Giorgio Riva – Italian&Dutch Art by Elisa Manzoni

Dialoog tussen twee culturen: ITALIË en het dsg

Posted on April 27, 2023May 11, 2023 by criticoarte in Blog, Blog ing, Blog ita, blog-nl

Al in de 15e eeuw hadden de Nederlandse en Italiaanse kunst intense en interessante culturele uitwisselingen die het verloop van hun artistieke evolutie veranderden. Vandaag hebben hedendaagse Italiaanse kunst en hedendaagse Nederlandse kunst de grote kans om opnieuw met elkaar in dialoog te gaan in deze groepstentoonstelling die wordt gerealiseerd door de DSG Galerie in Assen in samenwerking met de Manzoni Kunst Galerie in Oosterwolde. Een doelgerichte en open dialoog waarin twee eeuwenoude culturen mijlpalen in de ontwikkeling van hun cultureel-artistieke geschiedenis kunnen vergelijken en elkaar kunnen inspireren voor toekomstige poëtica. Een kans dus om de basis te leggen voor een moderne wederzijdse kennis en begrip waarin de kunst, voorbij de verscheidenheid van haar stilistische en thematische manifestaties, een nieuwe verenigde visie op de hedendaagse samenleving toont die de menselijke wereld met de goddelijke wereld wil bemiddelen.

Wat is dan het uiteindelijke doel van Kunst en de dialoog tussen deze twee culturen? Het doel van KUNST is de waarnemer de smaak van persoonlijke ontdekking bij te brengen en zijn eigen maatstaf te ontwikkelen. Dat betekent zien, empathisch voelen, vrij denken en handelen. Elke kunstenaar heeft een boodschap over te brengen en leert ons door zijn of haar werken vragen te stellen om het heden te begrijpen en ons eigen perspectief te verruimen, zelfs tot het punt dat het een gevoel van transcendentie stimuleert. Hoe meer KUNST de toeschouwer ertoe brengt zichzelf vragen te stellen, hoe meer hij een nieuw mens zal worden omdat hij in staat zal zijn kritisch te denken zonder de massa te volgen, wat resulteert in een aangenaam gevoel van persoonlijke groei en innerlijke rijkdom.

KUNST spreekt voor zich en is een levensoefening, een levensproject dat de mens onsterfelijkheid geeft en de menselijke wil toont om tot transcendentie te komen. Om de werken op hun best waar te nemen, heeft de toeschouwer een kwalitatieve tijd nodig om zijn eigen mening te vormen, zoals Kandinsky (1866 – 1944) zei “kunst gaat voorbij de grenzen waarin de tijd haar zou willen samenpersen en geeft de inhoud van de toekomst aan”: voorbij de oppervlakkigheid en onoplettendheid als gevolg van het hedendaagse massamediale bombardement, leert de verlengde tijd van bloei de mens de werken te voelen als een kostbaar geschenk. Uitgaande van de zintuiglijke gegevens en via emoties, kritische analyse en oriëntatie van acties, leert de kunst ons bezit te nemen van onze tijd om deze in het diepste innerlijk te ontmoeten.

De artistieke dialoog die hier op de tentoonstelling wordt ontwikkeld, is dus van fundamenteel belang voor de ontwikkeling van relaties tussen mensen, landen en culturen: hij bevordert de persoonlijke groei omdat hij vrijheid en het vermogen om zich uit te drukken vereist, evenals de bereidheid en het vermogen om naar anderen te luisteren en hen te leren kennen.

Exposerende kunstenaars: Leonardo Vecchiarino, Annemarie de Groot, Giorgio Riva, Nicole v.d. Veen-kerssies, Maurizio Brambilla, Klaas Koops, Gianluca Somaschi, Gerke Procee, Ilaria Sperotto, Saskia Dingelstad, Marina De Carlo, Emy Noya, Luca Azzurro, Gianluca Cremonesi, Gianni Depaoli, Giulio Pettinato, Susanna Maccari, Laura Zani, Helma v.d. Water, Claudio Caporaso e Wikje Schoon.

Internationale groepstentoonstelling
29 april tot 1 juli 2023
Opening 28 april 2023 om 16.00 uur.
DSG Galerie
Koopmansplein 16, Assen
Warenhuis Vanderveen
http://www.drentsschildersgenootschap.nl

Helma v.d. Water, Z.t. keramiek gedraaid aardewerk, 30×19 cm.

Dialogo tra due culture: Italia e la DSG

Già a partire dal XV secolo l’arte olandese e l’arte italiana intrattennero scambi culturali intensi ed interessanti che cambiarono il corso della loro evoluzione artistica. Oggi l’arte contemporanea italiana e l’arte contemporanea olandese hanno la grande opportunità di dialogare nuovamente tra loro in questa mostra collettiva realizzata dalla DSG Galerie di Assen in collaborazione con la Manzoni Kunst Galerie di Oosterwolde. Un dialogo propositivo ed aperto in cui due culture secolari potranno confrontare i traguardi dell’evoluzione della propria storia culturale-artistica nonché ispirarsi a vicenda per future poetiche. Un’occasione quindi per gettare le basi per una moderna conoscenza e comprensione reciproca in cui, al di là della varietà delle sue manifestazioni stilistiche e tematiche, l’arte mostra una nuova visione unitaria della società contemporanea che cerca di mediare il mondo umano con il mondo divino.

