De Milanese schilderes Susanna Maccari is nu bekend in de hedendaagse kunstwereld dankzij haar zorgvuldige en opvallende productie van olie- en aquarelwerken waarin het prettig is om een gevoelige en voortdurende zoektocht naar licht en kleur waar te nemen: zowel de landschappen als de portretten zijn in voortdurende evolutie en laten een perfect huwelijk zien tussen een realistische wereld in de schaduw en vol licht en een romantische dimensie van de natuur waarin de innerlijke emotionele pathos wordt verheven tot het toppunt. In zijn werken is de kunstenaar nooit repetitief, integendeel, dankzij zijn snelle en directe penseelstreken, vaak en plein-air gegeven, en meesterlijk doordrenkt met heldere en vluchtige kleuren, heeft hij het vermogen om de toeschouwer de krachtige mysterieuze energie van de natuur emotioneel te laten kietelen in de diepste ziel.
De romantiek en de voortdurende vrije zoektocht naar kleur zijn direct voelbaar in de productie van de met olieverf geschilderde landschappen, zoals de Finse Sunset en Emotion at Sunset beide uit 2005, Reflections in the Blue uit 2010, Boats in Llançà uit 2011, Reflecties van Camargue in 2014 en Magic of a Sunset in 2018 die herinneren aan de werken van de Engelse William Turner (1775-1851) en John Constable (1776-1837) en hun romantische poëzie van het Sublieme en het Picturale waarin formele elementen en emotionele componenten samensmelten. Uit de doeken van de Milanese schilder kan men dus een realistisch modern impressionisme opmerken, op de manier van Camille Corot (1796-1875), Camille Pissarro (1830-1903) en Alfred Sisley (1839-1899), waarin de modulatie van clair-obscur spelen van licht en de subtiele verscheidenheid van toonovergangen diepte geven aan de vlakken, waardoor de landschapsschilderkunst wordt vernieuwd.
Susanna Maccari hield echter niet op bij de techniek van het olieverfschilderen alleen. De laatste jaren is de kunstenaar namelijk gefascineerd door het experimenteren met de moeilijke en oude praktijk van het aquarelleren om het beste natuurlijke landschap te verkrijgen dat gedomineerd wordt door de atmosferische effecten van licht en kleur: dankzij zijn extreme representatieve lichtheid en expressieve directheid is aquarelleren de ideale techniek om het kunstwerk fris, verfijnd en lichtgevend te maken en het te laten uitstralen met evanescent licht. Zoals te zien is in Paesaggio lacustre (Lake Landscape) in 2015, in Romantico tramonto (Romantic Sunset) in 2017, in Paesaggio invernale (Winter Landscape) en in Santa Caterina del Sasso sul lago Maggiore (beide in 2018), in Al tramonto (Sunset) en Riflessi nella palude (Reflections in the Marsh) in 2019, blijft de natuur op het blad hangen als een luchtspiegeling of een visioen dankzij de transparante kleur die geen fouten in de uitvoering of enige nabeschouwing toegeeft. Net als William Turner in de negentiende eeuw kan ook Susanna Maccari worden gedefinieerd als een “schilderes van licht en kleur”, die in staat is de reeds geplande en verbeelde penseelstreken kundig te beheren: door subtiele overlappende chromatische sluiers te gebruiken, past de Milanese kunstenares aquarel toe in zowel nat-in-nat als nat-in-droog modus, waarmee ze haar elegante artistieke rijpheid demonstreert en steeds meer speelt met kleur die doordrenkt is van symboliek.
