italian contemporary art in Netherlands Project – Italian&Dutch Art by Elisa Manzoni

Ask the artist: Luca Azzurro

Posted on September 28, 2022September 19, 2022 by criticoarte in Blog, Blog ing

For the few months I have had the pleasure of having at the Manzoni Kunst Galerie in Oosterwolde the paintings of a very young Italian artist, Luca Azzurro (class of ’88), an architect and advertising graphic designer from Lombardy, whom I had been keeping a close eye on for some time for his artistic poetics full of expressionism and symbolism. Luca Azzurro is constantly evolving in his experiments (thanks to his young age), and the cycle in the gallery and the works presented here in the interview show why his art is starting to attract more and more international collectors (to date, his works are in Italian, Canadian and Russian collections). His poetics is based on an expressionistic and unnatural colour that recalls the style of the Fauves, Pollock and Sam Francis: this colour, a hymn to life, gives prominence to the light poles, a symbol of contemporaneity, technological innovation and speed, without which man would not be where he is at the moment.

Luca Azzurro, The signal in the grey sky, 2021, acrylic on canvas, 50x50x4cm

But let us now give the artist the woords:

You are a very young artist: what do you want to communicate with your artistic poetics?

Painting has always been the medium for me to express my feelings, both positive and negative.

Painting for me has entered a parallel world, my favourite world of course, where I feel comfortable and free to express my feelings as I wish.

Over the years my message has literally changed.

Today I feel the need to represent, to give value to what people take for granted.

What is colour for you? How does it fit into your pictorial idea?

Colour for me is life. You can convey everything, all kinds of feelings, situations, emotions.

We can also create nuances and that makes colour even more important and characteristic for what I want to convey.

Why the choice of light poles as the real protagonists of this pictorial cycle that I have the pleasure of having in the gallery?

I wanted to highlight something that people do not see, but not because they are invisible, on the contrary, they are all too visible due to their majesty.

If we think about their function, they have given meaning to human life and its evolution. Thanks to electricity, man has been able to achieve great things today.

We are surrounded by these structures but we don’t give them importance, as is often the case in this society that tends to overshadow you, to undervalue people and things that are actually the focus of our lives.

Would you explain to the Dutch public why you use wallpaper in such a special way with those writings? What does it give you more than just canvas?

I wanted to create a background that could remind us, everything that can pass through these structures, winds, rain, birds… something that could remind us of movement.

Hence the choice of continuous cursive writing.

You are so young and have a thousand other ideas in your head: can you give us a preview?

Painters are unpredictable sometimes, so I hope to surprise you soon.

I would like to thank Luca Azzurro from the bottom of my heart for taking the time. If you would like to learn more about his poetics, I recommend you follow him on his social pages (Facebook and Instagram) or on his personal website. In the meantime, you are invited to the Manzoni Kunst Galerie in Oosterwolde and to his Facebook and Instagram channels.

De Lente van de kunst – the spring of art

Posted on March 28, 2022 by criticoarte in Blog, Blog ing, blog-nl

De Manzoni Kunst Galerie in Oosterwolde, met haar Italiaanse kunstenaars, werkt weer met veel plezier samen met het Kunstcafe in Appelscha om het beste van de hedendaagse kunst op de markt aan te bieden. Evenals de vorige wintertentoonstelling beoogt de groepstentoonstelling in het voorjaar een poëtisch-artistieke dialoog tussen Italië en Nederland tot stand te brengen: de klanten van het café krijgen de gelegenheid om niet alleen geestelijk, maar ook lichamelijk een uniek en niet te evenaren kunstwerk voor een betaalbare prijs mee naar huis te nemen.

De tentoongestelde werken zijn bedoeld om de impliciete allegorie van de lente te vieren. Wie door de zalen van het Kunstcafe loopt, zal dus niet overweldigd worden door de natuurlijke kleurenexplosie van bloemen (dat zou een weinig avontuurlijke associatie zijn), maar door boodschappen van wedergeboorte, hoop, een nieuw begin en nieuwe gezichtspunten en perspectieven voor de toekomst. Hoewel we worden overspoeld met nieuws dat de aangenaamste tijd van het jaar tempert, geeft de lente ons de gelegenheid om na te denken en nieuwe lucht in te ademen, een lucht van positieve verandering die kunstenaars weten over te brengen door hun kleuren, idealen en thema’s. Met hun werken geven de kunstenaars de kijkers een extra zetje om uit de winterslaap te komen: er is altijd een andere manier om te leven en het leven waar te nemen en er is altijd een nieuwe dag om opnieuw geboren te worden en een idee te hebben dat iemands bestaan zou kunnen veranderen.

De tentoongestelde kunstenaars en werken zijn zeer gevarieerd en kunnen voldoen aan de meest uiteenlopende artistieke voorkeuren. Zij variëren van de abstracte kunst van Ilaria Sperotto, die u meeneemt op een reis door innerlijke landschappen waarin kleur stem geeft aan de ziel; tot de kunst van het Magisch Realisme van Maurizio Brambilla waarin symbolische boodschappen worden tentoongesteld in doeken die worden gekenmerkt door een elegant en chique kleurenpalet. De tentoonstelling gaat verder met de expressionistische kunst van Gianluca Somaschi, vol met druppels van Pollokiaanse oorsprong, en de realistische kunst van Gianluca Cremonesi waarin golven synoniem zijn met voortdurende verandering. Verder is er de materiele kunst van Giulio Pettinato, de romantisch-impressionistische kunst van Susanna Maccari en de surrealistische kunst van Giuliano Giuggioli, die met beelden speelt om de geest van de hedendaagse mens wakker te schudden.

Speciale gasten uit Italië, twee jonge kunstenaars die nog niet zijn opgenomen in het door Manzoni Kunst Galerie in Oosterwolde gesteunde project Contemporary Italian Art in Holland: Camelia Rostom die het publiek zal fascineren met haar abstracte materiaalwerken en haar olieverfschilderijen waarin de rode draad de dirigent is van liefde en lotsbestemming; en Luca Azzurro die met zijn hoogspanningsmasten vol symbolisch expressionisme leert om andere perspectieven te hebben en met een positieve geest naar de toekomst te kijken.

De tentoonstelling De Lente van de kunst is te zien in de zalen van het Kunstcafe van 18 maart tot 22 mei 2022.
Adres: Van Emstweg 85, 8426 BT, Appelscha
http://www.kunstcafeappelscha.nl

Exposerende kunstenaars: Maurizio Brambilla, Luca Azzurro, Ilaria Sperotto, Gianluca Cremonesi, Giulio Pettinato, Gianluca Somaschi, Camelia Rostom, Susanna Maccari.

