Rob Koedijk

Het is alweer een tijdje geleden sinds het laatste interview in de rubriek “Vraag aan de kunstenaar”, dat tot doel had in detail de geheimen te onderzoeken van de kunstenaars die deelnemen aan het project Hedendaagse Italiaanse kunst in Nederland, dat gesteund wordt door de neo Manzoni Kunst Galerie in Oosterwolde. Eind juli hadden we het genoegen iets meer te weten te komen over de artistieke poëtica van de jonge beeldende kunstenares Ilaria Sperotto uit Vicenza, maar, zoals ik van meet af aan had aangekondigd, breidt het project zich uit en opent het zijn deuren voor Nederlandse kunstenaars om een constructieve en proactieve artistieke en culturele dialoog tussen Italië en Nederland tot stand te brengen.

Met grote trots stel ik u vandaag de eerste Nederlandse kunstenaar voor die de “uitdaging” is aangegaan: Rob Koedijk uit Assen. Wat mij in de kunst van Rob Koedijk zo boeit is zijn kleuropvatting, die hij tot in de finesses uitwerkt in twee totaal verschillende media, die een totaal verschillend eindresultaat opleveren. Het eerste medium dat gebruikt wordt is groot en zeer groot doek waarin naast verschillende tactiele materialen ook kleur tot leven komt in enorme achtergronden, waardoor werken ontstaan met een abstract-informele materiesmaak. Het tweede medium dat de Assense kunstenaar gebruikt is glas waarin, hoewel kleur altijd de baas is, de toepassing op zo’n ander medium resulteert in een abstract-informeel poëtisch teken waarin de toeschouwer met zijn fantasie kan spelen en beelden uit zijn eigen geheugen en contrasterende emotionele sensaties kan ontdekken.

De Manzoni Kunst Galerie in Oosterwolde is verheugd enkele werken op glas, epoxyhars en fusion van de kunstenaar Rob Koedijk te kunnen aanbieden; fraaie werken in verschillende formaten en prijzen die door de hoge technische kwaliteit die is uitgevoerd, kunnen verbazen.

Laten we eindelijk overgaan tot de vragen aan Rob Koedijk:

U bent een kunstenaar met een diepgaande artistieke cultuur, maar waar komt uw passie voor abstracte kunst en materieel informalisme vandaan? Wat betekent abstractie voor jou?

Voor mij is abstracte kunst het uitdrukking geven aan mijn eigen ik en mijn eigen gevoelens door middel van kleur.

De vorm en de verfstreken die ik op het doek zet, zijn in eerste instantie secundair aan de gevoelens die ik op dat moment ervaar. Maar naar mate mijn werk vordert, maken de kleuren en de wijze waarop deze in elkaar overvloeien, een wezenlijk onderdeel uit van het proces. Tijdens het schilderen ontstaat ongemerkt een schilderij doordat ik mijn gedachten en gevoelens op dat moment alle ruimte geef. Mijn werk is een manier van vormgeven dat door iedereen met open mind ‘gelezen’ kan worden en waar een ieder zijn eigen interpretatie aan kan en mag geven. Vorm in zijn algemeenheid is voor mij erg belangrijk. Echter in het abstraheren daarvan door middel van kleur en materialen, kan ik mijn expressie beter tot uitdrukking brengen.

Hoe is je leven veranderd nadat je de kunst leerde kennen door je bezig te houden met media en kleuren?

Tijdens mijn studie aan de A.K.I. (Academie voor Kunst en Industrie), waren het vooral de vakken Architectuur, Mode, Grafische Vormgeving en Kleurtechnieken, die ik met enthousiasme volgde. In de loop van mijn studie werd mij duidelijk dat hetgeen ik daar leerde, een belangrijk facet in mijn leven zou worden.

Kunt u de lezers iets vertellen over uw creatieve proces, van begin tot eind? Waar haal je je inspiratie vandaan totdat je wegloopt van het werk en zegt “nou, nu is het af”.

Ik begin met het uitzoeken van de materialen waarmee ik het schilderij wil maken, de kleuren en de grootte van het doek. Vervolgens ontstaan door de gedachten en gevoelens die op dat moment bij mij binnenkomen, spontane, onbevangen en willekeurige verfstreken op het doek met het daarbij behorende kleurenspectrum. De volledige overgave aan mijn gevoelens en de vrijheid waarmee ik zelf het doek kan vullen, evolueert dan van idee naar een voltooid werk. Als mijn werk na voltooiing mij voldoening geeft, dan is het “af”. Zo niet, dan laat ik het enige tijd rusten en begin ik opnieuw.