Qual è allora lo scopo ultimo dell’Arte ed il dialogo tra queste due culture? L’ARTE ha il fine di educare l’osservatore al gusto della scoperta personale e di sviluppare il proprio metro di valutazione. Il che significa vedere, sentire empaticamente, pensare ed agire in modo libero. Ogni artista ha un messaggio da comunicare e grazie alle sue opere insegna a porsi delle domande per capire il presente e per ampliare una propria prospettiva, sino a stimolare il senso della trascendenza. Più l’ARTE porterà l’osservatore a farsi delle domande e più questo diventerà una persona nuova in quanto saprà pensare criticamente senza seguire le masse, ottenendo una piacevole sensazione di crescita personale e ricchezza interiore.

L’ARTE parla da sola ed è un esercizio di vita, un progetto di vita che dà immortalità all’uomo e mostra la volontà umana di raggiungere la trascendenza. Per percepire al meglio le opere, l’osservatore ha bisogno di un tempo qualitativamente valido per creare una propria opinione, come disse Kandinskij (1866 – 1944) “l’arte oltrepassa i limiti nei quali il tempo vorrebbe comprimerla ed indica il contenuto del futuro”: andando oltre la superficialità e la disattenzione dovuta al bombardamento massmediatico contemporaneo, il tempo prolungato della fruizione insegna alle persone a sentire le opere come dono prezioso. Partendo dal dato sensoriale e passando attraverso le emozioni, l’analisi critica e l’orientamento delle azioni, l’arte ci insegna a prendere possesso del nostro tempo per incontrarla nell’interiorità più profonda.

Il dialogo artistico sviluppato qui alla mostra è quindi fondamentale per lo sviluppo delle relazioni tra persone, dei paesi delle culture: favorisce la crescita personale perché richiede libertà e abilità nell’esprimere sé stessi, così come volontà e capacità di ascoltare e conoscere gli altri.

Artisti in mostra: Leonardo Vecchiarino, Annemarie de Groot, Giorgio Riva, Nicole v.d. Veen-kerssies, Maurizio Brambilla, Klaas Koops, Gianluca Somaschi, Gerke Procee, Ilaria Sperotto, Saskia Dingelstad, Marina De Carlo, Emy Noya, Luca Azzurro, Gianluca Cremonesi, Gianni Depaoli, Giulio Pettinato, Susanna Maccari, Laura Zani, Helma v.d. Water, Claudio Caporaso e Wikje Schoon.

Mostra collettiva internazionale
Dal 29 aprile al 1 luglio 2023
opening il 28 aprile 2023 alle ore 16.00
DSG Galerie
Koopmansplein 16, Assen
Warenhuis Vanderveen
http://www.drentsschildersgenootschap.nl

Digitale catalogus: scan, open link and download catalogue

English Version

Dialogue between two cultures: Italy and the DSG

As early as the 15th century, Dutch and Italian art had intense and interesting cultural exchanges that changed the course of their artistic evolution. Today, contemporary Italian art and contemporary Dutch art have the great opportunity to dialogue with each other again in this group exhibition realised by the DSG Galerie in Assen in collaboration with the Manzoni Kunst Galerie in Oosterwolde. A purposeful and open dialogue in which two centuries-old cultures will be able to compare milestones in the evolution of their cultural-artistic history as well as inspire each other for future poetics. An opportunity, therefore, to lay the foundations for modern mutual knowledge and understanding in which, beyond the variety of its stylistic and thematic manifestations, art displays a new unified vision of contemporary society that seeks to mediate the human world with the divine world.

What then is the ultimate purpose of Art and the dialogue between these two cultures? The purpose of ART is to educate the observer in the taste for personal discovery and to develop his own yardstick. Which means seeing, feeling empathically, thinking and acting freely. Every artist has a message to communicate and through his or her works teaches us to ask questions in order to understand the present and to broaden our own perspective, even to the point of stimulating a sense of transcendence. The more ART will lead the observer to ask himself questions, the more he will become a new person as he will be able to think critically without following the masses, resulting in a pleasant feeling of personal growth and inner richness.

ART speaks for itself and is an exercise in life, a life project that gives man immortality and shows the human will to achieve transcendence. In order to perceive the works at their best, the observer needs a qualitative time to create his own opinion, as Kandinsky (1866 – 1944) said “art goes beyond the limits in which time would like to compress it and indicates the content of the future”: going beyond the superficiality and inattention due to the contemporary mass media bombardment, the prolonged time of fruition teaches people to feel the works as a precious gift. Starting from the sensory datum and passing through emotions, critical analysis and orientation of actions, art teaches us to take possession of our time in order to meet it in the deepest interiority.

The artistic dialogue developed here at the exhibition is therefore fundamental for the development of relationships between people, countries and cultures: it promotes personal growth because it requires freedom and the ability to express oneself, as well as a willingness and ability to listen to and get to know others.

Artists in the exhibition: Leonardo Vecchiarino, Annemarie de Groot, Giorgio Riva, Nicole v.d. Veen-kerssies, Maurizio Brambilla, Klaas Koops, Gianluca Somaschi, Gerke Procee, Ilaria Sperotto, Saskia Dingelstad, Marina De Carlo, Emy Noya, Luca Azzurro, Gianluca Cremonesi, Gianni Depaoli, Giulio Pettinato, Susanna Maccari, Laura Zani, Helma v.d. Water, Claudio Caporaso and Wikje Schoon.

International group exhibition
29 April to 1 July 2023
opening on 28 April 2023 at 4 p.m.
DSG Galerie
Koopmansplein 16, Assen
Warenhuis Vanderveen
http://www.drentsschildersgenootschap.nl

Het portreit van de ziel

Posted on April 30, 2022May 27, 2022 by criticoarte in Blog, blog-nl

“De animatie van het doek is een van de moeilijkste problemen van de schilderkunst.”