Last but not least mogen we de vrouwelijke portretten die vanaf 2015 in aquarel zijn geschilderd niet vergeten, zoals Woman in Red Hat van dat jaar, Sensuality, Femme Fatale en Eve van 2016, en de serie Faces van 2019 waarin de communicatieve frisheid van Susanna Maccari niet vervaagt, zelfs niet op een thema dat zo anders is dan de geliefde landschappen. De vrouwelijke figuur wordt in al haar facetten verheven en de ziel wordt langzaam ontdekt: de elegantie, delicatesse, sensualiteit, innerlijke kracht, schoonheid, intelligentie van de vrouw komt tot uiting met waterige vitale trekken en pasteltinten van extreme zoetheid. Als de Milanese kunstenares je de geuren en stiltes van de natuur in haar landschappen kan laten voelen, kan ze je in haar vrouwenportretten het ruisen van haar haar laten zien en de snelheid van denken over het onderwerp, waaruit blijkt dat ze een van de meest boeiende hedendaagse kunstenaars is.
The “chromatic” poetics of Susanna Maccari
The Milanese painter Susanna Maccari is now well known in the contemporary art scene thanks to her careful and conspicuous production of oil and watercolour works in which it is pleasant to observe a sensitive and continuous search for light and colour: both the landscapes and the portraits are in constant evolution, showing a perfect marriage between a realistic world shaded and full of light and a romantic dimension of Nature in which the inner emotional pathos is exalted to the apex. In his works the artist is never repetitive, on the contrary, thanks to his fast and immediate brushstrokes, often given en plein-air, and masterfully imbued with bright and evanescent colour, he has the ability to make the observer perceive the powerful mysterious energy of nature, tickling him emotionally in the deepest soul.
The romanticism and the continuous free search for colour are immediately perceived in the production of the oil-painted landscapes, such as Finnish Sunset and Emotion at Sunset both from 2005, Reflections in the Blue from 2010, Boats in Llançà from 2011, Reflections of Camargue in 2014 and Magic of a Sunset in 2018 that recall the works of the English William Turner (1775-1851) and John Constable (1776-1837) and their romantic poetics of the Sublime and the Pictorial in which formal elements and emotional components merged together. From the canvases of the Milanese painter one can thus perceive a realistic modern impressionism, in the manner of Camille Corot (1796-1875), Camille Pissarro (1830-1903) and Alfred Sisley (1839-1899), in which the modulation of the play of light and the subtle variety of tone transitions give depth to the planes, renewing landscape painting.
Susanna Maccari does not, however, stop at the technique of oil painting alone. In recent years, in fact, the artist has been fascinated by the experimentation of the difficult and ancient practice of watercolour painting in order to obtain the best natural landscape dominated by the atmospheric effects of light and colour: thanks to its extreme representative lightness and expressive immediacy, watercolour is the ideal technique to make the work of art fresh, refined and luminous, making it ooze with evanescent light. As can be seen in Paesaggio lacustre (Lake Landscape) in 2015, in Romantico tramonto (Romantic Sunset) in 2017, in Paesaggio invernale (Winter Landscape) and in Santa Caterina del Sasso sul lago Maggiore (both in 2018), in Al tramonto (Sunset) and Riflessi nella palude (Reflections in the Marsh) in 2019, nature remains suspended on the sheet of paper like a mirage or a vision thanks to the transparent colour that does not admit errors of execution or any afterthought. Like William Turner in the nineteenth century, Susanna Maccari can also be defined as a “painter of light and colour” able to skilfully manage the brushstrokes that are already planned and imagined in her mind: proceeding by means of superimposed chromatic veils, the Milanese artist spreads the watercolour in both wet-on-wet and wet-on-dry modes, demonstrating her elegant artistic maturity and playing more and more with the colour that is imbued with symbolism.
Last but not least, we should not forget the female portraits painted in watercolour from 2015, such as Woman in a Red Hat from that year, Sensuality, Femme Fatale and Eve from 2016, and the series of Faces from 2019 in which Susanna Maccari’s communicative freshness does not fade even on a theme so different from her beloved landscapes. The female figure is exalted in all its facets and the soul is slowly discovered: the elegance, delicacy, sensuality, inner strength, beauty, intelligence of the woman is expressed with watery vital traits and pastel tones of extreme sweetness. If the Milanese artist is able to make the scents and silences of nature feel in her landscapes, in her feminine portraits she is able to perceive the rustling of her hair and the speed of thought of the subject proving in conclusion that she is one of the most captivating contemporary artists.