Hoewel u altijd uw persoonlijke abstracte artistieke poëtica volgt, voert u uw werken uit op twee totaal verschillende dragers, doek en glas: waarom deze keuzes? Vertel ons meer over je techniek.

Het werken met meerdere materialen en dragers is voor mij een uitdaging. Het blijkt dat ook mijn eigen ‘handschrift’ door dit gebruik enigszins verandert. Het werken op doek met grove kwasten kan bijvoorbeeld een snel resultaat opleveren, terwijl het aanbrengen van verf op glas met een paletmes totaal. Andere structuren laat zien. Door op deze manier te werken wordt mijn creativiteit geprikkeld, mede omdat het uiteindelijke resultaat vaak verrassend en heel verschillend is.

Gelooft u dat abstracte kunst de sleutel kan zijn om het denken van de mensen te veranderen en de hedendaagse wereld te verbeteren?

Voor de toeschouwer kan het aanschouwen van abstracte kunst en het zich inleven in het kleurgebruik, de vorm en de compositie van een werk, een moment van rust geven. De toeschouwer kan door zijn eigen interpretatie even met zijn gedachten loskomen van de realiteit van het leven van alle dag en daardoor de betrekkelijkheid van dingen gaan inzien. Ik hoop dat ik met mijn werk daartoe kan bijdragen.

Hartelijk dank voor de tijd die Rob Koedijk heeft gereserveerd voor onze lezers. Voor alle informatie sta ik tot uw beschikking. Ik nodig u uit om in de galerie te genieten van de artistieke poëtica van Rob Koedijk of om zijn pagina te bezoeken op https://criticoarte.org/dutch-paintings/rob-koedijk/.

De kunstenaar geeft u ook de gelegenheid om andere werken in zijn Atelier te zien.

Ask the artist: Rob Koedijk

It has been a while since the last interview in the “Ask to the artist” column, which aimed to investigate in detail the secrets of the artists participating in the Italian Contemporary Art in the Netherlands project, supported by the neo Manzoni Kunst Galerie in Oosterwolde. At the end of July, we had the pleasure of getting to know a little more about the artistic poetics of the young visual artist Ilaria Sperotto from Vicenza, but, as I had announced from the outset, the project is expanding and opening its doors to Dutch artists to create a constructive and proactive artistic and cultural dialogue between Italy and Netherlands.

With great pride, today I would like to introduce to you the first Dutch artist who has accepted the “challenge”: Rob Koedijk from Assen. What thrilled me about Rob Koedijk’s art is his conception of colour, which he enhances to the nth degree in two totally different media, which achieve a completely dissimilar end result. The first medium used is large and very large canvas in which colour comes to life in enormous backgrounds in addition to various tactile materials, giving rise to works with an abstract-informal material flavour. The second medium used by the Assen-based artist is glass in which, although colour is always the dominant element, the application on such a different medium results in an abstract-informal poetic sign in which the observer can play with his imagination and discover images from his own memory and contrasting emotional sensations.

The Manzoni Kunst Galerie in Oosterwolde is pleased to host some works on glass, epoxy resin and fusion by the artist Rob Koedijk; fine works in different formats and prices that have the capacity to amaze for the high technical quality executed.

Let’s finally move on to the questions to Rob Koedijk:

You are an artist with a profound artistic culture, but where does your passion for abstract art and material informalism come from? What does abstraction mean to you?

For me, abstract art is the expression of my own self and my own feelings through colour. The shape and the brushstrokes I put on the canvas are initially secondary to the feelings I am experiencing at that moment. But as my work progresses, the colours and the way they flow into each other become an essential part of the process. While painting, a painting emerges unnoticed because I give my thoughts and feelings all the space they need at that moment. My work is a way of designing that can be ‘read’ by anyone with an open mind and to which everyone can and may give their own interpretation. Form in general is very important to me. However, in abstracting it by means of colour and materials, I can better express myself.

How did your life change after you learned about art through media and colour?

During my studies at the A.K.I. (Academy of Art and Industry), it was mainly the subjects of Architecture, Fashion, Graphic Design and Colour Techniques that I followed with enthusiasm. During my studies, it became clear to me that what I learned there would become an important facet of my life.

Can you tell the readers something about your creative process, from start to finish? Where do you get your inspiration from until you walk away from the work and say “well, now it’s finished”.

I start by choosing the materials with which I want to make the painting, the colours and the size of the canvas. Subsequently, the thoughts and feelings that enter me at that moment, give rise to spontaneous, uninhibited, and random brushstrokes on the canvas with the corresponding colour spectrum. The complete surrender to my feelings and the freedom with which I can fill the canvas myself evolves from an idea to a finished work. If my work gives me satisfaction after completion, then it is “finished”. If not, I let it rest for a while and start again.