(Alfred Sisley)

De evolutie van het portret in de kunstgeschiedenis kan worden gelijkgesteld met de evolutie van de weergave van de beeltenis van de kindertijd naar de volwassenheid. De impuls om portretten te schilderen is een spontane en primordiale noodzaak: vertrekkend van een opzettelijk portret komen we, dankzij de persoonlijke groei van de kunstenaar, tot het fysionomische portret dat niet alleen concrete somatische kenmerken heeft, maar ook het psychologische karakter, de spiritualiteit en het morele oordeel van de geportretteerde analyseert. Ook al werd het in de oudheid beschouwd als een genre dat inferieur is aan het historische tafereel, voor sommige historici is het portret het oudste en meest verbreide artistieke genre dat de ontwikkeling van de cultuur van de samenleving tastbaar volgt: er zijn maar weinig historische tijdperken en beschavingen waarin het portret niet aan bod komt.

De tentoonstelling Het portreit van de ziel wil dus de hedendaagse situatie documenteren van dit genre dat altijd een grote aantrekkingskracht heeft gehad. De zes aanwezige kunstenaars hebben het doel van Alfred Sisley (1839-1899) bereikt: zij hebben een ontwikkelingsstadium bereikt waarin zij in staat zijn het onderwerp van het werk te animeren, dat wil zeggen dat zij ziel en geest in het materiaal brengen door er hun persoonlijke artistieke en creatieve toets aan toe te voegen. Laten we ze beter leren kennen.

Sinds 2015 concentreert de Milanese kunstenares Susanna Maccari zich op de analyse van de vrouwelijke figuur in aquarellen: haar vitale en waterige toetsen zijn elegant en delicaat, en tonen de innerlijke kracht, schoonheid en intelligentie van de vrouw met pasteltinten van uiterste verfijning.

Met een heel andere techniek onderzoekt de kunstenaar Leonardo Vecchiarino uit Foggia ook de schoonheid van de hedendaagse vrouw: fascinerende moderne nimfen met een prerafaëlitische inslag (19e eeuw), geschilderd in olieverf met bleke, koude kleuren, worden geplaatst in volkomen surrealistische symbolische contexten die bestaan uit collages met fragmenten uit het dagelijks leven.

Een andere belangrijke exponent van de hedendaagse Lombardische portretkunst is ongetwijfeld de kunstenaar Giorgio Riva, die ons met zijn werken op hout ertoe aanzet de vrouwenfiguur te interpreteren in een dromerige, symbolische en transcendente versie die doet denken aan de Art Nouveau (1890-1910): de ruimten worden in de tijd opgeschort en stralen rust en harmonie uit dankzij de kleur en de grafische oogjes die het beeld creëren.

De jonge Bresciaanse kunstenares Laura Zani, een nieuwkomer in het project Hedendaagse Italiaanse Kunst in Nederland dat door Manzoni Kunst Galerie wordt gesteund, is bij verzamelaars ook bekend om haar inktwerken en fine art prints met kinderportretten. Dankzij het spel van het licht en de transparantie van de gebruikte media creëert de kunstenares een zuiver universum waarin gratie natuurlijk is en, zoals ze zelf zegt, “waar je nog kunt hopen dat alles mogelijk is en waar je toevallig zeemeerminnen ontmoet”.

De enige Nederlandse portrettiste in de tentoonstelling is de Brabantse Marieke Samuels, die dankzij haar artistieke poëtica de geportretteerde vrouw uit het abstracte doek laat oprijzen als ware het een visioen uit een droom: de toeschouwer krijgt zo de gedachte en de essentie van de protagoniste te pakken.

Wat de beeldhouwkunst betreft, is de enige beeldhouwer in de galerie Claudio Caporaso uit Ligurië, die zich concentreert op de diepgaande en voortdurend veranderende identiteiten van de onderwerpen in brons. De geportretteerde lijdende zielen zijn geïdealiseerd en schetsen met grote gevoeligheid de hedendaagse geest van de mens.

De tentoonstelling Het portreit va de ziel geeft zo een volledig beeld van de hedendaagse maatschappij, realistisch in haar fenomenale kant, voortdurend op zoek naar een ontsnapping uit de dagelijkse angsten door middel van symboliek, dromen, emoties en illusies.

29 april – 26 juni 2022

Manzoni Kunst Galerie (Snellingerdijk 122, Oosterwolde)

English version

The portrait of the soul

“The animation of the canvas is one of the most difficult problems of painting.”

(Alfred Sisley)

The evolution of the portrait in the history of art can be equated with the evolution of the reproduction of the image from childhood to adulthood. The impulse to paint portraits is a spontaneous and primordial necessity: starting from an intentional portrait we arrive, thanks to the personal growth of the artist, at the physiognomic portrait that not only has concrete somatic features but also analyses the psychological character, spirituality and moral judgement of the subject. Even though in ancient times it was considered an inferior genre to the historical scene, for some historians the portrait is the oldest and most widespread artistic genre that tangibly follows the development of society’s culture: there are very few historical epochs and civilisations in which the portrait is not taken into consideration.

The exhibition Het portreit van de ziel thus aims to document the contemporary situation of this genre that has always had great appeal. The six artists present have achieved Alfred Sisley’s (1839-1899) goal: they have reached a stage of evolution where they are able to animate the subject of the work, that is to say, they infuse soul and spirit into the material by adding their personal artistic and creative touch. Let’s get to know them better.

Since 2015, Milanese artist Susanna Maccari has been concentrating on analysing the female figure in watercolours: her vital and watery touches are elegant and delicate, and show the inner strength, beauty and intelligence of women with pastel tones of extreme refinement.

With an extremely different technique, the artist Leonardo Vecchiarino from Foggia also investigates the Beauty of contemporary women: fascinating modern nymphs with a Pre-Raphaelite flavour (19th century), painted in oils with pale, cold colours, are set in completely surreal symbolic contexts made of collages showing fragments of everyday life.