Luca Azzurro, Written in a vertical pink sky, acrilic and collage on canvas, 2021, 70x48x4 cm. 1652 euro
Luca Azzurro, Written in a sky colored by plashes, acrilic and spray on collage on canvas, 2022, 60x60x4 cm. 1680 euro
Luca Azzurro, Written in a clear sky with spashes, acrili and spray on collage on canvas, 2022, 40x40x4 cm. 1120 euro
Luca Azzurro, Antennas immersed in the red sky with writings, acrili and collage on canvas, 2022, 38x50x4 cm. 1232 euro
Ilaria Sperotto, Chaotic horizon, oil on canvas, 2021, 30x30cm. 550 euro
Ilaria Sperotto, Wasteland, oil on canvas, 2021, 20x20cm. 380 euro
Ilaria Sperotto, Sonority in green, oil on canvas, 2021, 20x20cm. 380 euros
Camelia Rostom, Sea song, mixed media on wood panel, 2020, 20×20 cm. 420 euro
Camelia Rostom, Little treasures, mixed media on wood panel, 2020, 20×20 cm. 420 euro
Camelia Rostom, Fountain of life, mixed media on wood panel, 2020, 20×20 cm. 420 euro
Gianluca Somaschi, Colours, acrilic on canvas, 2019, 60×80 cm. 2300 euro
Gianluca Somaschi, Broadway art, acrilic on canvas, 2019, 60×80 cm. 2300 euro
Gianluca Cremonesi, Cretan wave 2, oil on canvas, 2020, 20×80 cm. 750,00 euro
Gianluca Cremonesi, Cretan wave 1, oil on canvas, 2020, 20x80cm. 750 euro
Camelia Rostom, Touch of Love, Olieverfschilderij op houten plank, 2020, 20×20 cm. 420 euro
Camelia Rostom, Destiny, Olieverfschilderij op houten plank, 20 cm x 20 cm, 2020. 420 euro
Camelia Rostom, De rode draad van het lot, Olieverfschilderij op houten plank, 2020, 20×20 cm. 420 euro
Maurizio Brambilla, Attimo, acrilic on canvas, 2019, 40×50 cm. 1250 euro
Maurizio Brambilla, Il luogo delle idee, acrilic on canvas, 2019, 40×50 cm. 1250 euro
Maurizio Brambilla, Attentato alla storia, acrylic on canvas, 2020, 50×70 cm. 1650 euro
Susanna Maccari, Riflessi di Camargue, oil on canvas, 2014, 60×50 cm. 2200 euro
Susanna Maccari, Finnish sunset, oil on canvas, 2005, 50 x 40 cm. 1800 euro
Susanna Maccari, Barche a Llançà, oil on canvas, 2011, 60×50 cm. 2200 euro
Giulio Pettinato, Lunar reflections, mixed media with sand on canvas, 2019, 35×56 cm. 700 euro

English version:

The Manzoni Kunst Galerie in Oosterwolde, with its Italian artists, is once again working with great pleasure with the Kunstcafe in Appelscha to offer the best of contemporary art on the market. As in the previous winter exhibition, the art on display in the spring group show aims to create a poetic-artistic dialogue between Italy and the Netherlands: the café’s patrons will have the opportunity to take home not only spiritually, but also physically, a unique and unrepeatable piece of art at an affordable price.

The works on display are intended to celebrate the implicit allegory of spring. Those who walk through the rooms of the Kunstcafe will not, therefore, be overwhelmed by the natural colour explosion of flowers (this would be an unadventurous association) but by messages of rebirth, hope, new beginnings and new points of view and perspectives for the future. Although we are bombarded by news that dampens the most pleasant time of the year, spring gives us the opportunity to think and breathe new air, an air of positive change that artists know how to convey through their colours, ideals and themes. With their works, the artists give viewers an extra gear to come out of winter hibernation: there is always another possible way to live and perceive life and, there is always a new day to be born again and to have the idea that could change one’s existence.

The artists and works on display are really varied and can satisfy the most diverse artistic preferences. They range from the abstract art of Ilaria Sperotto, who will take you on a journey through interior landscapes in which colour gives voice to the soul; to the art of Magic Realism of Maurizio Brambilla in which symbolic messages are exhibited in canvases characterised by an elegant and chic colour palette. The exhibition continues with the expressionistic art of Gianluca Somaschi, full of drips of Pollokian origin, and the realist art of Gianluca Cremonesi in which waves are synonymous with constant change. There is also the material art of Giulio Pettinato, the romantic impressionistic art of Susanna Maccari and the surreal art of Giuliano Giuggioli, who plays with images to awaken the spirit of contemporary man. Special guests from Italy, two young artists not yet included in the Contemporary Italian Art in Holland project supported by Manzoni Kunst Galerie in Oosterwolde: Camelia Rostom who will fascinate the public with her abstract material works and her oil paintings in which the red thread is the conductor of love and destiny; and Luca Azzurro who, with his high voltage pylons full of symbolic expressionism, teaches to have different perspectives and to look at the future with a positive spirit.

The exhibition De Lente van de kunst will be held in the rooms of the Kunstcafe from 18 March to 22 May 2022.
Address: Van Emstweg 85, 8426 BT, Appelscha
http://www.kunstcafeappelscha.nl

Exhibiting artists: Maurizio Brambilla, Luca Azzurro, Ilaria Sperotto, Gianluca Somaschi, Camelia Rostom, Susanna Maccari, Gianluca Cremonesi, Giulio Pettinato.

Woord aan de kunst!

Posted on December 22, 2021January 24, 2022 by criticoarte in Blog, blog-nl

Heb je je ooit afgevraagd wat de functie van Kunst is? Zoals bij deze gelegenheid, telkens wanneer wij de gelegenheid hebben kunst te ontmoeten, hebben wij een aangenaam gevoel van welzijn en verbetering, een echte innerlijke verrijking: actieve toeschouwers worden beeldhouwers en schilders tegelijk met de kunstenaars die het werk hebben gemaakt en, zoals Klimt (1862 – 1918) aan het begin van de 20e eeuw zei, “wij noemen kunstenaars niet alleen de scheppers, maar ook degenen die van kunst genieten, dat wil zeggen, die in staat zijn artistieke creaties met hun ontvankelijke zintuigen te herbeleven en te evalueren”.

Het doel van kunst en cultuur is de waarnemer zowel de smaak voor persoonlijke ontdekking bij te brengen als zijn eigen maatstaf voor evaluatie te ontwikkelen. Dit betekent niet alleen ‘het is mooi, ik vind het mooi’ of ‘het is lelijk, ik vind het niet mooi’, maar vrij zien, invoelen, denken en handelen. Door hun verborgen boodschappen leren kunstwerken ons vragen te stellen om het heden te begrijpen en een steeds ruimer perspectief te krijgen, zelfs tot het punt dat ze een gevoel van transcendentie stimuleren. Hoe meer ART de kijker ertoe brengt zichzelf in vraag te stellen, hoe meer hij een betere burger zal worden omdat hij in staat zal zijn kritisch na te denken zonder de massa te volgen.