Although you always follow your personal abstract artistic poetics, you execute your works on two totally different supports, canvas, and glass: why these choices? Tell us more about your technique.

Working with multiple materials and supports is a challenge for me. It turns out that my own ‘handwriting’ also changes somewhat through this use. Working on canvas with coarse brushes, for example, can produce a quick result, while applying paint to glass with a palette knife shows completely different. Paint on glass with a palette knife shows completely different structures. Working in this way stimulates my creativity, also because the final result is often surprising and very different.

Do you believe that abstract art can be the key to changing people’s minds and improving the world today?

For the viewer, looking at abstract art and empathising with the use of colour, form and composition of a work can provide a moment of peace. Through his own interpretation, the spectator can briefly detach his thoughts from the reality of everyday life and see the relativity of things. I hope that I can contribute to this with my work.

Thank you very much for the time Rob Koedijk has reserved for our readers. For any information I am at your disposal. I invite you to the gallery to enjoy Rob Koedijk’s artistic poetics or to visit his page on https://criticoarte.org/dutch-paintings/rob-koedijk/.

The artist also gives you the opportunity to see other works in his Atelier.

Domanda all’artista: Rob Koedijk

È passato un po’ di tempo dall’ultima intervista della rubrica “Domanda all’artista” che aveva lo scopo di indagare nel dettaglio i segreti degli artisti partecipanti al progetto Arte Italiana Contemporanea in Olanda, supportato dalla neo Manzoni Kunst Galerie di Oosterwolde. Alla fine di luglio, abbiamo avuto il piacere di conoscere un po’ più da vicino la poetica artistica della giovane visual artist Ilaria Sperotto da Vicenza, ma, come avevo annunciato sino dall’inizio, il progetto è in via di espansione ed apre le porte agli artisti olandesi per creare un dialogo artistico e culturale costruttivo e propositivo tra Italia ed Olanda.

Con grande orgoglio, oggi vorrei presentarvi il primo artista olandese che ha accettato la “sfida”: Rob Koedijk da Assen. Quello che mi ha entusiasmato nell’arte di Rob Koedijk è la sua concezione del colore che esalta all’ennesima potenza in due supporti totalmente diversi, ottendo un risultato finale completamente dissimile. Il primo supporto usato è la tela di grande e grandissimo formato in cui il colore prende vita in enormi campiture in aggiunta a vari materiali tattilmente percepibili, facendo nascere così opere dal sapore astratto – informale materico; il secondo supporto utilizzato dall’artista di Assen è invece il vetro in cui, sebbene il colore ne fa sempre da padrone, la stesura su un media tanto diverso dà come risultato una poetica astratta – informale segnica in cui l’osservatore può giocare con la fantasia e scovare immagini della propria memoria e sensazioni emotive contrastanti.

La Manzoni Kunst Galerie di Oosterwolde ha il piacere di ospitare alcune opere su vetro, resina epossidica e fusione dell’artista Rob Koedijk; opere di pregio di diversi formati e prezzi che hanno la capacità di stupire per l’alta qualità tecnica eseguita.

Passiamo finalmente alle domande a Rob Koedijk:

Lei è un artista con una profonda cultura artistica, ma da dove viene la sua passione per l’arte astratta e l’Informale materico? Cosa significa per lei l’astrazione?

Per me, l’arte astratta è l’espressione del mio io e dei miei sentimenti attraverso il colore. La forma e le pennellate che metto sulla tela sono inizialmente secondarie rispetto alle sensazioni che sto vivendo in quel momento. Ma man mano che il mio lavoro progredisce, i colori e il modo in cui fluiscono l’uno nell’altro diventano una parte essenziale del processo. Mentre dipingo, un quadro emerge inosservato perché do ai miei pensieri e sentimenti tutto lo spazio di cui hanno bisogno in quel momento. Il mio lavoro è un modo di progettare che può essere “letto” da chiunque abbia una mente aperta e a cui ognuno può dare la propria interpretazione. La forma in generale è molto importante per me. Tuttavia, astraendo attraverso il colore e i materiali, posso esprimermi meglio.

Come è cambiata la sua vita dopo aver imparato l’arte attraverso i media ed il colore?

Durante i miei studi all’A.K.I. (Accademia di Arte e Industria), sono state soprattutto le materie di Architettura, Moda, Disegno Grafico e Tecniche del Colore che ho seguito con entusiasmo. Nel corso dei miei studi, mi fu chiaro che ciò che avevo imparato lì sarebbe diventato un aspetto importante della mia vita.