Another important exponent of contemporary Lombard portraiture is certainly the artist Giorgio Riva who, with his works on wood, encourages us to interpret the female figure in a dreamlike, symbolic and transcendental version reminiscent of Art Nouveau (1890-1910): the spaces are suspended in time and convey calm and harmony thanks to the colour and graphic eyelets that create the image.

The young Brescian artist Laura Zani, a newcomer to the Contemporary Italian Art in the Netherlands project supported by Manzoni Kunst Galerie, is also well known to collectors for her ink works and fine art prints featuring portraits of children. Thanks to the play of light and the transparency of the media used, the artist creates a pure universe in which grace is natural and, as she herself says, “where you can still hope that anything is possible and where you happen to meet mermaids”.

The only Dutch portraitist in the exhibition is Marieke Samuels from Brabant who, thanks to her artistic poetics, makes the portrayed female subject emerge from the abstract canvas as if it were a vision from a dream: the spectator thus grasps the thought and essence of the protagonist.

As far as sculpture is concerned, the only sculptor in the gallery is Claudio Caporaso from Liguria, who concentrates on the profound and constantly changing identities of his bronze subjects. The suffering souls portrayed are idealised and sketch the contemporary spirit of the human being with great sensitivity.

The exhibition Het portreit va de ziel thus fully captures today’s contemporary society, realistic in its phenomenal side, constantly searching for an escape from everyday anxieties through symbolism, dreams, emotions and illusions.

Il ritratto dell’anima

Posted on April 29, 2022April 29, 2022 by criticoarte in Blog, Blog ing, Blog ita

“L’animazione della tela è uno dei più difficili problemi della pittura.”

(Alfred Sisley)

L’evoluzione del ritratto nella storia dell’arte può essere equiparata all’evoluzione della riproduzione dell’immagine dall’età infantile all’età adulta. L’impulso al ritratto è una necessità spontanea e primordiale: partendo da un ritratto intenzionale si arriva, grazie alla crescita personale dell’artista, al ritratto fisiognomico che oltre ad avere tratti somatici concreti analizza anche il carattere psicologico, la spiritualità e il giudizio morale del soggetto. Anche se anticamente è stato considerato un genere inferiore alla scena storica, per alcuni storici il ritratto è il genere artistico più antico e diffuso che segue tangibilmente lo sviluppo della cultura della società: sono davvero rare le epoche storiche e le civiltà in cui il ritratto non viene preso in considerazione.

La mostra Het portreit van de ziel vuole così documentare la situazione contemporanea di questo genere che ha sempre avuto grande fascino. I sei artisti presenti hanno raggiunto l’obiettivo che si prefiggeva Alfred Sisley (1839-1899): sono giunti a uno stadio evolutivo in cui riescono ad animare il soggetto dell’opera, ossia, infondono anima e spirito alla materia aggiungendo il loro personale tocco artistico-creativo. Andiamo a conoscerli meglio.

L’artista milanese Susanna Maccari dal 2015 si sta concentrando nell’analisi della figura femminile ad acquarello: i suoi tocchi vitali ed acquosi sono eleganti e delicati, e mostrano la forza interiore, la bellezza, l’intelligenza della donna con toni pastello di un’estrema raffinatezza.

Con una tecnica estremamente diversa, anche l’artista foggiano Leonardo Vecchiarino indaga la Bellezza della donna contemporanea: affascinanti ninfe moderne dal sapore Preraffaelitico (XIX secolo), dipinte ad olio con colori pallidi e freddi, sono inserite in contesti simbolici completamente surreali realizzati a collage che mostrano frammenti di quotidianità.

Un altro esponente importante per la ritrattistica lombarda contemporanea è certamente l’artista Giorgio Riva che, con le sue opere su legno, stimola ad interpretare la figura femminile in una versione onirica, simbolica e trascendentale che ricorda l’Art Nouveau (1890-1910): gli spazi sono sospesi nel tempo e trasmettono calma e armonia grazie al colore e agli occhielli grafici che creano l’immagine.

Anche la giovane artista bresciana Laura Zani, new entry del progetto Arte italiana contemporanea in Olanda sostenuto dalla Manzoni Kunst Galerie, è ormai conosciuta ai collezionisti per le sue opere ad inchiostro e per le stampe fine art che hanno per soggetto i ritratti di bambini. Grazie ai giochi di luce e alla trasparenza del media usato, l’artista crea un universo puro in un cui la grazia è naturale e, come dice lei stessa “dove si può ancora sperare che tutto sia possibile e dove capita di incontrare le sirene”.

Unica ritrattista olandese in mostra è Marieke Samuels dal Brabante che, grazie alla sua poetica artistica fa fuoriuscire dalla tela astratta il soggetto femminile ritratto come se fosse una visione di un sogno: lo spettatore coglie così il pensiero e l’essenza della protagonista.

Per quanto riguarda la scultura, l’unico scultore presente in galleria è il ligure Claudio Caporaso che si concentra sulle identità profonde in continuo mutamento dei soggetti realizzati in bronzo. Le anime sofferenti ritratte vengono idealizzate e tratteggiano con grande sensibilità lo spirito contemporaneo dell’essere umano.

La mostra Het portreit va de ziel coglie quindi in pieno la società contemporanea odierna, realista nella sua parte fenomenica, alla constante ricerca di una via di fuga dalle inquietudini quotidiane tramite le simbologie, i sogni, le emozioni e le illusioni.

29 aprile – 26 giugno 2022

Manzoni Kunst Galerie (Snellingerdijk 122, Oosterwolde)

English version

The portrait of the soul

“The animation of the canvas is one of the most difficult problems of painting.”

