Tag: metaphysics

Vraag aan de kunstenaar: Maurizio Brambilla

Posted on by criticoarte in Blog, blog-nl

Twaalf jaar zijn verstreken sinds ik het genoegen en de eer had de Milanese meester Maurizio Brambilla te ontmoeten: dank zij zijn leiding en zijn raad zette ik mijn eerste stappen op het gebied van de kunstkritiek, nog vóór ik het specialisatiediploma Geschiedenis en Kunstkritiek behaalde aan de Staatsuniversiteit van Milaan. Mijn eerste presentaties op solo- en groepstentoonstellingen, mijn eerste kritieken op de hedendaagse kunst en het opstellen van mijn eerste kunstcatalogi heb ik te danken aan Maurizio Brambilla die mij in twaalf jaar kwaliteitskunst heeft laten ademen, mij heeft opgevoed en mij heeft begeleid in een competitieve en moeilijke wereld. De jaren zijn voor mij voorbijgegaan en zij zijn ook voorbijgegaan voor de Meester, die de chromatiek van zijn artistieke poëtica volledig heeft omgegooid zonder zijn persoonlijk Magisch Realisme te verraden : in de nieuwe artistieke produktie begint de toeschouwer in feite aan een reis tussen het reële en het oneirische visioen naar een volkomen transcendente wereld. De Milanese kunstenaar is al aanwezig in privécollecties in Italië, Zwitserland, Frankrijk en Duitsland, en nu is hij klaar voor de Nederlandse markt: zijn werken zijn ondergebracht bij de neo Manzoni Kunst Galerie in Oosterwolde en nemen deel aan het project Hedendaagse Italiaanse Kunst in Nederland.

Maar laten we eindelijk de meester Maurizio Brambilla ontmoeten:

Wij kennen elkaar al vele jaren, maar pas onlangs heeft u zowel uw kleurenpalet, van intense en felle kleuren naar een meer spirituele monochromie, als uw schildertechniek, van olieverf naar geëmailleerde acryl, volledig veranderd: waaraan is deze radicale verandering te wijten? Vertel het ons.

Na jaren van schilderen bracht ik de magie van het voortdurend ontdekken met me mee. Was mijn vorige expressieve taal in staat om iedereen te bereiken door middel van een begrijpelijke figuratie, in mijn laatste productie van schilderijen heb ik de reflecties verdiept en probeer ik voortdurend picturaal de emoties/redeneringen over te brengen op de toeschouwer. Aanvankelijk lijkt alles een spel, maar als wij even stilstaan en deze eenvoudige beelden van mij aandachtig bekijken, vinden de emoties hun weg om uit onze gevangenis te ontsnappen en zij doen dat met een bagage van symbolen: zoals het oneindige “alfa en omega”, het dubbele paradijs, de natuur, de kunstgreep en de wedergeboorte, enz. Er is een continuïteit van onderwerpen/voorwerpen, maar ik heb veel kleuren verwijderd uit naam van het experiment en voor een stilistische groei, in termen van verfijning. De laatste jaren heb ik te maken gehad met een consequent verlies van coloristische waarheid: de nieuwe doeken zijn in feite bijna monochroom en spelen nog meer in op een introspectief en poëtisch aspect.

Uw werken zijn symbolisch en metaforisch. Wat is de diepe boodschap die u met zulke surrealistische en metafysische werken wilt overbrengen? Bent u niet bang dat het publiek van vandaag niet helemaal begrijpt wat u bedoelt?

Het verhaal is het fundament van de communicatie, de identiteit en het geheugen: het hedendaagse leven is het resultaat van het verlies van het verhaal. De schilderkunst biedt ons de mogelijkheid om opnieuw te beginnen, om uit te gaan van een aanknopingspunt, van een beeld, van een horizonlijn of een verdwijnpunt, van een kleur, van een nieuwe ordening van de vormen van het dagelijks leven. Om opnieuw te beginnen door te aanvaarden om te denken, om te fantaseren, om verbanden te leggen. In de schijnbare eenvoud van mijn composities en labyrinten is het sleutelwoord “emotie”.

Uw doeken zijn in detail bestudeerd en hebben subtiele historische en artistieke verwijzingen die echt heel actueel en eigentijds zijn. Hoe kies je de meest geschikte symboliek om op te nemen?

Het beeld is de bron die ons in staat stelt buiten de grenzen van de werkelijkheid te treden, een lokmiddel te gebruiken, een licht om een andere horizon te bereiken, uit te breiden naar een andere ruimte. Een keu wordt in mijn schilderijen de vertelling, van metaforen van het leven in het algemeen. Het sleutelwoord is visionair. Mijn onderwerpen komen voort uit de vormen en kleuren van een alledaagse werkelijkheid. Eenmaal bevrijd van het dagelijks gebruik en gezuiverd, worden zij herboren in een andere werkelijkheid, parallel aan de werkelijkheid zelf, en krijgen zij een andere betekenis. Mijn onderzoek wordt beheerst door de innerlijke blik. Een gedefinieerde of ongedefinieerde ruimte waaruit mijn beelden voortkomen, gemaakt met alledaagse voorwerpen (dozen, potten, parallellepipeda, kegels, labyrinten, bollen, papier) die hun eigen licht afgeven ondergedompeld in een mist die de compositie van het schilderij omhult. Mijn ideeën komen voort uit de alledaagse werkelijkheid, de vormen en de ton sur ton kleuren interesseren mij alleen wanneer zij iets totaal anders in mij oproepen of door een nieuw licht worden verlicht, diffuus in het creëren van een emotie van mijn ervaring en mijn verhaal.