KUNST is geen nutteloze en ijdele bezigheid, maar een levensoefening, een levensproject dat de mens onsterfelijkheid geeft en de menselijke wil toont om tot transcendentie te komen. Om de werken zo goed mogelijk te kunnen waarnemen, heeft de toeschouwer een kwalitatief geldige tijd nodig om zijn eigen mening te vormen, zoals Kandinskij (1866 – 1944) zei “kunst overschrijdt de grenzen waarin de tijd haar zou willen comprimeren en geeft de inhoud van de toekomst aan”: voorbijgaand aan de oppervlakkigheid en onoplettendheid als gevolg van het hedendaagse massamediale bombardement, leert de verlengde tijd van bloei de mensen de werken te voelen als een kostbaar geschenk. Uitgaande van de zintuiglijke gegevens en overgaand in emoties, kritische analyse en oriëntatie van handelingen, leert de kunst ons bezit te nemen van onze tijd om haar te ontmoeten in de diepste innerlijkheid.

1 december 2021 – 14 Februari 2022

www.kunstcafeappelscha.nl

Participating artists:

Maurizio Brambilla, painter, Italy

Claudio Caporaso, sculptor, Italy

Gianluca Cremonesi, painter, Italy

Marina De Carlo, painter, Italy

Gianni Depaoli, conceptual artist, Italy

Sonja Hooglander, painter, Netherlands

Rob Koedijk, painter, Netherlands

Susanna Maccari, painter, Italy

Giulio Pettinato, painter, Italy

Helga Renders, sculptress, Germany

Giorgio Riva, painter, Italy

Marieke Samuels, painter, The Netherlands

Gianluca Somaschi, painter, Italy

Fabrizio Spadini, painter, Italy

Ilaria Sperotto, painter, Italy

Helma Van De Water, ceramist, Netherlands

Leonardo Vecchiarino, painter, Italy

Frank Vincent, sculptor, Netherlands

English version:

Have you ever asked yourself what the role of Art is? As on this occasion, every time we have the opportunity to meet art we have a pleasant sensation of well-being and improvement, a real inner wealth: active spectators become sculptors and painters at the same time as the artists who created the work and, as Klimt (1862 – 1918) said at the beginning of the 20th century, one “calls artists not only the creators, but also those who enjoy art, that is, who are able to relive and value artistic creations with their receptive senses”.

The purpose of ART and culture is to educate the observer both to a taste for personal discovery and to develop his own yardstick of judgement. This does not mean just ‘it’s beautiful, I like it’ or ‘it’s ugly, I don’t like it’ but to see, feel empathically, think and act freely. Thanks to their hidden messages, works of art teach us to ask questions in order to understand the present and to have an increasingly broader perspective, even to the point of stimulating a sense of transcendence. The more ART leads the viewer to question himself, the more he will become a better citizen because he will be able to think critically without following the masses.

ART is not a futile and idle activity, but an exercise in life, a life project that gives immortality to man and shows the human will to reach transcendence. In order to best understand the works of art, the observer needs a qualitative amount of time to create his or her own opinion. As Kandinskij (1866 – 1944) said, “art goes beyond the limits in which time would like to compress it and indicates the content of the future”: going behind the superficiality and inattention due to the contemporary mass media bombardment, the extended time of viewing teaches people to feel the works of art as a precious gift. Starting from the sensory data and passing through emotions, critical analysis and the orientation of actions, art teaches us to take possession of our time to meet it in the deepest interiority.

Art in the Garden – Kunst in de Tuin

Posted on August 24, 2021August 26, 2021 by criticoarte in Blog, Blog ing, blog-nl

Write the date in your diary!

Saturday 28 August 2021 you are all invited to the Art in the Garden exhibition at the Manzoni Kunst Galerie, from 11am to 5pm! The gallery will be officially inaugurated and we will celebrate the artists participating in the project Contemporary Italian Art in the Netherlands and the new entry Rob Koedijk, a Dutch artist from Assen who has enthusiastically accepted the idea of making the two artistic cultures dialogue.
We are waiting for you to drink a coffee, a tea or a glass of wine and talk a bit about Art!

Art in the Garden

Saturday 28 August 2021

Manzoni Kunst Galerie

Snellingerdijk 122, 8431 ES Oosterwolde, Netherlands

from 11am to 5 pm

Artist:

Giorgio Riva

Susanna Maccari

Gianluca Cremonesi

Maurizio Brambilla

Giuliano Giuggioli

Gianluca Somaschi

Ilaria Sperotto

Marina De Carlo

Gianni Depaoli

Leonardo Vecchiarino

Rob Koedijk

Noteer de datum in uw agenda!

Zaterdag 28 augustus 2021 bent u allen uitgenodigd voor de tentoonstelling Kunst in de Tuin in de Manzoni Kunst Galerie, van 11.00 tot 17.00 uur! De galerie wordt officieel geopend en we vieren de kunstenaars die deelnemen aan het project Hedendaagse Italiaanse Kunst in Nederland en de nieuwe binnenkomer Rob Koedijk, een Nederlandse kunstenaar uit Assen die met enthousiasme het idee heeft aanvaard om de twee artistieke culturen met elkaar in dialoog te brengen.
Wij wachten op u om een koffie, een thee of een glas wijn te drinken en wat over kunst te praten!

Art in the Garden

Zaterdaag 28 Augustus 2021

Manzoni Kunst Galerie

Snellingerdijk 122, 8431 ES Oosterwolde, Netherlands

van 11 tot 17

Kunstenaars:

Giorgio Riva

Susanna Maccari

Gianluca Cremonesi

Maurizio Brambilla

Giuliano Giuggioli

Gianluca Somaschi

Ilaria Sperotto

Marina De Carlo

Gianni Depaoli

Leonardo Vecchiarino

Rob Koedijk

Vraag aan de kunstenaar: Ilaria Sperotto

Posted on July 21, 2021July 21, 2021 by criticoarte in Blog, blog-nl

We zijn nu bij het laatste interview dat gepland staat voor de rubriek Vraag aan de kunstenaar die sinds december 2020 de vijftien kunstenaars die deelnemen aan het project Italiaanse Hedendaagse Kunst in Nederland, ondersteund door de neo Manzoni Kunst Galerie in Oosterwolde, heeft willen onderzoeken en beter leren kennen: kunstenaars uit heel Italië, kunstenaars met stijlen, technieken, onderwerpen en artistieke wegen die sterk van elkaar verschillen, alleen maar om te laten zien hoe Veelzijdig, Complex en Veelzijdig Kunst is.

Vandaag hebben we als gast de jonge beeldende kunstenares Ilaria Sperotto uit Vicenza, bekend door gemeenschappelijke artistieke vriendschappen en voor wie ik groot respect heb voor de kunstwerken die zij maakt en waarin zij diep ingaat op de essentie van zijn geest en zijn onbewuste: de schilderijen zijn het resultaat van een expressieve artistieke poëtisch-abstracte instinctieve waarin de kleur en de penseelstreken het gevoel geven te worden gekatapulteerd in de primordiale psychische dimensie van emoties.