(Alfred Sisley)

Woord aan de kunst!

Posted on December 22, 2021January 24, 2022 by criticoarte in Blog, blog-nl

Heb je je ooit afgevraagd wat de functie van Kunst is? Zoals bij deze gelegenheid, telkens wanneer wij de gelegenheid hebben kunst te ontmoeten, hebben wij een aangenaam gevoel van welzijn en verbetering, een echte innerlijke verrijking: actieve toeschouwers worden beeldhouwers en schilders tegelijk met de kunstenaars die het werk hebben gemaakt en, zoals Klimt (1862 – 1918) aan het begin van de 20e eeuw zei, “wij noemen kunstenaars niet alleen de scheppers, maar ook degenen die van kunst genieten, dat wil zeggen, die in staat zijn artistieke creaties met hun ontvankelijke zintuigen te herbeleven en te evalueren”.

Het doel van kunst en cultuur is de waarnemer zowel de smaak voor persoonlijke ontdekking bij te brengen als zijn eigen maatstaf voor evaluatie te ontwikkelen. Dit betekent niet alleen ‘het is mooi, ik vind het mooi’ of ‘het is lelijk, ik vind het niet mooi’, maar vrij zien, invoelen, denken en handelen. Door hun verborgen boodschappen leren kunstwerken ons vragen te stellen om het heden te begrijpen en een steeds ruimer perspectief te krijgen, zelfs tot het punt dat ze een gevoel van transcendentie stimuleren. Hoe meer ART de kijker ertoe brengt zichzelf in vraag te stellen, hoe meer hij een betere burger zal worden omdat hij in staat zal zijn kritisch na te denken zonder de massa te volgen.

KUNST is geen nutteloze en ijdele bezigheid, maar een levensoefening, een levensproject dat de mens onsterfelijkheid geeft en de menselijke wil toont om tot transcendentie te komen. Om de werken zo goed mogelijk te kunnen waarnemen, heeft de toeschouwer een kwalitatief geldige tijd nodig om zijn eigen mening te vormen, zoals Kandinskij (1866 – 1944) zei “kunst overschrijdt de grenzen waarin de tijd haar zou willen comprimeren en geeft de inhoud van de toekomst aan”: voorbijgaand aan de oppervlakkigheid en onoplettendheid als gevolg van het hedendaagse massamediale bombardement, leert de verlengde tijd van bloei de mensen de werken te voelen als een kostbaar geschenk. Uitgaande van de zintuiglijke gegevens en overgaand in emoties, kritische analyse en oriëntatie van handelingen, leert de kunst ons bezit te nemen van onze tijd om haar te ontmoeten in de diepste innerlijkheid.

1 december 2021 – 14 Februari 2022

www.kunstcafeappelscha.nl

Participating artists:

Maurizio Brambilla, painter, Italy

Claudio Caporaso, sculptor, Italy

Gianluca Cremonesi, painter, Italy

Marina De Carlo, painter, Italy

Gianni Depaoli, conceptual artist, Italy

Sonja Hooglander, painter, Netherlands

Rob Koedijk, painter, Netherlands

Susanna Maccari, painter, Italy

Giulio Pettinato, painter, Italy

Helga Renders, sculptress, Germany

Giorgio Riva, painter, Italy

Marieke Samuels, painter, The Netherlands

Gianluca Somaschi, painter, Italy

Fabrizio Spadini, painter, Italy

Ilaria Sperotto, painter, Italy

Helma Van De Water, ceramist, Netherlands

Leonardo Vecchiarino, painter, Italy

Frank Vincent, sculptor, Netherlands

English version:

Have you ever asked yourself what the role of Art is? As on this occasion, every time we have the opportunity to meet art we have a pleasant sensation of well-being and improvement, a real inner wealth: active spectators become sculptors and painters at the same time as the artists who created the work and, as Klimt (1862 – 1918) said at the beginning of the 20th century, one “calls artists not only the creators, but also those who enjoy art, that is, who are able to relive and value artistic creations with their receptive senses”.

The purpose of ART and culture is to educate the observer both to a taste for personal discovery and to develop his own yardstick of judgement. This does not mean just ‘it’s beautiful, I like it’ or ‘it’s ugly, I don’t like it’ but to see, feel empathically, think and act freely. Thanks to their hidden messages, works of art teach us to ask questions in order to understand the present and to have an increasingly broader perspective, even to the point of stimulating a sense of transcendence. The more ART leads the viewer to question himself, the more he will become a better citizen because he will be able to think critically without following the masses.

ART is not a futile and idle activity, but an exercise in life, a life project that gives immortality to man and shows the human will to reach transcendence. In order to best understand the works of art, the observer needs a qualitative amount of time to create his or her own opinion. As Kandinskij (1866 – 1944) said, “art goes beyond the limits in which time would like to compress it and indicates the content of the future”: going behind the superficiality and inattention due to the contemporary mass media bombardment, the extended time of viewing teaches people to feel the works of art as a precious gift. Starting from the sensory data and passing through emotions, critical analysis and the orientation of actions, art teaches us to take possession of our time to meet it in the deepest interiority.

Art in the Garden – Kunst in de Tuin

Posted on August 24, 2021August 26, 2021 by criticoarte in Blog, Blog ing, blog-nl

Write the date in your diary!

Saturday 28 August 2021 you are all invited to the Art in the Garden exhibition at the Manzoni Kunst Galerie, from 11am to 5pm! The gallery will be officially inaugurated and we will celebrate the artists participating in the project Contemporary Italian Art in the Netherlands and the new entry Rob Koedijk, a Dutch artist from Assen who has enthusiastically accepted the idea of making the two artistic cultures dialogue.
We are waiting for you to drink a coffee, a tea or a glass of wine and talk a bit about Art!