Ik stel u een filosofische vraag die volgens mij al uw poëtica op basis van het Magisch Realisme kan verklaren: wat is voor u Harmonie?

In deze laatste jaren van mijn werk heb ik me ontdaan van de conventionele kleuren van de dingen en de figuren om het licht en de schaduwen belangrijker te maken en een bijna zwevende voorstelling te maken van de stilte, een verre nederzetting van de gedachte, het zijn wanneer alles al voorbij lijkt te zijn, wanneer het lawaai van de wereld niet meer komt en een adem van slechts een lettergreep het gebruikelijke kostbare goed is dat zich verzet. Zo zie ik in deze laatste werken graag de ontmoeting met een fragment van de wereld die zich voor onze ogen organiseert. Want het idee, het concept dat ik wil uitdrukken is leven en vitaliteit te geven aan deze picturale voorstellingen van mij. Vitaliteit is geen fysieke of organische eigenschap, het is het innerlijke geestelijke leven: de schilderkunst is niet de plaats van het niets maar de manifestatie van het bestaan.

Laten we het over de toekomst en projecten hebben. Hoe is de Groep van 6 – Eoykos die ik jaren geleden in Milaan heb mogen presenteren? Zijn er nieuwe data om in uw agenda te noteren?

De Groep van 6 – Eoykos ligt stil om de redenen die we allemaal kennen. De laatste tentoonstelling van de groep vond plaats in Annely Haute Savoie Frankrijk (stand nr. 74). We hopen weer te beginnen als alles bijna weer normaal is. Intussen verkocht ik in 2019/20 met veel voldoening nr. 2 schilderijen in het veilinghuis Ambrosiana Arte in Milaan. Wat mijn persoonlijke tentoonstellingen betreft, zal ik trachten deze tegen het einde van het jaar te organiseren: misschien Praag, Milaan en Mantua. Aan het einde van het jaar 2021 zal mijn IVe monografie met grote voldoening verschijnen, omdat zij de laatste drie jaar van mijn nieuwe manier van schilderen zal omvatten: de titel van de monografie zal zijn “Labyrinten en composities van de ziel”.

Ik dank Maestro Maurizio Brambilla hartelijk voor zijn medewerking en aandacht bij het beantwoorden van vragen. Ik wil de lezers erop wijzen dat zij altijd welkom zijn bij Manzoni Kunst Galerie in Oosterwolde en dat zij de werken van de Maestro ook online kunnen bekijken op www.criticoarte.org/galleria-gallery/maurizio-brambilla/. Werken van grote historische en picturale waarde, van hoge uitvoerende kwaliteit, tegen prijzen die werkelijk binnen ieders bereik liggen.

Ask the artist: Maurizio Brambilla

Posted on by criticoarte in Blog, Blog ing

Twelve years have passed since I had the pleasure and the honour of meeting the Milanese master Maurizio Brambilla: thanks to his guidance and advice, I took my first steps in the field of art criticism even before I obtained my Master’s degree in Art History and Art Criticism at the Università Statale di Milano. I owe my first presentations at solo and group exhibitions, my first contemporary art criticism, and the drafting of my first art catalogues to Maurizio Brambilla, who in twelve years made me breathe quality art, and who brought me up and accompanied me in a competitive and difficult-to-manage world. The years have gone by for me and they have also gone by for the Master, who has completely revolutionised the colour scheme of his artistic poetics without betraying his personal Magic Realism: in his new artistic production, the observer begins a journey between reality and oneiric vision towards a completely transcendental world. The Milanese artist is already present in private collections in Italy, Switzerland, France and Germany, and is now ready for the Dutch market: his works are in fact hosted at the neo Manzoni Kunst Galerie in Oosterwolde and take part in the Contemporary Italian Art in Holland project.

But let us finally get to know Maurizio Brambilla:

We have known each other for many years, but it is only recently that you have completely changed both your colour palette, from intense and bright colours to a more spiritual monochrome, and your painting technique, from oil to enamelled acrylic: what is this radical change due to? Tell us.

After years of painting, I brought with me the magic of continuous discovery. If my previous expressive language was able to reach everyone through comprehensible figuration, in this latest production of paintings I have deepened my reflections and am constantly trying to communicate emotions/reasoning pictorially to the viewer. At first it all seems like a game, but if we pause and look closely at these simple images of mine, the emotions find their way out of our prison, and they do so carry a baggage of symbols: such as the infinite “alpha and omega”, the double paradise, nature, artifice and rebirth, etc. There is a continuity of subjects/objects, and they can be seen in the pictures. There is a continuity of subjects/objects, but I have removed many colours in the name of experimentation and for stylistic growth, in terms of refinement. In recent years, I have faced a consistent loss of colouristic truth: the new canvases are in fact almost monochrome and play even more on an introspective and poetic aspect.