Puoi dire ai lettori qualcosa sul tuo processo creativo, dall’inizio alla fine? Da dove prendi l’ispirazione fino a quando ti allontani dal lavoro e dici “bene, ora è finito”.

Inizio scegliendo i materiali con cui voglio fare il quadro, i colori e le dimensioni della tela. In seguito, i pensieri e i sentimenti che mi entrano in quel momento, danno origine a pennellate spontanee, disinibite e casuali sulla tela con il corrispondente spettro di colori. Il completo abbandono ai miei sentimenti e la libertà con cui posso riempire la tela da solo si evolve da un’idea a un lavoro finito. Se il mio lavoro mi dà soddisfazione dopo il suo completamento, allora è “finito”. In caso contrario, lo lascio riposare per un po’ e ricomincio.

Pur seguendo sempre la tua personale poetica artistica astratta, esegui le tue opere su due supporti totalmente diversi, la tela ed il vetro: perché queste scelte? Ci dica di più sulla sua tecnica.

Lavorare con più materiali e supporti è una sfida per me. Si scopre che anche la mia “scrittura” cambia un po’ attraverso questo uso. Lavorare su tela con pennelli grossolani, per esempio, può produrre un risultato rapido, mentre applicare la pittura sul vetro con una spatola rivela un risultato completamente diverso. Dipingere su vetro con una spatola mostra strutture completamente diverse. Lavorare in questo modo stimola la mia creatività, anche perché il risultato finale è spesso sorprendente e molto diverso.

Crede che l’arte astratta possa essere la chiave per cambiare la mente delle persone e migliorare il mondo di oggi?

Per lo spettatore, guardare l’arte astratta ed entrare in empatia con l’uso del colore, la forma e la composizione di un’opera può fornire un momento di pace. Attraverso la propria interpretazione, lo spettatore può staccare brevemente i suoi pensieri dalla realtà della vita quotidiana e vedere la relatività delle cose. Spero di poter contribuire a questo con il mio lavoro.

Ringrazio di cuore il tempo che Rob Koedijk ha riservato ai nostri lettori. Per qualsiasi informazione sono a vostra disposizione. Vi invito in galleria a godere della poetica artistica di Rob Koedijk oppure a visitare la pagina a lui dedicata su https://criticoarte.org/dutch-paintings/rob-koedijk/

L’artista inoltre dà l’occasione di potere vedere altre opere nel suo Atelier.

Art in the Garden – Kunst in de Tuin

Write the date in your diary!

Saturday 28 August 2021 you are all invited to the Art in the Garden exhibition at the Manzoni Kunst Galerie, from 11am to 5pm! The gallery will be officially inaugurated and we will celebrate the artists participating in the project Contemporary Italian Art in the Netherlands and the new entry Rob Koedijk, a Dutch artist from Assen who has enthusiastically accepted the idea of making the two artistic cultures dialogue.
We are waiting for you to drink a coffee, a tea or a glass of wine and talk a bit about Art!

Art in the Garden

Saturday 28 August 2021

Manzoni Kunst Galerie

Snellingerdijk 122, 8431 ES Oosterwolde, Netherlands

from 11am to 5 pm

Artist:

Giorgio Riva

Susanna Maccari

Gianluca Cremonesi

Maurizio Brambilla

Giuliano Giuggioli

Gianluca Somaschi

Ilaria Sperotto

Marina De Carlo

Gianni Depaoli

Leonardo Vecchiarino

Rob Koedijk

Noteer de datum in uw agenda!

Zaterdag 28 augustus 2021 bent u allen uitgenodigd voor de tentoonstelling Kunst in de Tuin in de Manzoni Kunst Galerie, van 11.00 tot 17.00 uur! De galerie wordt officieel geopend en we vieren de kunstenaars die deelnemen aan het project Hedendaagse Italiaanse Kunst in Nederland en de nieuwe binnenkomer Rob Koedijk, een Nederlandse kunstenaar uit Assen die met enthousiasme het idee heeft aanvaard om de twee artistieke culturen met elkaar in dialoog te brengen.
Wij wachten op u om een koffie, een thee of een glas wijn te drinken en wat over kunst te praten!

Art in the Garden

Zaterdaag 28 Augustus 2021

Manzoni Kunst Galerie

Snellingerdijk 122, 8431 ES Oosterwolde, Netherlands

van 11 tot 17

Kunstenaars:

Giorgio Riva

Susanna Maccari

Gianluca Cremonesi

Maurizio Brambilla

Giuliano Giuggioli

Gianluca Somaschi

Ilaria Sperotto

Marina De Carlo

Gianni Depaoli

Leonardo Vecchiarino

Rob Koedijk