Reeds bekend in Italië, Zwitserland, Oostenrijk, Frankrijk en België, is Ilaria Sperotto vandaag aanwezig op het Nederlandse grondgebied met zes waardevolle werken van klein formaat tegen de prijzen “betaalbaar”.

We geven uiteindelijk het woord aan Ilaria Sperotto:

Velen hebben het u zeker gevraagd, maar het Nederlandse publiek weet niet hoe de kunstenares Ilaria Sperotto deze historische periode, die zeker de geschiedenisboeken zal ingaan, heeft beleefd en nog steeds beleeft: heeft de kunst u geholpen? Zijn er toekomstige projecten of is het nog te vaag om concreet iets te plannen?

Toen de pandemie in 2020 uitbrak, was dat voor mij een breekpunt, aanvankelijk heel moeilijk, onwerkelijk, ik was heel bang. Op een dag besloot ik dat ik moest herstellen, dat ik mijn droom moest hervatten om een normaal leven te leiden. Schilderen was in dit geval fundamenteel, bevrijdend! Door kleur liet ik mijn emoties los en begon ik me weer levend te voelen, te dromen! 2021 is een bijzonder jaar, een voortdurende vooruitgang. Ik neem momenteel deel aan het “Birma Paviljoen”, een internationaal postkunstproject in het Palazzo Zanardi Landi in Guardamiglio Lodi (Italië). Terwijl ik in september 2021 een dertigtal olieverfschilderijen zal tentoonstellen in het historisch centrum van Vicenza: ik zal deel uitmaken van de protagonisten van VIOFF “A GOLDEN JOURNEY”, de nieuwe editie van Fuori Fiera di Vicenzaoro. Ik heb plannen voor 2022, maar daar wil ik nu nog niet over praten.

Schildert u altijd en plein air zoals een hedendaags impressionist of heeft u ook momenten van persoonlijke nabewerking in het atelier? Vertel ons over je creatieve proces…

Met de pandemie en de lockdown moest ik me aanpassen aan de nieuwe situatie, vroeger schilderde ik uitsluitend en plein air, het landschap observerend en opnieuw interpreterend, nu schilder ik voornamelijk in het atelier. Mijn schilderijen komen voort uit mijn verbeelding, uit mijn onderbewustzijn, en dan breng ik ze over op doek. Het zijn visioenen, landschappen die niet bestaan.

Als men de oude impressionistische olieverfschilderijen vergelijkt met de meest recente metafysisch-abstracte werken, dan is er sprake van een grote stijlsprong. Wat veroorzaakte deze stilistische verandering?

Met de afsluiting gebeurde een onverwachte “klik”, in het verleden voelde ik me met olieverfschilderen nooit helemaal vrij, ik voelde me geketend en verankerd aan de invloeden van mijn meesters. Ik hield en hou van impressionistische schilderkunst, maar ik heb nooit het gevoel gehad dat het helemaal van mij was. Pandemic stelde me in staat mezelf van binnen te verkennen, naar mezelf te luisteren. Mijn laatste werken zijn het resultaat.

U bent een veelzijdig kunstenaar: laten we het eens hebben over uw symbolistische keramiek. Wat inspireert je?

Keramiek is een wereld op zich, ik ben enorm gefascineerd door de aarde, door haar plasticiteit en ik hou ervan te experimenteren en te experimenteren. Sinds enkele jaren laat ik me vooral inspireren door het thema steden, mijn reizen, mijn studies. Een van de dingen die ze me op de architectuurfaculteit hebben geleerd is te kijken, de context te observeren, het landschap, het territorium. Om te verkennen met de blik, om je voor te stellen wat er niet meer is of nog niet is. Ook architectuur komt, net als kunst, voort uit de verbeelding. Stedenbouw zelf is in de eerste plaats een voorspelling. En dus probeer ik mijn zicht te vertroebelen, mijn blik te vertroebelen om verder te kunnen zien dan het zicht.

U bent altijd op zoek naar pure emotie: wat wilt u overbrengen op degenen die voor uw werken blijven hangen?

In mijn werk is schilderen, net als keramiek, instinctief, vol emoties en stemmingen die iedereen, in zijn eigen hart, kan lezen en interpreteren. Wat ik wil overbrengen is een empathische en intuïtieve emotie. Een essentie die niet gevonden moet worden in de materie buiten ons of buiten de werkelijkheid die door de zintuigen wordt waargenomen, maar in ons en in de innerlijke wereld waarin wij leven, waarbij wij leren verder te kijken dan het uiterlijk, voorbij het zichtbare, door de emotie die in de geest huist.

Ik dank Ilaria Sperotto oprecht voor de tijd die zij aan ons heeft gewijd en ik herinner de lezers eraan dat zij de kunstwerken van de jonge kunstenares online kunnen bekijken op www.criticoarte.org/galleria-gallery/ilaria-sperotto/ of naar de galerie kunnen komen om met eigen ogen de kwaliteit van de uitvoering van de voorgestelde olieverfschilderijen te zien.

Ask the artist: Ilaria Sperotto

Posted on July 21, 2021July 21, 2021 by criticoarte in Blog, Blog ing

We have now reached the last scheduled interview in Ask the artist column, which since December 2020 has been investigating and getting to know better the fifteen artists taking part in the Italian Contemporary Art in the Netherlands Project supported by the neo Manzoni Kunst Galerie in Oosterwolde: artists from all over Italy, artists with very different styles, techniques, subjects and artistic paths, demonstrating just how versatile, complex and multi-faceted art can be.

Today we have as our guest the young visual artist Ilaria Sperotto from Vicenza, whom I met through mutual artistic friendships and for whom I have great respect because of the works of art she creates, in which the essence of her own spirit and unconscious is explored in depth: her canvases are the result of an expressive, abstract and instinctive artistic poetics in which the colour and brushstrokes give the sensation of being catapulted into the primordial psychic dimension of emotions.

Already well known in Italy, Switzerland, Austria, France, and Belgium, Ilaria Sperotto is now present in the Netherlands with six valuable small format works at affordable prices.

Let us finally pass the word to Ilaria Sperotto:

You have certainly been asked this question by many, but the Dutch public does not know how the artist Ilaria Sperotto lived and still lives this historical period that will surely enter the history books: has art helped you? Are there any future projects or is it still too nebulous to concretely plan anything?

In 2020 when the pandemic started it was a braking moment for me, initially very difficult, surreal, I was very scared. Then one day I decided that I had to recover, I had to resume my dream of living a normal life. Painting in this case was fundamental, liberating! Through colour, I freed my emotions and began to feel alive again, to dream! 2021 is a special year, a continuous work in progress. I am currently participating in the “Burma Pavilion”, an international postal art project at Palazzo Zanardi Landi in Guardamiglio Lodi (Italy). While in September 2021 I will exhibit about thirty oil paintings in the historical centre of Vicenza: I will be part of the protagonists of VIOFF “A GOLDEN JOURNEY”, the new edition of Fuori Fiera di Vicenzaoro. I am planning 2022, but I prefer not to talk about it for now.