Your works are symbolic and metaphorical. What is the profound message you want to convey with such surreal and metaphysical works? Aren’t you afraid that today’s audience will not fully understand your intention?

Narrative is the foundation of communication, identity, and memory: contemporary life is the result of the loss of narrative. Painting offers us the possibility to start again, to start from a starting point, from an image, from a horizon line or a vanishing point, from a colour, from a new arrangement of everyday forms. To start again by accepting to think, to fantasise, to establish connections. In the apparent simplicity of my compositions and labyrinths, the key word is ’emotion’.

Your canvases are studied down to the smallest detail and have subtle historical and artistic references that are very current and contemporary. How do you choose the most suitable symbology to include?

The image is the resource that allows us to leave the limits of reality, to exploit a cue, a light to reach another horizon, to expand into another space. A cue becomes in my paintings the narration, of metaphors of life in general. The key word is visionarity. My subjects emerge from the shapes and colours of an everyday reality. Once freed from everyday use and purified, they are reborn in another reality, parallel to reality itself, taking on a different meaning. My research is governed by the inner gaze. A defined or undefined space from which my images emanate, made with everyday objects (boxes, jars, parallelepipeds, cones, labyrinths, spheres, papers) that give off their own light, immersed in a Po Valley fog that envelops the composition of the painting. My ideas are born from everyday reality, and I am interested in tone-on-tone shapes and colours only when they evoke something completely different within me or are illuminated by a new light, diffused in creating an emotion from my own experience and history.

I would like to ask you a philosophical question that I believe can explain all your poetics based on Magic Realism: what does Harmony mean to you?

In these last few years of work, I have cleaned myself of the conventional colours of things and figures to make light/shadows more important and to render an almost suspended representation of silence, a distant settlement of thought, being there when everything seems to have already passed, when the noise of the world no longer reaches us, and a barely audible breath is the usual precious good that resists. This is how I like to see in these latest works the encounter with a fragment of the world that is organised before our eyes. Because the idea, the concept I want to express is to give life and vitality to these pictorial representations of mine. Vitality is not a physical or organic attribute; it is the inner spiritual life: painting is not the place of nothingness but the manifestation of existence.

Let’s talk about the future and projects. How is the Group of 6 – Eoykos, which I had the opportunity to present years ago in Milan, progressing? Are there any new dates to mark in your diary?

The Group of 6 Eoykos is at a standstill for the reasons we all know. The last exhibition of the group took place in Annely Haute Savoie France (stand n° 74). We hope to start again when everything is almost back to normal. In the meantime, I sold in 2019/20 n° 2 paintings at the Ambrosiana Arte Auction House in Milan with much satisfaction. As for my solo exhibitions, I will try to organise them by the end of the year: perhaps Prague, Milan, and Mantua. At the end of 2021, my fourth monograph will be published with great satisfaction because it will include the last three years of my new way of painting: the title of the monograph will be “Labyrinths and Compositions of the Soul”.

I sincerely thank Maestro Maurizio Brambilla for his collaboration and attention in answering questions. I would like to remind readers that they are always welcome at the Manzoni Kunst Galerie in Oosterwolde and can view the Maestro’s works online at www.criticoarte.org/galleria-gallery/maurizio-brambilla/. Works of great historical and pictorial value, of high executive quality, at prices truly within everyone’s reach.

Domanda all’artista: Maurizio Brambilla

Posted on by criticoarte in Blog, Blog ita

Sono passati dodici anni da quando ho avuto il piacere e l’onore di conoscere il maestro milanese Maurizio Brambilla: grazie alla sua guida e ai suoi consigli ho intrapreso i primi passi nel campo della critica d’arte ancora prima della laurea specialistica in Storia e critica dell’arte ottenuta all’Università Statale di Milano. Le prime presentazioni alle mostre personali ed in quelle collettive, le prime critiche d’arte contemporanea, la redazione dei primi cataloghi d’arte le devo a Maurizio Brambilla che in dodici anni mi ha fatto respirare Arte di qualità, mi ha cresciuta ed accompagnata in un mondo competitivo e di difficile gestione. Sono passati gli anni per me e sono passati anche per il Maestro, il quale ha completamente rivoluzionato la cromia della sua poetica artistica non tradendo il suo personale Realismo Magico: nella nuova produzione artistica, l’osservatore inizia difatti un viaggio tra il reale e la visione onirica verso un mondo completamente trascendentale. L’artista milanese è già presente in collezioni private in Italia, Svizzera, Francia e Germania, ed ora è pronto per il mercato olandese: le sue opere sono ospitate di fatti alla neo Manzoni Kunst Galerie di Oosterwolde e prendono parte al progetto Arte Italiana Contemporanea in Olanda.

Ma passiamo finalmente a conoscere in maestro Maurizio Brambilla:

Ci conosciamo da tanti anni ma solo ultimamente hai cambiato completamente sia la palette dei tuoi colori, da cromie intense e brillanti ad una monocromia più spirituale, sia la tecnica pittorica, da olio ad acrilico smaltato: a cosa è dovuto questo radicale cambiamento? Raccontaci.