Art in the Garden

Saturday 28 August 2021

Manzoni Kunst Galerie

Snellingerdijk 122, 8431 ES Oosterwolde, Netherlands

from 11am to 5 pm

Artist:

Giorgio Riva

Susanna Maccari

Gianluca Cremonesi

Maurizio Brambilla

Giuliano Giuggioli

Gianluca Somaschi

Ilaria Sperotto

Marina De Carlo

Gianni Depaoli

Leonardo Vecchiarino

Rob Koedijk

Noteer de datum in uw agenda!

Zaterdag 28 augustus 2021 bent u allen uitgenodigd voor de tentoonstelling Kunst in de Tuin in de Manzoni Kunst Galerie, van 11.00 tot 17.00 uur! De galerie wordt officieel geopend en we vieren de kunstenaars die deelnemen aan het project Hedendaagse Italiaanse Kunst in Nederland en de nieuwe binnenkomer Rob Koedijk, een Nederlandse kunstenaar uit Assen die met enthousiasme het idee heeft aanvaard om de twee artistieke culturen met elkaar in dialoog te brengen.
Wij wachten op u om een koffie, een thee of een glas wijn te drinken en wat over kunst te praten!

Art in the Garden

Zaterdaag 28 Augustus 2021

Manzoni Kunst Galerie

Snellingerdijk 122, 8431 ES Oosterwolde, Netherlands

van 11 tot 17

Kunstenaars:

Giorgio Riva

Susanna Maccari

Gianluca Cremonesi

Maurizio Brambilla

Giuliano Giuggioli

Gianluca Somaschi

Ilaria Sperotto

Marina De Carlo

Gianni Depaoli

Leonardo Vecchiarino

Rob Koedijk

Vraag aan de kunstenaar: Giorgio Riva

Posted on March 10, 2021February 25, 2021 by criticoarte in Blog, blog-nl

Vandaag hebben we voor de rubriek Vraag aan de kunstenaar het genoegen de jonge Lombardische kunstenaar Giorgio Riva, geboren in ’75, te ontvangen, die sinds augustus 2020 met zijn symbolische en decoratieve werken deelneemt aan het project Hedendaagse Italiaanse Kunst in Nederland: drie jaar geleden ontmoet tijdens een kunstbeurs in Bergamo, heeft de Italiaanse kunstenaar onmiddellijk mijn kritische nieuwsgierigheid geprikkeld om zijn elegante, elegante en introverte stijl, die een verfijnde innerlijke rust uitstraalt en de emotionele persoonlijkheid van de schilder zelf volledig weerspiegelt. Na jaren van experimenteren met verschillende technieken, van pastel tot spuitbus, van Oost-Indische inkt tot olieverf, heeft Giorgio Riva zijn eigen persoonlijke stijl bereikt dankzij een mix van op verschillende niveaus gesuperponeerde technieken die altijd hout als basis gebruiken, een levend materiaal dat de interpretatie van de menselijke figuur stimuleert in een dromerige en transcendente versie die doet denken aan de Art Nouveau (1890-1910). In zijn werken worden ruimten in de tijd opgeschort en stralen zij rust en harmonie uit dankzij de kleur; daarbinnen wordt de symbolische en decoratieve figuur gedefinieerd door clair-obscur-structuren die gestructureerd worden door kleine herwerkte grafische oogjes die harmonie, formele schoonheid, introspectie en persoonlijke privacy symboliseren. De artistieke poëzie van Giorgio Riva is reeds bekend bij verzamelaars in Noord-Italië en in Amerika, waar Art Deco tot in de jaren veertig in zwang bleef. De kunstenaar is nu op Nederlands grondgebied aanwezig in de Manzoni Kunst Galerie in Oosterwolde.

Maar de tijd is gekomen om Giorgio Riva beter te leren kennen:

Vertel ons over je kunst. Hoe en wanneer ben je herboren als artiest?

Laten we zeggen dat ik me altijd een kunstenaar heb gevoeld, als kind droomde ik ervan schilder te worden, ik heb altijd uit noodzaak getekend, in de puberteit was het een manier om woede, angst en de angst van het opgroeien uit te drukken, de tekeningen uit die periode werden gemaakt op wit karton met zwarte inkt en waren nogal dramatisch. Op volwassen leeftijd was en is het een manier om mijn emoties uit te drukken en zin te geven aan mijn leven: de figuren die ik schilder zijn niet langer dramatisch, maar vertegenwoordigen in hun rust en vrede een soort psycho-fysiek evenwicht dat ik denk te hebben bereikt. In de loop van de tijd heb ik gezocht naar nieuwe uitdrukkingsvormen en nieuwe expressieve technieken, van waskrijt naar spuitbussen, naar olieverfschilderijen tot ik bijna bij toeval uitkwam bij de mengeling van technieken die ik vandaag nog steeds gebruik en die bestaat uit overlappende acrylverven en gekleurde pastels met als drager een houten plank die behandeld is met zeer verdunde acrylverf.

In uw panelen stelt u meestal mooie vrouwenfiguren voor met gesloten of halfopen ogen, waarom is dat? Wie inspireert je: heb je een inspirerende muze?

De vrouwen die ik schilder hebben vaak hun ogen dicht omdat ik ze graag vastleg in momenten van rust en innerlijke kalmte. Naast gesloten ogen wil ik de begrippen rust en gratie ook overbrengen door de gebaren van de handen en door de zwevende bewegingen van het haar. Een echte inspirerende muze bestaat niet, laten we zeggen dat wat mij inspireert een geïdealiseerde schoonheid is, en de vrouwelijke figuur is naar mijn mening de maximale expressie.