Do you always paint en plein air like a contemporary impressionist or do you have moments of personal reworking in the studio? Tell us about your creative process…

With the pandemic and the lockdown, I had to adapt to the new situation, in the past I used to paint exclusively en plein air, observing and reinterpreting the landscape, now I paint mainly in the studio. My paintings come from my imagination, from my unconscious, and then I transfer them to canvas. They are visions, landscapes that do not exist.

Looking at the old impressionist oil paintings and comparing them with the more recent metaphysical-abstract works, there has been a big stylistic leap. What triggered this stylistic change?

With the lockdown, an unexpected “click” happened. In the past, I never felt totally free with oil painting, I felt chained and anchored to the influences of my masters. I loved and adore Impressionist painting, but I never felt it was totally mine. Pandemic allowed me to explore myself inside, to listen to myself. My latest works are the result.

You are an all-round artist: let’s talk about your symbolist ceramics. What inspires you?

Ceramics are a world of their own, I am extremely fascinated by the earth, by its plasticity and I love to experiment. For several years now, I have been mainly inspired by the theme of cities, my travels, my studies. One of the things they taught me at the Faculty of Architecture is to look, to observe the context, the landscape, the territory. To explore with the gaze, to imagine what is no longer there or not yet there. Architecture, like Art, springs from the imagination. Urban Planning itself is first and foremost a prediction. And so, I try to blur my vision, to blur my look in order to see beyond the vision.

You are always looking for pure emotion: what do you want to convey to those who linger in front of your works?

In my work, painting, like ceramics, is instinctive, charged with emotions and moods that everyone can read and interpret in their own depths. What I want to convey is an empathic and intuitive emotion. An essence that is not to be found in the matter outside of us or beyond the reality perceivable with the senses, but within us and within the inner world in which we live, learning to look beyond appearance, beyond the visible, through the emotion that dwells in the mind.

I would like to thank Ilaria Sperotto for the time she has dedicated to us and remind readers that they can view the young artist’s works of art online at www.criticoarte.org/galleria-gallery/ilaria-sperotto/ or come to the gallery and see for themselves the quality of the oils on display.

Domanda all’artista: Ilaria Sperotto

Posted on July 21, 2021July 21, 2021 by criticoarte in Blog, Blog ita

Siamo ormai giunti all’ultima intervista in programma per la rubrica Domanda all’artista che, da dicembre 2020, ha voluto indagare e fare conoscere meglio i quindici artisti che partecipano al progetto Arte Italiana Contemporanea in Olanda, supportato dalla neo Manzoni Kunst Galerie di Oosterwolde: Artisti provenienti da tutta Italia, Artisti con stili, tecniche, soggetti e percorsi artistici molto differenti tra di loro proprio a dimostrazione di quanto l’Arte sia versatile, complessa e multi-sfaccettata.

Oggi abbiamo come ospite la giovane visual artist Ilaria Sperotto da Vicenza, conosciuta tramite amicizie artistiche in comune e per la quale nutro grande stima per le opere d’arte che realizza in cui si indaga a fondo l’essenza del proprio spirito e del proprio inconscio: le tele sono il traguardo di una poetica artistica espressivo-astratta istintiva in cui il colore e le pennellate date di getto danno la sensazione di essere catapultati nella dimensione psichica primordiale delle emozioni.

Già conosciuta in Italia, in Svizzera, in Austria, in Francia e in Belgio, oggi Ilaria Sperotto è presente sul territorio olandese con sei pregevoli opere di piccolo formato dai prezzi “affordable”.

Passiamo finalmente la parola ad Ilaria Sperotto:

Sicuramente te l’hanno chiesto in tanti ma il pubblico olandese non conosce come l’artista Ilaria Sperotto abbia vissuto e vive tutt’ora questo periodo storico che entrerà sicuramente nei manuali di storia: l’arte ti ha aiutata? Ci sono progetti futuri o è ancora troppo nebuloso per programmare concretamente qualcosa?

Nel 2020 quando è iniziata la pandemia per me è stato un momento di freno, inizialmente molto difficile, surreale, ero molto spaventata. Poi un giorno ho deciso che dovevo riprendermi, dovevo riprendere il mio sogno per vivere una vita normale. La pittura in questo caso è stata fondamentale, liberatoria! Attraverso il colore ho liberato le mie emozioni e ho riiniziato a sentirmi viva, a sognare! Il 2021 è un anno particolare, un continuo working progress. Attualmente sto partecipando al “Padiglione Birmania”, progetto internazionale di arte postale presso Palazzo Zanardi Landi a Guardamiglio Lodi (Italia). Mentre a settembre 2021 esporrò una trentina di quadri ad olio nel centro storico di Vicenza: farò parte dei protagonisti del VIOFF “A GOLDEN JOURNEY”, la nuova edizione del Fuori Fiera di Vicenzaoro. Sto progettando il 2022, ma preferisco non parlarne per ora.

Dipingi sempre en plein air come un’impressionista contemporanea oppure hai momenti di rielaborazione personale nello studio? Raccontaci il percorso del tuo processo creativo…

Con la pandemia e il lockdown ho dovuto adattarmi alla nuova situazione, nel passato dipingevo esclusivamente en plein air, osservando e reinterpretando il paesaggio, ora dipingo prevalentemente in studio. I miei quadri nascono dalla mia immaginazione, dal mio inconscio, successivamente li trasferisco su tela. Sono visioni, paesaggi che non esistono.

Guardando i vecchi lavori ad olio di stampo impressionista e mettendoli a confronto con le opere più recenti di stampo metafisico – astratto c’è stato un grande salto stilistico. Cosa ha scatenato questo cambio stilistico?

Con il lockdown è accaduto un “click” inaspettato, in passato con la pittura ad olio non mi sono mai sentita totalmente libera, mi sentivo incatenata e ancorata alle influenze dei miei maestri. Adoravo e adoro la pittura impressionista, ma non l’ho mai sentita totalmente mia. La pandemia mi ha permesso di esplorarmi dentro, ascoltarmi. I miei ultimi lavori ne sono il risultato.

Sei un’artista a tutto tondo: parliamo delle tue ceramiche simboliste. A cosa ti ispiri?

Le ceramiche sono un mondo a sé, sono estremamente affascinata dalla terra, dalla sua plasticità e adoro sperimentarmi e sperimentare. Da diversi anni mi ispiro principalmente al tema delle città, ai miei viaggi, ai miei studi. Una delle cose che mi hanno insegnato alla Facoltà di Architettura è guardare, osservare il contesto, il paesaggio, il territorio. Esplorare con lo sguardo, per immaginare ciò che non c’è più o non ancora. Anche l’Architettura, del resto come l’Arte, scaturisce dall’immaginazione. L’Urbanistica stessa è prima di tutto una previsione. Ed ecco che allora provo ad annebbiare la vista, offuscare lo sguardo per vedere oltre la visione.