Dopo anni di pittura ho portato con me la magia della scoperta continua. Se il mio linguaggio espressivo precedente riusciva a raggiungere chiunque attraverso una figurazione comprensibile, in questa mia ultima produzione di quadri ho approfondito delle riflessioni e cerco costantemente di comunicare pittoricamente allo spettatore delle emozioni/ragionamenti. Inizialmente tutto sembra un gioco ma, se ci soffermiamo e osserviamo attentamente queste mie semplici immagini, le emozioni trovano la strada per evadere dalla nostra prigione e lo fanno recando un bagaglio di simboli: come l’infinito “alfa e omega”, il doppio paradiso, la natura, l’artificio e la rinascita, ecc. C’è una continuità di soggetti/oggetti ma ho rimosso molti colori nel segno della sperimentazione e per una crescita stilistica, in termini di raffinatezza. Negli ultimi anni affronto una consistente perdita della verità coloristica: le nuove tele sono infatti quasi monocromatiche e giocano ancora di più su un aspetto introspettivo e poetico.

Le tue opere sono simboliche e metaforiche. Qual è il messaggio profondo che vuoi trasmettere con opere così surreali e metafisiche? Non hai timore che l’odierno pubblico non comprenda sino in fondo il tuo intento?

La narrazione è il fondamento della comunicazione, dell’identità e della memoria: la vita contemporanea, è il frutto della perdita della narrazione. La pittura ci offre la possibilità di ricominciare, di ripartire da uno spunto, da un’immagine, da una linea di orizzonte o da un punto di fuga, da un colore, da una nuova disposizione delle forme della quotidianità. Ricominciare accettando di pensare, di fantasticare, di stabilire connessioni. Nell’apparente semplicità delle mie composizioni e labirinti, la parola chiave è “emozione”.

Le tue tele sono studiate nei minimi dettagli e hanno sottili riferimenti storici ed artistici che sono davvero molto attuali e contemporanei. Come scegli la simbologia più adatta da inserire?

L’immagine è la risorsa che ci permette di uscire dai limiti della realtà, di sfruttare un richiamo, una luce per arrivare verso un altro orizzonte, espandersi in un altro spazio. Uno spunto diventa nei miei quadri la narrazione, di metafore della vita in generale. La parola chiave è visionarietà. I miei soggetti emergono dalle forme e dai colori di una realtà quotidiana. Una volta liberati dall’uso quotidiano e purificati, essi rinascono in un’altra realtà, parallela alla realtà stessa, assumendo un significato diverso. La mia ricerca è regolata dallo sguardo interiore. Uno spazio definito o non definito da cui si sprigionano le mie immagini, fatte con oggetti anche quotidiani (scatole, barattoli, parallelepipedi, coni, labirinti, sfere, carte) che sprigionano una luce propria immersi in una nebbia padana che avvolge la composizione del quadro. Le mie idee nascono dalla realtà quotidiana, le forme e i colori tono su tono mi interessano se non nel momento in cui evocano dentro di me qualcosa di completamente diverso o illuminato di luce nuova, diffusa nel creare un’emozione del mio vissuto e della mia storia.

Ti pongo una domanda filosofica che credo possa spiegare tutta la tua poetica fondata sul Realismo Magico: cos’è per te l’Armonia?

In questi ultimi anni di lavoro mi sono ripulito dai colori convenzionali delle cose e delle figure per rendere più importante la luce/ombre e rendere una raffigurazione quasi sospesa del silenzio, un insediamento lontano del pensiero, l’esserci quanto tutto appare già trascorso, quando il rumore del mondo ormai non giunge più e un respiro appena sillabato è il solito bene prezioso che resiste. Così mi piace vedere in questi ultimi lavori l’incontro con un frammento di mondo che si organizza sotto i nostri occhi. Perché l’idea, il concetto che voglio esprimere è quello di dare vita e vitalità a queste mie rappresentazioni pittoriche. La vitalità non è un attributo fisico o organico, è la vita spirituale interiore: la pittura non è il luogo del nulla ma la manifestazione dell’esistenza.

Parliamo di futuro e di progetti. Come procede il Gruppo dei 6 – Eoykos che ho avuto modo di presentare anni fa a Milano? Ci sono nuove date da segnare in agenda?

Il Gruppo dei 6 Eoykos è fermo per le ragioni che tutti sappiamo. L’ultima esposizione del gruppo si è svolta ad Annely Alta Savoia Francia (stand n° 74). Speriamo di ripartire quando tutto ritornerà quasi alla normalità. Nel frattempo, ho venduto nel 2019/20 n° 2 quadri alla Casa d’Asta Ambrosiana Arte a Milano con molta soddisfazione. In merito alle mie mostre personali cercherò di organizzarle entro la fine dell’anno: forse Praga, Milano e Mantova. A fine anno 2021 uscirà la mia IV monografia con molta soddisfazione perché verranno inseriti gli ultimi tre anni di questo mio nuovo modo di dipingere: il titolo della monografia sarà “Labirinti e Composizioni dell’Anima“.