In je werk stopt de tijd en kom je in een toestand van kalmte en transcendentie. Volgt de kunstenaar Giorgio Riva deze filosofie ook in het echte leven?

Ik ben zeker een kalm en rustig persoon in het dagelijkse leven, laten we zeggen dat ik dat nog meer ben wanneer ik schilder, het is alsof ik in een creatieve luchtbel terechtkom waarin ik me van de wereld isoleer. Mijn favoriete tijd om te schilderen is ‘s avonds als alles om me heen rustig en stil is.

Hoe kiest u de juiste houten panelen? Wat betekent het om dit natuurlijke materiaal te gebruiken?

Voor mijn schilderijen is de houten drager essentieel, hout is een materiaal waar ik van hou en dat ik zeer goed ken. Ik gebruik meestal multiplexplaten van berken- of populierenhout. Wanneer ik een plank prepareer, kies ik zorgvuldig welke nerven ik in de bodem van mijn schilderijen wil invoegen. Zo kan ik gebruik maken van wat de natuur heeft geschapen, om beweging en pathos aan mijn schilderijen te geven.

Wat zie je in de nabije toekomst? Heb je nog projecten in je la liggen?

In de nabije toekomst droom ik ervan een tentoonstelling te organiseren op een magische locatie die, samen met mijn schilderijen, de bezoeker zal meevoeren in een droomachtige en tijdloze sfeer. Ik zou graag tentoonstellen in Berlijn en Dublin, twee steden waar ik erg van hou.

Ik dank Giorgio Riva oprecht voor de tijd die hij aan ons heeft besteed en voor het vertrouwen dat hij in het project heeft gesteld. Ik wil de lezers eraan herinneren dat zij de aan de kunstenaar gewijde pagina online kunnen bezoeken op http://www.criticoarte.org (Giorgio Riva – Italiaanse kunst van ELisa Manzoni (criticoarte.org)), of zijn werken rechtstreeks in de galerie kunnen komen bekijken door een afspraak te maken en een e-mail te sturen naar elisavosmanzoni@gmail.com.

Ask the artist: Giorgio Riva

Posted on March 10, 2021February 25, 2021 by criticoarte in Blog, Blog ing

Today, for the Ask the artist column, we have the pleasure of hosting the young Lombard artist Giorgio Riva, born in 1975, who has been participating in the Contemporary Italian Art in Netherlands project since August 2020 with his symbolic and decorative works: I met him three years ago during an art fair in the Bergamo area, and the Italian artist immediately aroused my critical curiosity for his elegant and introverted style, which conveys a refined inner calm and fully reflects the emotional personality of the painter himself. After years of experimenting with different techniques, from pastel to spray cans, from Indian ink to oil paint, Giorgio Riva has achieved his own personal style thanks to a mix of techniques superimposed on different levels that always use wood as a base, a living material that stimulates the interpretation of the human figure in a dreamlike and transcendental version reminiscent of Art Nouveau (1890-1910). In his works, spaces are suspended in time and convey calm and harmony thanks to colour; within these, the symbolic and decorative figure is defined by chiaroscuro structured by small reworked graphic eyelets that symbolise harmony, formal beauty, introspection and personal privacy. Giorgio Riva’s artistic poetics are already known among collectors in northern Italy and America where Art Deco remained in vogue until the 1940s. The artist is now present on Dutch territory in the Manzoni Kunst Galerie in Oosterwolde.

But the time has come to get to know Giorgio Riva better:

Tell us about your art. How and when were you reborn as an artist?

Let’s say that I have always felt like an artist, my dream as a child was to become a painter, I have always drawn out of necessity, in adolescence it was a way of expressing anger, fear, the anguish of growing up, the drawings of that period were made on white cardboard using black India ink and were quite dramatic. In adulthood it was, and is, a way to express my emotions and give meaning to my life: the figures I paint are no longer dramatic but represent in their calm and peace, a sort of psycho-physical balance that I believe I have achieved. Over time, I have searched for new expressions and new expressive techniques, moving from wax crayons to spray cans and oil painting until, almost by chance, I arrived at the mix of techniques that I still use today, which consists of superimposing acrylic colours and coloured pastels on a wooden board treated with very diluted acrylic colours.

Most of your panels feature beautiful female figures with closed or half-open eyes, why is that? Who inspires you: do you have an inspirational muse?

The women I paint often have their eyes closed because I like to capture them in moments of peace and inner calm. In addition to closed eyes, I also like to convey the concepts of calm and grace through the gestures of my hands and the floating movements of my hair. There is no real inspirational muse, let’s just say that what inspires me is an idealised beauty, and the female figure is in my opinion the ultimate expression.

In your works, time stands still and you enter a state of calm and transcendence. Does artist Giorgio Riva also follow this philosophy in real life?

I am certainly a calm and quiet person in everyday life, but when I paint I am even more so, it is as if I enter a creative bubble and isolate myself from the world. My favourite time to paint is in the evening when everything around me is calm and quiet.

How do you choose the right wood panels? What does it mean to use this natural material?

For my paintings, the wooden support is fundamental, wood is a material that I love and that I know very well. I usually use birch or poplar plywood panels. When I prepare a board, I carefully choose which grain to insert in the background of my paintings, this allows me to exploit what nature has created, to give movement and pathos to my paintings.

What do you see in the near future? Do you have any projects in the drawer?

In the near future, I dream of organising an exhibition in a magical location which, together with my paintings, will transport the visitor into a timeless, dreamlike atmosphere. I would love to exhibit in Berlin and Dublin, two cities that I love very much.