Sei sempre alla ricerca dell’emozione pura: cosa vuoi trasmettere a chi si sofferma davanti alle tue opere?

Nei miei lavori, la pittura come la ceramica è istintiva, carica di emozioni e stati d’animo che ognuno, nel proprio intimo può leggere ed interpretare. Ciò che voglio trasmettere è un’emozione empatica e intuitiva. Un’essenza che non va individuata nella materia fuori di noi o al di là dalla realtà percepibile con i sensi, ma dentro di noi e dentro il mondo interiore in cui viviamo, imparando a guardare al di là dell’apparenza, oltre il visibile, attraverso l’emozione che alberga nella mente.

Ringrazio di cuore Ilaria Sperotto per il tempo che ci ha dedicato e ricordo ai lettori che potranno visionare on-line le opere d’arte della giovane artista sul sito www.criticoarte.org/galleria-gallery/ilaria-sperotto/ oppure venire in galleria ed osservare di persona la qualità esecutiva degli olii proposti.

Domanda all’artista: Maurizio Brambilla

Posted on July 5, 2021June 16, 2021 by criticoarte in Blog, Blog ita

Sono passati dodici anni da quando ho avuto il piacere e l’onore di conoscere il maestro milanese Maurizio Brambilla: grazie alla sua guida e ai suoi consigli ho intrapreso i primi passi nel campo della critica d’arte ancora prima della laurea specialistica in Storia e critica dell’arte ottenuta all’Università Statale di Milano. Le prime presentazioni alle mostre personali ed in quelle collettive, le prime critiche d’arte contemporanea, la redazione dei primi cataloghi d’arte le devo a Maurizio Brambilla che in dodici anni mi ha fatto respirare Arte di qualità, mi ha cresciuta ed accompagnata in un mondo competitivo e di difficile gestione. Sono passati gli anni per me e sono passati anche per il Maestro, il quale ha completamente rivoluzionato la cromia della sua poetica artistica non tradendo il suo personale Realismo Magico: nella nuova produzione artistica, l’osservatore inizia difatti un viaggio tra il reale e la visione onirica verso un mondo completamente trascendentale. L’artista milanese è già presente in collezioni private in Italia, Svizzera, Francia e Germania, ed ora è pronto per il mercato olandese: le sue opere sono ospitate di fatti alla neo Manzoni Kunst Galerie di Oosterwolde e prendono parte al progetto Arte Italiana Contemporanea in Olanda.

Ma passiamo finalmente a conoscere in maestro Maurizio Brambilla:

Ci conosciamo da tanti anni ma solo ultimamente hai cambiato completamente sia la palette dei tuoi colori, da cromie intense e brillanti ad una monocromia più spirituale, sia la tecnica pittorica, da olio ad acrilico smaltato: a cosa è dovuto questo radicale cambiamento? Raccontaci.

Dopo anni di pittura ho portato con me la magia della scoperta continua. Se il mio linguaggio espressivo precedente riusciva a raggiungere chiunque attraverso una figurazione comprensibile, in questa mia ultima produzione di quadri ho approfondito delle riflessioni e cerco costantemente di comunicare pittoricamente allo spettatore delle emozioni/ragionamenti. Inizialmente tutto sembra un gioco ma, se ci soffermiamo e osserviamo attentamente queste mie semplici immagini, le emozioni trovano la strada per evadere dalla nostra prigione e lo fanno recando un bagaglio di simboli: come l’infinito “alfa e omega”, il doppio paradiso, la natura, l’artificio e la rinascita, ecc. C’è una continuità di soggetti/oggetti ma ho rimosso molti colori nel segno della sperimentazione e per una crescita stilistica, in termini di raffinatezza. Negli ultimi anni affronto una consistente perdita della verità coloristica: le nuove tele sono infatti quasi monocromatiche e giocano ancora di più su un aspetto introspettivo e poetico.

Le tue opere sono simboliche e metaforiche. Qual è il messaggio profondo che vuoi trasmettere con opere così surreali e metafisiche? Non hai timore che l’odierno pubblico non comprenda sino in fondo il tuo intento?

La narrazione è il fondamento della comunicazione, dell’identità e della memoria: la vita contemporanea, è il frutto della perdita della narrazione. La pittura ci offre la possibilità di ricominciare, di ripartire da uno spunto, da un’immagine, da una linea di orizzonte o da un punto di fuga, da un colore, da una nuova disposizione delle forme della quotidianità. Ricominciare accettando di pensare, di fantasticare, di stabilire connessioni. Nell’apparente semplicità delle mie composizioni e labirinti, la parola chiave è “emozione”.

Le tue tele sono studiate nei minimi dettagli e hanno sottili riferimenti storici ed artistici che sono davvero molto attuali e contemporanei. Come scegli la simbologia più adatta da inserire?

L’immagine è la risorsa che ci permette di uscire dai limiti della realtà, di sfruttare un richiamo, una luce per arrivare verso un altro orizzonte, espandersi in un altro spazio. Uno spunto diventa nei miei quadri la narrazione, di metafore della vita in generale. La parola chiave è visionarietà. I miei soggetti emergono dalle forme e dai colori di una realtà quotidiana. Una volta liberati dall’uso quotidiano e purificati, essi rinascono in un’altra realtà, parallela alla realtà stessa, assumendo un significato diverso. La mia ricerca è regolata dallo sguardo interiore. Uno spazio definito o non definito da cui si sprigionano le mie immagini, fatte con oggetti anche quotidiani (scatole, barattoli, parallelepipedi, coni, labirinti, sfere, carte) che sprigionano una luce propria immersi in una nebbia padana che avvolge la composizione del quadro. Le mie idee nascono dalla realtà quotidiana, le forme e i colori tono su tono mi interessano se non nel momento in cui evocano dentro di me qualcosa di completamente diverso o illuminato di luce nuova, diffusa nel creare un’emozione del mio vissuto e della mia storia.

Ti pongo una domanda filosofica che credo possa spiegare tutta la tua poetica fondata sul Realismo Magico: cos’è per te l’Armonia?

In questi ultimi anni di lavoro mi sono ripulito dai colori convenzionali delle cose e delle figure per rendere più importante la luce/ombre e rendere una raffigurazione quasi sospesa del silenzio, un insediamento lontano del pensiero, l’esserci quanto tutto appare già trascorso, quando il rumore del mondo ormai non giunge più e un respiro appena sillabato è il solito bene prezioso che resiste. Così mi piace vedere in questi ultimi lavori l’incontro con un frammento di mondo che si organizza sotto i nostri occhi. Perché l’idea, il concetto che voglio esprimere è quello di dare vita e vitalità a queste mie rappresentazioni pittoriche. La vitalità non è un attributo fisico o organico, è la vita spirituale interiore: la pittura non è il luogo del nulla ma la manifestazione dell’esistenza.