Ringrazio di cuore il Maestro Maurizio Brambilla per la collaborazione e l’attenzione nel rispondere alle domande. Ricordo ai lettori che saranno sempre i benvenuti alla Manzoni Kunst Galerie di Oosterwolde e potranno visionare on line le opere del Maestro anche su www.criticoarte.org/galleria-gallery/maurizio-brambilla/. Opere di grande valore storico e pittorico, di alta qualità esecutiva, a prezzi davvero alla portata di tutti.

Vraag aan de kustenaar: Giuliano Giuggioli

Posted on by criticoarte in Blog, blog-nl

Ik volg en bestudeer de artistieke poëtica van Meester Giuliano Giuggioli al vele jaren. Ik herinner me nog goed met hoeveel bewondering ik zijn doeken voor het eerst zag op een kunstbeurs die ik bezocht toen ik nog maar een student kunstgeschiedenis was: het was een echte donderslag bij heldere hemel, een artistieke slag. De expressieve finesse van de kunst van de Toscaanse meester bereikt zelfs het meest onoplettende publiek dankzij de intelligente en goed bestudeerde surrealistische en metafysische spelletjes die op het doek worden opgevoerd. Het is dan ook een bron van grote trots hem in Nederland te mogen vertegenwoordigen met het project Hedendaagse Italiaanse Kunst in Nederland.

Maestro Giuliano Giuggioli, geboren in Vetulonia en nu woonachtig in Follonica, in de provincie Grosseto in Toscane, heeft sinds zijn kindertijd blijk gegeven van zijn artistieke talent en dankzij een gevarieerde opleiding varieert zijn produktie van grote olieverfschilderijen tot sanguine, van technieken op papier en hout tot fresco’s en muurschilderingen, via keramiek, etsen, zeefdrukken, litho’s en beeldhouwwerken. Sinds zijn debuut in 1972 is Meester Giuliano Giuggioli aanwezig en actief op de Italiaanse en internationale kunstscène en zijn werken bevinden zich in talrijke openbare en privécollecties in Italië, Amerika, China, Zwitserland en Portugal; bovendien worden zijn doeken permanent tentoongesteld in de galerie die hij sinds vele jaren in Follonica heeft, in de Galerie Zabbeni van Vevey in Zwitserland, in de Dennis Rae Fine Art van San Francisco, en vanaf 2020 in de Manzoni Kunst Galerie van Oosterwolde in Nederland.

  • Rare Space, oil on canvas, 2019, 60×100 cm.
  • Banks of Memory, oil on canvas, 2019, 60×80 cm.
  • Ithaca, oil on canvas, 2019, 80×80 cm.
  • Theseus’ ship, oil on canvas, 2020, 80×80 cm.
  • The galleon, oil on canvas, 2020, 80×60 cm.
  • The Golden Door, oil on canvas, 2019, 60×80 cm.
  • Actors, oil on canvas, 2019, 60×80 cm.
  • Gea, oil on canvas, 2021, 100×100 cm.
  • The Horse of Myth, oil on canvas, 2020, 60×60 cm.
  • Freedom, oil on canvas, 2019, 60×100 cm.
  • Ermes, oil on canvas, 2020, 70×100 cm.
  • Ade, four oils on canvas, 2020, 100×120 cm.
  • Perseus and Pegasus, oil on canvas, 2020, 100×100 cm.

Maar laten we nu naar de kern van het interview gaan om dieper te begrijpen wat de Maestro ervan vindt:

Als eerste vraag zou ik u willen stellen: Wat is ART voor Giuliano Giuggioli? Ik weet dat het een simpele en complexe vraag is, dus neem gerust de tijd om te antwoorden…

Ik kan u heel eenvoudig antwoorden: “KUNST IS MIJN LEVEN”. Ik leef van kunst en voor kunst. Ik droom, denk, studeer, raak opgewonden en produceer kunst. Het is een totaliserend iets.

U bent een kunstenaar die leeft van zijn kunst, een zeer gecultiveerd kunstenaar, bedachtzaam maar ook speels: hoe komt het dat u de weg van het surrealisme bent ingeslagen? Welk doel heeft je schilderij? Ik denk dat u diepe boodschappen wilt brengen, maar denkt u dat het publiek, in een wereld waar oppervlakkigheid de overhand neemt, de cryptische en verborgen “spelletjes” in uw kunstwerken kan ontcijferen? Leg uit.

Ik ben net als kinderen die heel serieus en betrokken zijn als ze spelen en net als kinderen probeer ik al spelend te leren. Ik gebruik “ironie”, wat mij intrigeert omdat het onder metaforen, vaak schertsend, zeer ernstige begrippen doet passeren. Ik ben veel minder geïnteresseerd in “provocatie” als een doel op zich. Surrealisme leent zich voor mijn verhalen die vaak grenzen aan het metafysische. Ik pretendeer niet begrepen te worden, ik stel mij tevreden met het opwekken van twijfels en mysteries in de hoop dat deze de waarnemer zullen aanzetten tot het maken van zijn eigen overwegingen. Als dat gebeurt ben ik blij.