I sincerely thank Giorgio Riva for the time he has dedicated to us and for the trust he places in the project. I would like to remind readers that they can visit the page dedicated to the artist online at http://www.criticoarte.org (Giorgio Riva – Italian art by ELisa Manzoni (criticoarte.org)), or come and view his works directly in the gallery by making an appointment and sending an email to elisavosmanzoni@gmail.com.

Domanda all’artista: Giorgio Riva

Posted on March 10, 2021February 25, 2021 by criticoarte in Blog, Blog ita

Oggi per la rubrica Domanda all’artista abbiamo il piacere di ospitare il giovane artista lombardo Giorgio Riva, classe ’75, che partecipa al progetto Arte Italiana Contemporanea in Olanda dall’ agosto 2020 con le sue opere simboliche e decorative: conosciuto tre anni fa durante una fiera d’arte nella bergamasca, l’artista italiano ha solleticato subito la mia curiosità critica per il suo stile elegante, signorile ed introverso che trasmette una ricercata calma interiore e che riflette in pieno la personalità emotiva del pittore stesso. Dopo anni di sperimentazione con tecniche diverse, dal pastello alla bomboletta spray, dalla china al colore ad olio, Giorgio Riva ha raggiunto una sua personale cifra stilistica grazie ad un mix di tecniche sovrapposte su più livelli che utilizzano sempre come base il supporto ligneo, materiale vivo che stimola ad interpretare la figura umana in una versione onirica e trascendentale che ricorda l’Art Nouveau (1890-1910). Nelle sue opere gli spazi sono sospesi nel tempo e trasmettono calma e armonia grazie al colore; all’interno di questi, la figura simbolica e decorativa si definisce con i chiaroscuri strutturati da piccoli occhielli grafici rielaborati che simboleggiano armonia, bellezza formale, introspezione e privacy personale. La poetica artistica di Giorgio Riva è già conosciuta tra i collezionisti nel nord Italia ed in America in cui l’Art Decò rimase in voga fino agli anni ’40 del secolo scorso. L’artista è ora presente sul territorio olandese nella Manzoni Kunst Galerie a Oosterwolde.

Ma è giunto il tempo di conoscere meglio Giorgio Riva:

Parlaci della tua arte. Come e quando sei rinato artista?

Diciamo che mi sono sempre sentito artista, il mio sogno da bambino era di diventare pittore, da sempre ho disegnato per necessità, nell’adolescenza è stato un modo per esprimere la rabbia, la paura, l’angoscia del diventare grandi, i disegni di quel periodo erano realizzati su cartoncino bianco con l’utilizzo della china nera ed erano piuttosto drammatici. In età adulta è stato, ed è, un modo per esprimere le mie emozioni e dare un senso alla mia vita: le figure che dipingo non sono più drammatiche ma rappresentano nella loro calma e nella loro pace, una sorta di equilibrio psico-fisico che credo di aver raggiunto. Nel tempo ho cercato nuove espressioni e nuove tecniche espressive, passando dai pastelli a cera alle bombolette spray, alla pittura ad olio fino ad approdare quasi per caso al mix di tecniche che ancora oggi utilizzo e che consiste nel sovrapporre tra di loro colori acrilici e pastelli colorati utilizzando come supporto una tavola in legno trattata con colori acrilici molto diluiti.

Nei tuoi pannelli presenti per la maggiore parte dei casi delle bellissime figure femminili con gli occhi chiusi o semi-aperti, come mai? Chi ti ispira: hai una musa ispiratrice?

Le donne che dipingo hanno spesso gli occhi chiusi perché amo catturarle in momenti di pace e calma interiore. Oltre agli occhi chiusi amo trasmettere i concetti di calma e grazia anche attraverso la gestualità delle mani e attraverso i movimenti fluttuanti dei capelli. Una vera musa ispiratrice non esiste, diciamo che quello a cui mi ispiro è una bellezza idealizzata, e la figura femminile è a mio parere la massima espressione.

Nei tuoi lavori il tempo si ferma e si entra in uno stato di calma e trascendenza. Anche nella vita reale l’artista Giorgio Riva segue questa filosofia?

Sicuramente sono una persona calma e tranquilla nella vita di tutti i giorni, diciamo che quando dipingo lo sono ancora di più, è come se entrassi in una bolla creativa isolandomi dal mondo. Il mio momento preferito per dipingere è la sera quando tutto intorno a me è calmo e silenzioso.

Come scegli i pannelli di legno giusti? Cosa significa utilizzare questo materiale naturale?

Per i miei quadri il supporto ligneo è fondamentale, il legno è un materiale che amo e che conosco molto bene. Solitamente utilizzo pannelli in multistrato di betulla o di pioppo. Quando preparo una tavola scelgo con cura quali venature inserire nel fondo dei miei quadri, questo mi permette di sfruttare ciò che la natura ha creato, per dare movimento e pathos ai miei quadri.

Cosa vedi nel prossimo futuro? Hai qualche progetto nel cassetto?

Nel prossimo futuro sogno di organizzare una mostra in una location magica che insieme ai miei quadri sappia trasportare il visitatore in una atmosfera onirica e senza tempo. Mi piacerebbe molto esporre a Berlino e a Dublino, due città che amo molto.

Ringrazio di cuore Giorgio Riva per il tempo che ci ha dedicato e per la fiducia che ripone nel progetto. Ricordo ai lettori che possono visitare on-line la pagina dedicata all’artista su http://www.criticoarte.org (Giorgio Riva – Italian art by ELisa Manzoni (criticoarte.org)), oppure venire a visionare le sue opere direttamente in galleria prendendo appuntamento mandando una mail a elisavosmanzoni@gmail.com.