Parliamo di futuro e di progetti. Come procede il Gruppo dei 6 – Eoykos che ho avuto modo di presentare anni fa a Milano? Ci sono nuove date da segnare in agenda?

Il Gruppo dei 6 Eoykos è fermo per le ragioni che tutti sappiamo. L’ultima esposizione del gruppo si è svolta ad Annely Alta Savoia Francia (stand n° 74). Speriamo di ripartire quando tutto ritornerà quasi alla normalità. Nel frattempo, ho venduto nel 2019/20 n° 2 quadri alla Casa d’Asta Ambrosiana Arte a Milano con molta soddisfazione. In merito alle mie mostre personali cercherò di organizzarle entro la fine dell’anno: forse Praga, Milano e Mantova. A fine anno 2021 uscirà la mia IV monografia con molta soddisfazione perché verranno inseriti gli ultimi tre anni di questo mio nuovo modo di dipingere: il titolo della monografia sarà “Labirinti e Composizioni dell’Anima“.

Ringrazio di cuore il Maestro Maurizio Brambilla per la collaborazione e l’attenzione nel rispondere alle domande. Ricordo ai lettori che saranno sempre i benvenuti alla Manzoni Kunst Galerie di Oosterwolde e potranno visionare on line le opere del Maestro anche su www.criticoarte.org/galleria-gallery/maurizio-brambilla/. Opere di grande valore storico e pittorico, di alta qualità esecutiva, a prezzi davvero alla portata di tutti.

Vraag aan de kunstenaar: Marina De Carlo

Posted on June 1, 2021May 27, 2021 by criticoarte in Blog, blog-nl

Het is bijna zomer en, terugblikkend op de maanden die verstreken zijn sinds het begin van onze gesprekken met kunstenaars dankzij deze column, hebben we zeer verschillende persoonlijkheden en poëtica’s leren kennen om het publiek de kans te geven de Italiaanse kunstscène te ontdekken die nu in Nederland aanwezig is met het project Hedendaagse Italiaanse Kunst in Nederland, gesteund door de neo-Manzoni Kunst Galerie in Oosterwolde. Vandaag zullen we de visie ontdekken van de jonge kunstenares Marina De Carlo uit Terracina, die we kennen uit een wederzijdse vriendschap en die ik met trots in Noord-Europa presenteer vanwege de frisheid, authenticiteit, genialiteit en filosofische diepgang van wat zij doet. Een luchtkunst vanwege de gebruikte perspectieven, een conceptuele kunst vol symboliek die respect voor de Schepping bijbrengt, een materiële kunst, levend en tastbaar om iedereen de gelegenheid te geven ervan te genieten: een kunst die in staat is innerlijke vrede en verwondering over te brengen.

Nebula Helix, Cosmo cycle, resin and alcohol inks, 2021, 80x80x3 cm.
Detail.
Cat’s eye, Cosmo cycle, resin and alcohol inks, 2021, 80x80x3 cm.
Detail.
Sun, Cosmo cycle, resin and alcohol inks, 2021, 50x70x3 cm.
Detail.

Alpha and Omega, Sacred Scripture Cycle, resin and cement on canvas, 2021, 50x70x3 cm.
Datail.
Tesoro, Sacred Scripture Cycle, resin and cement on canvas, 2021, 80x80x3 cm. (quote: Where your treasure is, there will your heart be also).
Detail.
Mercy, Holy Scripture Cycle, resin and cement on canvas, 2021, 60x60x3 cm. (quote: I want Mercy not Sacrifice).
Detail.

Maar laten we nu verder gaan met het interview met Marina De Carlo:

Uw artistieke productie is gebaseerd op het gebruik van een zeer bijzondere en interessante gemengde techniek die tegelijkertijd tactiel en levend is: zou u willen uitleggen waaruit deze bestaat en of zij moeilijk te handhaven is voor degenen die uw verzamelaars willen worden?

Mijn eilanden volgen de lijnen van de echte, ik probeer ze zo goed mogelijk op de werkelijkheid te laten lijken. Ze zijn gemaakt van cement en ik kerf ze met de hand. Om de typische natuur van de eilanden na te bootsen, heb ik na lang onderzoek levend gestabiliseerd mos toegevoegd, om leven te geven aan mijn werken. Het gestabiliseerde levende mos is afkomstig uit verschillende delen van de wereld: Finland, Chili, Siberië, de Provence; het wordt met de hand geplukt en onderworpen aan een stabilisatieproces waardoor het in de loop van de tijd onveranderd blijft. De mossen die ik gebruik voor mijn eilanden zijn dus in staat om de kenmerken van zachtheid, kleur en structuur onveranderd te behouden. Zij hebben geen water, grond of licht nodig, maar voeden zich alleen met de vochtigheid van de omgeving. Gestabiliseerd mos behoudt ook een lichte bosgeur. De enige voorzichtigheid die ik adviseer is om het werk uit de buurt van warmtebronnen te plaatsen.

Laten we het eens hebben over het onderwerp waar u zo van houdt en dat aanwezig is in de Manzoni Kunst Galerie in Oosterwolde in Nederland: de zee en de eilanden. Waarom de keuze van dit thema en hoe stelt u het voor?

Ik werd erg geïnspireerd door de plaats waar ik woon: ik zie de zee vanuit de ramen van mijn huis en het gevoel van vrijheid dat de zee, al was het maar door de aanblik, uitdrukt, heeft veel van mijn verdriet opgevuld. Ik hou ervan te kunnen reizen op mijn doeken, me elders voor te stellen. Kunst is voor mij ontsnappen en op zee kunnen “vliegen”, is voor mij de ultieme uiting van vrijheid.

In uw artistieke productie zijn er echter niet alleen zeeën, maar ook werken gewijd aan de ruimte en uiterst conceptuele werken die nauw verband houden met de Heilige Schrift: zou u die kunnen beschrijven?

Ik ben onlangs begonnen met “vliegen” in de ruimte. Van kindsbeen af ben ik altijd gefascineerd geweest door NASA-foto’s: ik hield ervan me oneindig klein te voelen in het oneindig grote. Ik gebruik voor mijn “ruimte”-doeken de hars die ik zwart kleur met natuurlijke pigmenten, en de alcoholische inkten die in plaats daarvan het hart van het werk vormen. Met de inkten probeer ik de explosies en felle kleuren weer te geven die typisch zijn voor de nevels. Ik hou er ook van de planeten, de sterren en alles wat in mijn ogen een gevoel van verwondering en verwondering opwekt, weer te geven. De laatste (voorlopig) cyclus is gewijd aan het steunpunt van mijn leven: God en de Heilige Schrift. God op de eerste plaats stellen in mijn leven is mijn grootste overwinning geweest, die zin heeft gegeven aan mijn hele bestaan. Voor deze werken gebruik ik epoxyhars als achtergrond, terwijl de letters die de zinnen vormen van cement zijn gemaakt. Het spel van licht en schaduw dat onder de letters ontstaat, is voor mijn kunstopvatting het toppunt van volmaaktheid.