Wanneer men uw kunstcatalogi uit het verleden bekijkt en dus de werken die nu “gedateerd” zijn observeert, kan men zien hoe actueel en eigentijds ze nog steeds zijn (het is dankzij deze eigenschap dat u naast de grote meesters deel zult gaan uitmaken van de kunstgeschiedenis). Hoe kun je de toekomst voorspellen?

Ik pretendeer “tijdloze” werken te maken (daarom ren ik vaak achter Myth aan) die mij in staat stellen een soort “circulaire tijd” te vertellen waarin alle dingen die gebeurd zijn cyclisch gebeuren. Verleden – heden – toekomst, worden een enkel ding, makkelijk te voorspellen.

Hoe ervaart u deze historische periode als gevolg van de pandemie? Heeft kunst u een manier gegeven om te ontsnappen aan de beperkingen die u in 2020 ondervond? Zijn er toekomstige projecten of schildercycli waar je aan werkt?

Ik probeer de pandemie zo goed mogelijk te doorstaan. Het heeft veel van ons gevergd, maar het heeft ons ook meer tijd gegeven om na te denken, het heeft ons gedwongen te vertragen en onszelf in vraag te stellen. Ik gebruik deze tijd om me te concentreren met minder afleiding en werk te produceren zonder haast en… zonder Tijd.

Dit is een vraag die ik kunstenaars graag stel, omdat ik als kunsthistoricus bijzonder verbonden ben met de geschiedenis: als je de kans had om te reïncarneren als een kunstenaar uit het verleden, welke zou je dan kiezen en waarom?

Deze vraag is moeilijk te beantwoorden! Ik ben een kunst-omnivoor en voed mij met de werken van zoveel kunstenaars uit het verleden! Kies er een… is een onderneming! Maar ik wil niet aarzelen om een antwoord te geven en dan… kies ik Rembrandt Harmenszoon van Rijn. Naast het feit dat zijn prachtige schildertechniek mij fascineerde, heb ik altijd mijn geweten geschud over zijn vastberadenheid in het experimentele onderzoek van het opstellen van kleuren en synthese, waarbij ik hem betaalde met de minachting van de publieke opinie die de evolutie van zijn werken van rijpheid niet begreep. Rijk en beroemd als jonge man en arm en vergeten als oude man door zijn tijdgenoten. Er is veel moed voor nodig om af te zien van rijkdom en eer om tot het uiterste te gaan met het picturale onderzoek alleen maar om hun expressieve behoeften te bevredigen. Zijn meesterwerken zijn groot omdat Rembrandt de man groot is.

Ik dank meester Giuliano Giuggioli voor de tijd die hij voor ons vrijmaakt. Ik herinner u eraan dat zijn werken te zien zijn op de website criticoarte.org (Giuliano Giuggioli – Italiaanse kunst van ELisa Manzoni (criticoarte.org) ) en dat u ze persoonlijk kunt zien in de Manzoni Kunst Galerie in Nederland, na reservering in verband met Covid-19 beperkingen. Voor het maken van een afspraak kunt u schrijven naar: elisavosmanzoni@gmail.com

Ask the artist: Giuliano Giuggioli

Posted on by criticoarte in Blog, Blog ing

I have been following and studying the artistic poetics of Maestro Giuliano Giuggioli for many years. I still clearly remember with how much admiration I observed his canvases for the first time at an art fair I visited when I was still only a student of art history: it was a real thunderbolt, an artistic stroke. The expressive subtlety of the Tuscan master’s art reaches even the most inattentive audience thanks to the intelligent and well-studied surreal and metaphysical games staged on the canvas. It is therefore a source of great pride to have the opportunity to represent him in Netherlands with the project Contemporary Italian Art in the Netherlands.

Born in Vetulonia and now living in Follonica, in the province of Grosseto in Tuscany, since his childhood Maestro Giuliano Giuggioli has shown his artistic talent and, thanks to a varied training, his production ranges from large oil paintings to sanguine, from techniques on paper and wood to frescoes and murals, passing through ceramics, etchings, serigraphs, lithographs and sculptures. Since his debut in 1972, Maestro Giuliano Giuggioli has been present and active on the Italian and international art scene and his works are in numerous public and private collections in Italy, America, China, Switzerland and Portugal; moreover, his canvases are permanently exhibited at the gallery he has been holding for many years in Follonica, at the Galerie Zabbeni in Vevey, Switzerland, at Dennis Rae Fine Art in San Francisco, and from 2020 at the Manzoni Kunst Galerie in Oosterwolde, Netherlands.

  • Rare Space, oil on canvas, 2019, 60×100 cm.
  • Banks of Memory, oil on canvas, 2019, 60×80 cm.
  • Ithaca, oil on canvas, 2019, 80×80 cm.
  • Theseus’ ship, oil on canvas, 2020, 80×80 cm.
  • The galleon, oil on canvas, 2020, 80×60 cm.
  • The Golden Door, oil on canvas, 2019, 60×80 cm.
  • Actors, oil on canvas, 2019, 60×80 cm.
  • Gea, oil on canvas, 2021, 100×100 cm.
  • The Horse of Myth, oil on canvas, 2020, 60×60 cm.
  • Freedom, oil on canvas, 2019, 60×100 cm.
  • Ermes, oil on canvas, 2020, 70×100 cm.
  • Ade, four oils on canvas, 2020, 100×120 cm.
  • Perseus and Pegasus, oil on canvas, 2020, 100×100 cm.

But let’s get to the heart of the interview to understand more about what the Maestro thinks:

As a first question I would like to ask you: What is ART for Giuliano Giuggioli? I know it’s a simple and complex question at the same time so feel free to take your time to answer…

It is very simple for me to answer you: ‘ART IS MY LIFE’. I live of art and for art. I dream, think, study, get excited and produce art. It is an all-embracing thing.

You are an artist who lives by his art, a very cultured artist, thoughtful but also playful: why did you take the path of Surrealism? What is the purpose of your painting? I guess you want to bring deep messages, but in a world where superficiality is taking over, do you think the public can decipher the cryptic and hidden “games” in your artwork? Explain.

I am like children who are very serious and committed when they play and like children I try to learn by playing. I use ‘irony’, which intrigues me because under a metaphor, often joking, very serious concepts are conveyed. I am much less interested in ‘provocation’ for its own sake. Surrealism lends itself to my stories, which often border on the metaphysical. I do not pretend to be understood, I am content to provoke doubt and mystery in the hope that these will predispose the observer to make his own reflections. When this happens, I am happy.

Looking at your past art catalogues and then looking at the now ‘dated’ works, one can see how they are still extremely current and contemporary (it is precisely because of this characteristic that you will become part of art history alongside the great masters). How can you predict the future?

I pretend to make “timeless” works (this is why I often chase after Myth) that allow me to tell a sort of “Circular Time” where all the things that have happened happen cyclically. Past – present – future, become a single thing, easy to predict.

How are you experiencing this historical period caused by the pandemic? Has art given you a way to escape the restrictions you suffered in 2020? Are there any future projects or painting cycles you are working on?

I try to live the pandemic in the best possible way. It has taken a lot from us but it has given us more time to reflect, it has forced us to slow down and question ourselves. I use this time to concentrate with fewer distractions and produce works without haste and… without time.

This is a question I love to ask artists as, being an art historian, I am particularly attached to history: if you had the chance to be reincarnated as an artist from the past, which one would you choose and why?

This question is difficult to answer! I am an omnivore of art and I feed on the works of many artists of the past! Choosing one… is a challenge! But I don’t want to shy away from giving an answer, so… I choose Rembrandt Harmenszoon van Rijn. In addition to his splendid painting technique, I have always been fascinated by his determination to experiment with colours and synthesis, and I have paid for it with the contempt of public opinion, which did not understand the evolution of his mature works. Rich and famous as a young man and poor and forgotten as an old man by his contemporaries. It takes great courage to renounce wealth and honours in order to go all the way in his pictorial research just to satisfy his own expressive needs. His masterpieces are great because Rembrandt the Man is great.

I would like to thank Maestro Giuliano Giuggioli for the time dedicated to us. I would like to remind you that his works can be seen on the website criticoarte.org (Giuliano Giuggioli – Italian art by ELisa Manzoni (criticoarte.org) ) and you can see them personally at the Manzoni Kunst Galerie in Holland, after booking due to Covid-19 restrictions. To make an appointment, simply write to: elisavosmanzoni@gmail.com

Domanda all’artista: Giuliano Giuggioli

Posted on by criticoarte in Blog, Blog ita

E’ da molti anni che seguo e studio la poetica artistica del Maestro Giuliano Giuggioli. Ricordo ancora chiaramente con quanta ammirazione osservai per la prima volta le sue tele ad una fiera d’arte visitata quando ancora ero solo una studentessa di storia dell’arte: fu una vera e propria folgorazione, un colpo di fulmine artistico. La finezza espressiva dell’arte del Maestro toscano raggiunge anche il pubblico più disattento grazie ad intelligenti e ben studiati giochi surreali e metafisici messi in scena sulla tela. E’ quindi motivo di grande orgoglio potere avere l’occasione di rappresentarlo in Olanda con il progetto Arte Italiana Contemporanea in Olanda.

Nativo di Vetulonia ed oggi residente a Follonica, in provincia di Grosseto in Toscana, sino dall’infanzia il Maestro Giuliano Giuggioli ha mostrato il suo talento artistico e, grazie ad una formazione varia, la sua produzione spazia dai grandi dipinti ad olio alle sanguigne, dalle tecniche su carta e legno agli affreschi e ai murales, passando per ceramiche, acqueforti, serigrafie, litografie e sculture. Dal suo debutto nel 1972, il Maestro Giuliano Giuggioli è presente ed attivo sulla scena artistica italiana ed internazionale e le sue opere sono in numerose collezioni pubbliche e private in Italia, in America, in Cina, in Svizzera ed in Portogallo; inoltre le sue tele sono esposte permanentemente presso la galleria che tiene da molti anni a Follonica, nella Galerie Zabbeni di Vevey in Svizzera, nella Dennis Rae Fine Art di San Francisco, e dal 2020 presso la Manzoni Kunst Galerie di Oosterwolde in Olanda.