Samengevat kan uw kunst gedefinieerd worden als lucht-, symbolisch en conceptueel: wat is de diepgaande boodschap die de kunstenares Marina De Carlo wil overbrengen?

De boodschap die ik met mijn kunst wil overbrengen is een boodschap van Vrijheid: er zijn geen grenzen! Mijn verbeelding heeft me heel ver gebracht, terwijl ik toch stil bleef staan. Ik ben erin geslaagd vele barrières te doorbreken en een kunst te creëren die niet alleen visueel, maar ook tactiel is, die voor blinden niet noodzakelijkerwijs alleen “gezien” maar ook “aangeraakt” kan worden.

Plannen voor 2021? Heb je, naast je aanwezigheid op de Art Explosion in Assen op 3 juli en op de Nationale Kunst Dagen in november in Nieuwegein, nog andere evenementen op je agenda staan? Covid toestaan…

Het is een zeer moeilijke periode voor tentoonstellingen en manifestaties, maar in juli zal ik deelnemen aan de Biënnale van Genua met Satura Arte, in september zal ik aanwezig zijn op de tentoonstelling in Crema ter gelegenheid van het 750ste geboortejaar van Dante Alighieri. Vanaf 5 juni is een van mijn werken geselecteerd om deel te nemen aan een tentoonstelling in Catania ter gelegenheid van de 160e verjaardag van de eenwording van Italië.

Ik dank Marina De Carlo hartelijk voor de tijd die ze voor ons heeft vrijgemaakt. Ik ben er zeker van dat de kunstwerken die zij heeft gemaakt hier in Nederland zeker zullen worden gewaardeerd; in de tussentijd nodig ik u uit een kijkje te nemen op de pagina die aan haar is gewijd: www.criticoarte.org/galleria-gallery/marina-de-carlo/

Van de Eilanden cyclus

Ask the artist: Marina De Carlo

Posted on June 1, 2021May 27, 2021 by criticoarte in Blog, Blog ing

It is almost summer and, going over the months that have passed since the start of our chats with artists thanks to this column, we have got to know very different personalities and poetics to give the public a chance to discover the Italian art scene now present in Holland with the project Contemporary Italian Art in Holland, supported by the neo-Manzoni Kunst Galerie in Oosterwolde. Today we will discover the vision of the young artist from Terracina Marina De Carlo, whom we met through a mutual friendship, and who I am proud to present in northern Europe precisely because of the freshness, authenticity, genius and philosophical depth of what she achieves. An aerial art for the perspectives used, a conceptual art full of symbolism that teaches respect for Creation, a material, living and tactile art to allow everyone to enjoy it: an art that is able to transmit inner peace and wonder.

Nebula Helix, Cosmo cycle, resin and alcohol inks, 2021, 80x80x3 cm.
Detail.
Cat’s eye, Cosmo cycle, resin and alcohol inks, 2021, 80x80x3 cm.
Detail.
Sun, Cosmo cycle, resin and alcohol inks, 2021, 50x70x3 cm.
Detail.

Alpha and Omega, Sacred Scripture Cycle, resin and cement on canvas, 2021, 50x70x3 cm.
Datail.
Tesoro, Sacred Scripture Cycle, resin and cement on canvas, 2021, 80x80x3 cm. (quote: Where your treasure is, there will your heart be also).
Detail.
Mercy, Holy Scripture Cycle, resin and cement on canvas, 2021, 60x60x3 cm. (quote: I want Mercy not Sacrifice).
Detail.

But now let us move on to the interview with Marina De Carlo:

Your artistic production is based on the use of a very particular and interesting mixed technique that is tactile and alive at the same time: would you like to explain what it consists of and if it is difficult to maintain for those who wish to become your collectors?

My islands follow the lines of real ones, I try to reproduce them as close to reality as possible. They are made of concrete and I carve them by hand. To recreate the typical nature of the islands, after a long research, I have included stabilised live moss to bring my works to life. The stabilised live moss comes from various parts of the world: Finland, Chile, Siberia, Provence; it is hand-picked and subjected to a stabilisation process that makes it unchanged over time. The musks I use for my islands are therefore able to maintain their characteristics of softness, colour and structure. They do not need water, soil or light, but only feed on the humidity of the environment. Stabilised moss also retains a light forest scent. The only thing I recommend is to place the work away from heat sources.

Let’s talk about the subject you love so much and which is present at the Manzoni Kunst Galerie in Oosterwolde in Holland: the sea and islands. Why did you choose this theme and how do you represent it?

I was very inspired by the place where I live: I can see the sea from the windows of my house and the sense of freedom that the sea, even if only by sight, expresses, has filled many of my sorrows. I like to be able to travel on my canvases, to imagine myself elsewhere. Art is an escape for me, and being able to ‘fly’ over the sea is the ultimate expression of freedom.

In your artistic production, however, there are not only seas, but also works dedicated to space and extremely conceptual works closely linked to the Holy Scriptures: would you describe them to us?

I have recently started “flying” in space. Since I was a child, I have always been fascinated by NASA photos: I loved feeling infinitely small in the infinitely large. For my “space” canvases, I use resin, which I colour black with natural pigments, and alcoholic inks, which make up the heart of the work. With the inks, I try to reproduce the explosions and bright colours typical of Nebulae. I also love to reproduce the planets, the stars and everything that arouses a sense of wonder and amazement in my eyes. The last (for now) cycle is dedicated to the focus of my life: God and the Holy Scriptures. Putting God first in my life has been my greatest victory, giving meaning to my whole existence. For these works I use epoxy resins as a background, while the letters that make up the sentences are made of cement. The play of light and shadow under the letters is, in my understanding of art, the pinnacle of perfection.

To sum up, your art can be defined as aerial, symbolic and conceptual: what is the profound message that the artist Marina De Carlo wants to communicate?

The message I would like to communicate with my art is one of Freedom: there are no limits! My imagination has taken me very far, while remaining still. I have managed to break down many barriers and create art that is not only visual, but also tactile, that can be not necessarily only “seen” but also “touched” for the blind.

Plans for 2021? Besides being present at the Art Explosion in Assen on 3 July and at the Nationale Kunst Dagen in November in Nieuwegein, do you have other events on your agenda? Covid permitting.

It is a very difficult period for exhibitions and events, but in July I will participate in the Biennale di Genova with Satura Arte, and in September I will be present in the exhibition in Crema for the 750th anniversary of the birth of Dante Alighieri. On 5 June, one of my works was selected to participate in an exhibition event in Catania to celebrate the 160th Anniversary of the Unification of Italy.

I would like to thank Marina De Carlo very much for her time. I am sure that her works of art will certainly be appreciated here in Holland; in the meantime, I invite you to take a look at the page dedicated to her: www.criticoarte.org/galleria-gallery/marina-de-carlo/

From the Islands cycle