  • Rare Space, oil on canvas, 2019, 60×100 cm.
  • Banks of Memory, oil on canvas, 2019, 60×80 cm.
  • Ithaca, oil on canvas, 2019, 80×80 cm.
  • Theseus’ ship, oil on canvas, 2020, 80×80 cm.
  • The galleon, oil on canvas, 2020, 80×60 cm.
  • The Golden Door, oil on canvas, 2019, 60×80 cm.
  • Actors, oil on canvas, 2019, 60×80 cm.
  • Gea, oil on canvas, 2021, 100×100 cm.
  • The Horse of Myth, oil on canvas, 2020, 60×60 cm.
  • Freedom, oil on canvas, 2019, 60×100 cm.
  • Ermes, oil on canvas, 2020, 70×100 cm.
  • Ade, four oils on canvas, 2020, 100×120 cm.
  • Perseus and Pegasus, oil on canvas, 2020, 100×100 cm.

Ma passiamo ora al cuore dell’intervista per capire più approfonditamente cosa ne pensa il Maestro:

Come prima domanda vorrei chiederti: Cos’è l’ARTE per Giuliano Giuggioli? So che è una domanda semplice e complessa allo stesso tempo quindi sentiti libero di prenderti tutto il tempo necessario per rispondere…

È molto semplice per me risponderti: “L’ARTE E’ LA MIA VITA”. Vivo d’arte e per l’arte. Io sogno, penso, studio, mi emoziono e produco arte. È una cosa totalizzante.

Sei un’artista che vive della sua arte, un’artista molto colto, riflessivo ma anche scherzoso: come mai hai intrapreso la strada del Surrealismo? Che scopo ha la tua pittura? Immagino tu voglia portare dei profondi messaggi ma, in un mondo in cui la superficialità sta prendendo il sopravvento, credi che il pubblico riesca a decifrare i “giochi” criptici e nascosti nelle tue opere d’arte? Spiegaci.

Io sono come i bambini che sono molto seri ed impegnati quando giocano e come i bambini cerco di imparare giocando. Uso “l’ironia” che mi intriga in quanto sotto metafora, spesso scherzosa, fa passare concetti molto seri. Mi interessa molto meno la “provocazione” fine a sé stessa. Il surrealismo si presta ai miei racconti che sconfinano spesso nella metafisica. Non pretendo di essere compreso, mi accontento di suscitare dubbi e mistero nella speranza che questi predispongano l’osservatore a fare delle proprie riflessioni. Quando questo accade ne sono felice.

Guardando i tuoi cataloghi d’arte passati e quindi osservando le opere ormai “datate”, si può constatare quanto queste siano ancora estremamente attuali e contemporanee (è proprio grazie a questa caratteristica che entrerai a fare parte della storia dell’arte a fianco dei grandi maestri). Come riesci a prevedere il futuro?

Ho la pretesa di fare opere “atemporali” (per questo rincorro spesso il Mito) che mi permettono di raccontare una sorta di “Tempo circolare” dove tutte le cose accadute riaccadono ciclicamente. Passato – presente – futuro, diventano un’unica cosa, facile da prevedere.

Come stai vivendo questo periodo storico causato dalla pandemia? L’arte ti ha dato modo di evadere dalle restrizioni subite nel 2020? Ci sono progetti futuri o cicli pittorici su cui ti stai lavorando?

La pandemia cerco di viverla nel modo migliore.  Questa ci ha tolto molto ma ci ha donato più tempo per fare delle riflessioni, ci ha obbligato a rallentare e interrogarci. Io questo tempo lo sfrutto per concentrarmi con meno distrazioni e produrre opere senza fretta e… senza Tempo.

Questa è una domanda che adoro fare agli artisti in quanto, essendo storia dell’arte sono particolarmente legata alla storia: se avessi l’occasione di poterti reincarnare in un’artista del passato, quale sceglieresti e perché?

Questa domanda è di difficile risposta! Io sono un onnivoro dell’arte e mi nutro delle opere di moltissimi artisti del passato! Sceglierne uno… è un’impresa! Ma non voglio esimermi nel dare una risposta e quindi… scelgo Rembrandt Harmenszoon van Rijn. Oltre ad affascinarmi la sua splendida tecnica pittorica, mi ha sempre scosso la coscienza la sua determinazione nella ricerca sperimentale della stesura dei colori e della sintesi, pagandolo con il disprezzo dell’opinione pubblica che non capiva l’evoluzione delle sue opere della maturità. Ricco e famoso da giovane e povero e dimenticato da vecchio dai suoi contemporanei. Ci vuole un grande coraggio a rinunciare alla ricchezza e agli onori per andare fino in fondo con la ricerca pittorica solo per soddisfare le proprie esigenze espressive. Grandi sono i suoi capolavori perché è grande l’Uomo Rembrandt.

Ringrazio il Maestro Giuliano Giuggioli per il Tempo dedicatoci. Ricordo che le sue opere sono visibili sul sito web criticoarte.org (Giuliano Giuggioli – Italian art by ELisa Manzoni (criticoarte.org) ) e potrete vederle personalmente presso la Manzoni Kunst Galerie in Olanda, previa prenotazione a causa delle restrizioni Covid-19. Per prendere appuntamento è sufficiente scrivere a: elisavosmanzoni@gmail.com